คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
ดูจบแล้วก็คิดเหมือนกันครับ ว่าต้องให้คุณค่ากับชีวิตตัวเองมากกว่านี้ เพราะพวกเราไม่ได้โอกาสแบบมิน มีปัญหาอะไรก็อย่าคิดสั้น และอย่าปล่อยปะละเลยคนที่มีปัญหา
ryeowookismysunshine ถูกใจ, คิดตึ๋งมาก ถูกใจ, หมูมาร์คคนดีคนเดิม 2019 ครับ ถูกใจ, HokKaidO ถูกใจ, ฉันดำรงอยู่ในตัวเธอ ถูกใจ, toei is happy ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4072297 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1148069 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3262927 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1225869 ถูกใจรวมถึงอีก 8 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 3
ขอมาตอบกระทู้เล่าความรู้สึกด้วยคนค่ะ
ใครก็ได้~~~~ ช่วยเสนอชื่อนักแสดงชายในรางวัลสุพรรณหงส์ที น้องเล่นดีมากกกกก
ส่วนตัวเคยดูคัลเลอร์ฟูลมาแล้วนะคะแต่ก็มาดูโฮมสเตย์อีกเพราะอยากดูวิธีการเล่าเรืองของ GDH ว่าจะเล่าในแบบไหนเพราะพล็อตเรื่องมันเจ๋งเป็นทุนอยู่แล้ว
สำหรับฉากการตัดต่อที่ดิฉันชอบมากที่สุดก็ต้องยกฉาก CG ต้นเรื่อง ที่พระเอกเราคุยกับผู้คุมนั้นแหละค่ะ มุมภาพเจ๋งมากเพราะมุมภาพแบบนี้เคยเห็นแต่หนังนอก แต่หนังไทยมุมภาพแนวนี้มันไม่ค่อยจะมีเลยตื่นตาตื่นใจ แต่ทีเด็ดฉากนี้ นอกจากดิฉันสนุกกับมุมภาพแล้ว กลับมากรี๊ดซาวนด์ประกอบฉากนี้มากกกก บิ้วอารมณ์ดีมากกกกค่ะ ดึงอารมณ์ให้พีคได้ดี แต่ก็ยังงงๆในบางบริบทของฉากอยู่เหมือนกัน ลิฟท์โรงพยาบาลไหงมีหน้าต่างออกข้างนอกฟ่ะ? แต่พออนุโลมได้ค่ะ เพราะผู้คุมเค้ามาฉากไหนฉากนั้นมันก็เป็นมิติวิญญาณ ฉากเลยดูไม่สมเหตุสมผลในชีวิตจริงทุกๆครั้ง (เช่น น้ำในเหยือกหยุดนิ่ง ยาลอยในอากาศ โน็ตบุ๊คลอยบนฟ้า หยดน้ำฝนค้างในอากาศ และเงากระจกที่เป็นมิ้นคนเก่า)
ส่วนตัวไม่เคยติดตามผลงานนักแสดงชายน้องคนนี้มาก่อนนะคะ แต่ต้องยอมรับว่าฝีไม้ลายมือการแสดงอารมณ์ทำได้ดีมาก
ดิฉันชอบจังหวะอารมณ์ที่น้องดำดิ่งในอารมณ์เศร้า หมองหม่นและความรู้สึกบัดซบของชีวิต เค้าเผยบาดแผลในใจที่เหวอะหวะ และสาดอารมณ์แย่ๆเหล่านั้น แล้วไปสร้างบาดแผลให้คนอื่นรอบๆข้าง ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนในชมรมแปรอักษร พาย และแม่ของตัวเอง ซึ่งน้องถ่ายทอดอารมณ์ออกมาได้ดีทีเดียว
