เจอญี่ปุ่น  ครึ่งแรก ลงสนามไป  ทำเกมไม่ได้ เล่นเกมของตัวเองไม่ได้  เพราะเขาเร็วเขาแข็งแกร่งกว่า เขาเก๋าเกมกว่า ฯลฯ     จึง  อึดอัด ไปไม่เป็น เสียเชิง เสียเหลี่ยม มีความรู้สึกว่าเล่นสู้เขาไม่ได้ จะสู้ยังไงก็สู้ไม่ได้      ส่วนใหญ่ก็เลยพากันถอดใจ สิ้นหวัง ไม่กระตือรือร้นที่จะเล่น  และ ยอมจำนน ต่อเขา    มีเพียง สองสามคนเท่านั้น ที่ยังสู้ถวายหัวโดยไม่ยอมจำนน
               ฟุตบอล  แม้คู่ต่อสู้จะแข็งแกร่งกว่าเราสักเพียงใด โดนเขากดโดยเขาบีบอยู่เพียงใด ก็ตาม   ถ้าเรายังมีความ กระหายที่จะเล่น กระหายในชัยชนะตลอดเวลา  ไม่ถอดใจ  สถานการณ์หรือโชคมันมักจะพลิกมาทางเรา    
              ตราบใดที่เราไม่ยอมจำนน  ตราบนั้นเรายังมีโอกาสชนะ
              
             ชาติไทยเป็นไทอยู่ได้จนถึงตัวเราทุกวันนี้  เพราะบรรพบุรุษของเรา ส่วนใหญ่ไม่เคยยอมจำนน   อาจมีบางครั้ง ยอมเสียส่วนน้อยเพื่อรักษาส่วนใหญ่  หรือยอมในบางอย่างเพื่อความสงบสุข   แต่ลึกๆในหัวใจ คนไทยไม่เคยยอมจำนนต่อใคร

ถ้าอยากเอาชนะเกาหลีเหนือ  ทุกคน  ต้อง สู้   สู้ให้สุดชีวิต  สู้ถวายหัว  จะเจอแบบไหน เจออะไร ก็อย่ายอมจำนน    สู้ๆ ครับ