อะคาเดมี่ ในระดับ D.3-4 สโมสรเล็ก ยังมีรายจ่ายเดือนละล้าน (อันนี้ข้อมูลจริง จากที่เคยอยู่วงในมาก่อน)
แล้วอย่าง บรร มท ฯ ล่ะ จะจ่ายขนาดไหน เพราะฉะนั้นอันดับแรก สโมสรใหญ่จะได้เปรียบในการดูดเด็กฝีเท้าดีเข้ามาในสโมสร เพื่อให้เกิดความคุ้มค่าในการได้เด็กล็อตที่จะนำขึ้นมาใช้งานในอนาคต หรือขายออกไปให้ได้กำไร
แต่ผมยังมองว่า ยังไม่ใช่ทุกทีมที่ทำได้เพื่อที่จะได้เด็กฝีเท้าดี 70 เปอร์เซ็นต์ขึ้นไป ยิ่งสโมสรเล็กๆ ถือว่ายิ่งเสี่ยงมาก ถ้าจะลงทุนกับอะคาเดมี่ที่ต้องใช้เงินมากมายขนาดนั้น สโมสรใหญ่ ๆ จึงได้เปรียบอย่างชัดเจน และมีสโมสรเล็ก ๆ หลายทีมที่ต้องยุบอะคาเดมีไปเนื่องจากรายจ่ายที่จ่ายไม่ไหวในแต่ละเดือน
การจัดแข่งทั้งเหย้าเยือน ก่อนแข่ง หลังแข่ง มีแต่ต้องใช้เงินในทุก ๆ นัด ไม่ว่าจะเป็น รถแห่ พยาบาล รถพยาบาล ตำรวจ พรีตตี้ คนขายตั๋ว ค่าเดินทาง ค่าปรับปรุงสนาม ค่าเช่าสนาม ซองนำทางต่างๆ ค่าน้ำค่าไฟ ค่าเลี่ยงดูปูเสื่อบุคลากรทั้งนอกและใน ค่าจ้างนักเตะ ค่าจ้างโค้ชและทีมงาน ค่าจ้างกายภาพ เบี้ยเลี้ยงซ้อม เงินเดือนนักเตะ และอีกหลายอย่างจิปาถะ
เพราะฉะนั้นถ้าไม่มีเงินสนับสนุนในส่วนของชุดเล็กเข้ามา สโมสรก็ต้องหาสปอนเซอร์เอง แต่ถ้าไม่ใช่ทีมในระดับไทยลีค 1 หรือทีมที่ใหญ่จริงในระดับไทยลีค 2 ไม่ค่อยมีใครให้การสนับสนุนเข้ามา แต่ถ้าจะมี ค่าป้ายเต็มที่ไม่กี่ตังเท่านั้นเอง บวกกับค่าขายเสื้อ บัตรเข้าชม แล้วต้องนำรายได้หลักมาจ่ายในทุก ๆ ส่วน จึงบอกได้เลยว่าการบริหารทีมฟุตบอลทีมเล็กในบ้านเรามันยากมากที่จะได้กำไร เลยอยากมาบอกว่าอะคาเดมี่น่ะดี แต่ก็ไม่ใช่ทุกทีมที่ทำได้
ปล.เป็นเพียงประโยคบอกเล่าในมุมหนึ่งเท่านั้น
มีอะคาเดมี่น่ะดี แต่ไม่ใช่ทุกสโมสรที่ทำได้สำเร็จ
แล้วอย่าง บรร มท ฯ ล่ะ จะจ่ายขนาดไหน เพราะฉะนั้นอันดับแรก สโมสรใหญ่จะได้เปรียบในการดูดเด็กฝีเท้าดีเข้ามาในสโมสร เพื่อให้เกิดความคุ้มค่าในการได้เด็กล็อตที่จะนำขึ้นมาใช้งานในอนาคต หรือขายออกไปให้ได้กำไร
แต่ผมยังมองว่า ยังไม่ใช่ทุกทีมที่ทำได้เพื่อที่จะได้เด็กฝีเท้าดี 70 เปอร์เซ็นต์ขึ้นไป ยิ่งสโมสรเล็กๆ ถือว่ายิ่งเสี่ยงมาก ถ้าจะลงทุนกับอะคาเดมี่ที่ต้องใช้เงินมากมายขนาดนั้น สโมสรใหญ่ ๆ จึงได้เปรียบอย่างชัดเจน และมีสโมสรเล็ก ๆ หลายทีมที่ต้องยุบอะคาเดมีไปเนื่องจากรายจ่ายที่จ่ายไม่ไหวในแต่ละเดือน
การจัดแข่งทั้งเหย้าเยือน ก่อนแข่ง หลังแข่ง มีแต่ต้องใช้เงินในทุก ๆ นัด ไม่ว่าจะเป็น รถแห่ พยาบาล รถพยาบาล ตำรวจ พรีตตี้ คนขายตั๋ว ค่าเดินทาง ค่าปรับปรุงสนาม ค่าเช่าสนาม ซองนำทางต่างๆ ค่าน้ำค่าไฟ ค่าเลี่ยงดูปูเสื่อบุคลากรทั้งนอกและใน ค่าจ้างนักเตะ ค่าจ้างโค้ชและทีมงาน ค่าจ้างกายภาพ เบี้ยเลี้ยงซ้อม เงินเดือนนักเตะ และอีกหลายอย่างจิปาถะ
เพราะฉะนั้นถ้าไม่มีเงินสนับสนุนในส่วนของชุดเล็กเข้ามา สโมสรก็ต้องหาสปอนเซอร์เอง แต่ถ้าไม่ใช่ทีมในระดับไทยลีค 1 หรือทีมที่ใหญ่จริงในระดับไทยลีค 2 ไม่ค่อยมีใครให้การสนับสนุนเข้ามา แต่ถ้าจะมี ค่าป้ายเต็มที่ไม่กี่ตังเท่านั้นเอง บวกกับค่าขายเสื้อ บัตรเข้าชม แล้วต้องนำรายได้หลักมาจ่ายในทุก ๆ ส่วน จึงบอกได้เลยว่าการบริหารทีมฟุตบอลทีมเล็กในบ้านเรามันยากมากที่จะได้กำไร เลยอยากมาบอกว่าอะคาเดมี่น่ะดี แต่ก็ไม่ใช่ทุกทีมที่ทำได้
ปล.เป็นเพียงประโยคบอกเล่าในมุมหนึ่งเท่านั้น