ส่วนตัวดิฉันชอบหนังที่แค้นอารมณ์ ที่เอาความรู้สึกมาเล่นอยู่แล้วเป็นทุน หนังเรื่องนี้เลยถูกจริตมาก เพราะเราจะรู้สึกอึดอัด บีบเค้น กดดัน หดหู่ และเศร้าหมอง มันมีความหลายอารมณ์ในฉากเดียวกัน โอ๊ยยยบอกเลย อิแม่ชอบบบมากกกก 555+
เรื่องการตัดต่อภาพบางฉากเราถึงกับร้องว้าวนะ เพราะไม่คิดว่า GDH จะกล้า อย่างฉากในความทรงจำของมินต์ ที่มองพายจากร่องเสื้อที่เห็นชุดชั้นในและไล่สายตาไปที่ใบหน้าพาย ดูแล้วโหยยยยกล้ามากกกกแต่นี่แหละใช่เลย มันคือมุมมองของเด็กผู้ชายวัยรุ่นอ่ะ มันก็ต้องมีมุมมองแบบนี้อยู่แล้วแต่ไม่คิดว่า GDH ทำอะไรแบบนี้เซอร์ไพส์มาก ส่วนฉากล้วงกระโปรงมันคือบริบทของหนังอันนั้นดิฉันก็เข้าใจได้ (อาจจะมีต้นทุนจากการดูคัลเลอร์ฟูลมาแล้วเลยอาจจะตั้งรับทันอารมณ์ตรงนี้ได้มั่ง 555)
ส่วนน้องผู้หญิงที่แสดงเป็นเพื่อนในชมรมแปรอักษรอ่ะค่ะ ดิฉันชอบฉากการสื่อดวงตาตอนที่มือน้องไปสัมผัสพระเอกมาก น้องดูตกใจ สับสน ประหม่ำ และดูเขินอายในเวลาเดียวกัน ซึ่งฉากนั้นน้องทำได้ดีมาก เพียงแค่ฉากโพกัสแค่ดวงตาแต่มันสื่ออารมณ์ของตัวละครในตอนนั้นได้หมดดิฉันว่าน้องแสดงได้ดีเลย
หากพูดในแง่ของรางวัล ดิฉันอยากให้เขาชิงรางวัล นักแสดงชาย //ออกแบบงานภาพ //ดนตรีประกอปยอดเยี่ยม นะ
ถ้าชื่อถูกเข้าเสนอชิงรางวัลได้จะดีใจมากเลย
เราอยากให้เจ้าของกระทู้ดูในมุมของมินต์ในท้ายเรื่องนะคะ แม้ว่าชีวิตในบางมุมมันมีความโหดร้ายแต่เนื้อในบางอย่างมันก็ไม่ได้แย่ไปซะหมด แม่ยังรักมินต์อยู่ (ทุเรียนในตู้เย็นแปะชัดมากว่าให้มินต์ทาน) พ่อก็รักมินต์ทำงานหนักแล้วไถ่แหวนให้แม่เพื่อพยายามประคับประคองสถานะความเป็นครอบครัวเพื่อมินต์(แต่เมื่อความแตกก็เลยไม่ประคับประคองต่อ) พี่ชายที่มากล่าวว่าไมได่ไปเมืองนอกไม่ใช่เพราะมินต์แต่เป็นตัวเค้าเอง(พยายามปลอบน้องเป็นนัยๆแหละค่ะแต่ไม่แสดงโจ่งแจ้ง) ฉากที่ดิฉันชอบมากฉากนึงคือฉากมินต์ประคับประคองความรู้สึกพายที่ชีวิตสับสนและจิตใจแตกสลายการที่มินต์สวมกอดฉากนั้นมันเหมือนการเยียวจิตใจของคนทั้งสองคนไปด้วยในคราวเดียวกัน ภายใต้ความเศร้าหมองของชีวิตมันก็มีด้านดีซ่อนอยู่เสมอ เราต้องอยู่กับมันและต้องก้าวข้ามสิ่งเลวร้ายเหล่านั้นเพื่อไปเจอมุมสว่างของชีวิตอย่างที่มินต์เจอในท้ายเรื่อง
ใครก็ได้~~~~ ช่วยเสนอชื่อนักแสดงชายในรางวัลสุพรรณหงส์ที น้องเล่นดีมากกกกก
