เราอึกอัดกับเพื่อนคนนึงมาก ขอใช้ชื่อว่า อ นะคะ
เรากับ อ เพิ่งรู้จักกันปีนี้เพราะอยู่ห้องเดียวกัน อ เป็นคนพูดตรง ตรงจนบางครั้งเราก็ไม่ชอบ อ ชอบพูดหักหน้าเรา อย่างวันนี้นางมาทักว่าเข่าเราดำแล้วถ่ายรูปเข่าให้เราดู บอกว่าให้เราดูสภาพตัวเอง พูดแบบนี้ต่อหน้าคนอื่น เราอายมาก แถมยังว่าเราปัญญาอ่อน มีมากกว่านี้ มีเยอะมาก แบบมากๆๆๆๆๆๆ ให้พิมพ์ในนี้จนเราจบเทอมนี้ก็ไม่หมดหรอกค่ะ เราเหนื่อยมาก ได้ยินแบบนี้เราเสียใจมากอะ หมดไฟในหลายๆอย่าง แล้วเราก็ถูกเอาเปรียบ เรสไม่อยากเป็นแบบนี้หรอก ถ้าเรสเถียงนางก็ด่าๆๆๆๆๆๆ พอถามก็บอกว่า ปดติก็พูดแบบนี้เป็นปกติ นางก็รู้ว่าเราไม่ชอบ เราพยายามปรับตัวเข้าหา อ แต่เหมือนว่า อ จะไม่ปรับตัวเข้าหาเราเลย แล้วอย่าบอกนะว่าให้เราหาเพื่อนใหม่ ยากมากค่ะ เพราะทุกคนสนิทกันหมดแล้ว และทุกคนก็ไม่สนใจเราหรอก เพราะเราเงียบเกินคนอื่น(ก็มีเหตุผลบางอย่างที่ทำให้เราเป็นแบบนี้อะ..) อ ชอบพูดให้เราดูด้อยกว่าคนอื่น หมดหนทางแล้ว เหนื่อยจัง ชาติที่แล้วทำกรรมอะไรไว้ อยากหายไปจากโลกนี้จัง ไม่อยากอยู่แล้ว ต้แงทนไปอีกเมื่อไหร่ๆๆ คงไม่มีใครเข้าใจเราหรอกเรามันแย่ มันไม่ดี ไม่ดีไปหมดทุกอย่างเลย