ส่วนตัวเคยดูคัลเลอร์ฟูลมาแล้วนะคะแต่ก็มาดูโฮมสเตย์อีกเพราะอยากดูวิธีการเล่าเรืองของ GDH ว่าจะเล่าในแบบไหนเพราะพล็อตเรื่องมันเจ๋งเป็นทุนอยู่แล้ว
สำหรับฉากการตัดต่อที่ดิฉันชอบมากที่สุดก็ต้องยกฉาก CG ต้นเรื่อง ที่พระเอกเราคุยกับผู้คุมนั้นแหละค่ะ มุมภาพเจ๋งมากเพราะมุมภาพแบบนี้เคยเห็นแต่หนังนอก แต่หนังไทยมุมภาพแนวนี้มันไม่ค่อยจะมีเลยตื่นตาตื่นใจ แต่ทีเด็ดฉากนี้ นอกจากดิฉันสนุกกับมุมภาพแล้ว กลับมากรี๊ดซาวนด์ประกอบฉากนี้มากกกก บิ้วอารมณ์ดีมากกกกค่ะ ดึงอารมณ์ให้พีคได้ดี แต่ก็ยังงงๆในบางบริบทของฉากอยู่เหมือนกัน ลิฟท์โรงพยาบาลไหงมีหน้าต่างออกข้างนอกฟ่ะ? แต่พออนุโลมได้ค่ะ เพราะผู้คุมเค้ามาฉากไหนฉากนั้นมันก็เป็นมิติวิญญาณ ฉากเลยดูไม่สมเหตุสมผลในชีวิตจริงทุกๆครั้ง (เช่น น้ำในเหยือกหยุดนิ่ง ยาลอยในอากาศ โน็ตบุ๊คลอยบนฟ้า หยดน้ำฝนค้างในอากาศ และเงากระจกที่เป็นมิ้นคนเก่า)
ส่วนตัวไม่เคยติดตามผลงานนักแสดงชายน้องคนนี้มาก่อนนะคะ แต่ต้องยอมรับว่าฝีไม้ลายมือการแสดงอารมณ์ทำได้ดีมาก
ดิฉันชอบจังหวะอารมณ์ที่น้องดำดิ่งในอารมณ์เศร้า หมองหม่นและความรู้สึกบัดซบของชีวิต เค้าเผยบาดแผลในใจที่เหวอะหวะ และสาดอารมณ์แย่ๆเหล่านั้น แล้วไปสร้างบาดแผลให้คนอื่นรอบๆข้าง ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนในชมรมแปรอักษร พาย และแม่ของตัวเอง ซึ่งน้องถ่ายทอดอารมณ์ออกมาได้ดีทีเดียว
ส่วนตัวดิฉันชอบหนังที่แค้นอารมณ์ ที่เอาความรู้สึกมาเล่นอยู่แล้วเป็นทุน หนังเรื่องนี้เลยถูกจริตมาก เพราะเราจะรู้สึกอึดอัด บีบเค้น กดดัน หดหู่ และเศร้าหมอง มันมีความหลายอารมณ์ในฉากเดียวกัน โอ๊ยยยบอกเลย อิแม่ชอบบบมากกกก 555+
เรื่องการตัดต่อภาพบางฉากเราถึงกับร้องว้าวนะ เพราะไม่คิดว่า GDH จะกล้า อย่างฉากในความทรงจำของมินต์ ที่มองพายจากร่องเสื้อที่เห็นชุดชั้นในและไล่สายตาไปที่ใบหน้าพาย ดูแล้วโหยยยยกล้ามากกกกแต่นี่แหละใช่เลย มันคือมุมมองของเด็กผู้ชายวัยรุ่นอ่ะ มันก็ต้องมีมุมมองแบบนี้อยู่แล้วแต่ไม่คิดว่า GDH ทำอะไรแบบนี้เซอร์ไพส์มาก ส่วนฉากล้วงกระโปรงมันคือบริบทของหนังอันนั้นดิฉันก็เข้าใจได้ (อาจจะมีต้นทุนจากการดูคัลเลอร์ฟูลมาแล้วเลยอาจจะตั้งรับทันอารมณ์ตรงนี้ได้มั่ง 555)
ส่วนน้องผู้หญิงที่แสดงเป็นเพื่อนในชมรมแปรอักษรอ่ะค่ะ ดิฉันชอบฉากการสื่อดวงตาตอนที่มือน้องไปสัมผัสพระเอกมาก น้องดูตกใจ สับสน ประหม่ำ และดูเขินอายในเวลาเดียวกัน ซึ่งฉากนั้นน้องทำได้ดีมาก เพียงแค่ฉากโพกัสแค่ดวงตาแต่มันสื่ออารมณ์ของตัวละครในตอนนั้นได้หมดดิฉันว่าน้องแสดงได้ดีเลย
หากพูดในแง่ของรางวัล ดิฉันอยากให้เขาชิงรางวัล นักแสดงชาย //ออกแบบงานภาพ //ดนตรีประกอปยอดเยี่ยม นะ
ถ้าชื่อถูกเข้าเสนอชิงรางวัลได้จะดีใจมากเลย
เราอยากให้เจ้าของกระทู้ดูในมุมของมินต์ในท้ายเรื่องนะคะ แม้ว่าชีวิตในบางมุมมันมีความโหดร้ายแต่เนื้อในบางอย่างมันก็ไม่ได้แย่ไปซะหมด แม่ยังรักมินต์อยู่ (ทุเรียนในตู้เย็นแปะชัดมากว่าให้มินต์ทาน) พ่อก็รักมินต์ทำงานหนักแล้วไถ่แหวนให้แม่เพื่อพยายามประคับประคองสถานะความเป็นครอบครัวเพื่อมินต์(แต่เมื่อความแตกก็เลยไม่ประคับประคองต่อ) พี่ชายที่มากล่าวว่าไมได่ไปเมืองนอกไม่ใช่เพราะมินต์แต่เป็นตัวเค้าเอง(พยายามปลอบน้องเป็นนัยๆแหละค่ะแต่ไม่แสดงโจ่งแจ้ง) ฉากที่ดิฉันชอบมากฉากนึงคือฉากมินต์ประคับประคองความรู้สึกพายที่ชีวิตสับสนและจิตใจแตกสลายการที่มินต์สวมกอดฉากนั้นมันเหมือนการเยียวจิตใจของคนทั้งสองคนไปด้วยในคราวเดียวกัน ภายใต้ความเศร้าหมองของชีวิตมันก็มีด้านดีซ่อนอยู่เสมอ เราต้องอยู่กับมันและต้องก้าวข้ามสิ่งเลวร้ายเหล่านั้นเพื่อไปเจอมุมสว่างของชีวิตอย่างที่มินต์เจอในท้ายเรื่อง
ryeowookismysunshine ถูกใจ, คิดตึ๋งมาก ถูกใจ, tp_watercolor ถูกใจ, หมูมาร์คคนดีคนเดิม 2019 ครับ ถูกใจ, เม่าเงิบ ถูกใจ, เรากำหนดชีวิตด้วยตัวเราเอง ถูกใจ, Akatosh ถูกใจ, คนภาคค่ำ ถูกใจ, จอมมารแห่งยุค ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4432071 ถูกใจรวมถึงอีก 2 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
เพิ่งดู[Homestay]จบ ดูแล้วจิตตกมากค่ะ เพราะส่วนตัวเคยทัชกับเรื่องแบบนี้
ยอมรับค่ะว่า เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่จิตตกได้ขนาดนี้ ออกจากโรงเราอึนๆค่ะ มันมึนๆ คิดซ้ำๆ ก็เข้าใจทำไมมินต้องทำแบบนั้น เพราะมันก็เคยเกิดขึ้นกับเรา
ชีวิตมีครั้งเดียวใช้ให้คุ้มค่ะ ตอนนี้ยังอึนอยู่เลยค่ะ หนังทำออกมาได้ดีมากจริงๆ ทำให้เราอินจิตตกได้ถึงขนาดมาตั้งกระทู้เลย
บอกเลยค่ะว่าถ้าไม่ใช่เจมส์แสดงเราอาจจะไม่อินถึงขนาดนี้เลยก็ได้ค่ะ เพราะเจมส์ฝากผลงานไว้ก่อนแล้วคือ sos skate ซึม ซ่าส์ แสดงออกมาตรงจุด
พอยิ่งมาแสดงในเรื่องนี้ เรายิ่งอินไปใหญ่.
ขอตัวไปทำใจ สงบใจตัวเองก่อนนะคะ จิตตกมากจริงๆ.