คิดถึง
คำนี้ซึ้งตรึงใจอยู่เสมอ
ฝากสายฝนโปรยปรายไปบอกเธอ
ว่าอยากพบอยากเจอนะคนดี

วันเก่า
ที่ผองเราร่วมสร้างฝันวันสุขี
ร่วมเล่นต่อกลอนอ้อนวจี
กาลก่อนนี้ยังจำได้ไม่ลืมเลือน

คิดถึง
ในวันหนึ่งที่เราเปรียบเสมือน
หิ่งห้อยน้อยบินหลงลงมาเยือน
กลางหมู่เดือน ณ ถนน คนอาทร

ความหลัง
ที่คงยังจารไว้ใส่อักษร
ขุดกระทู้มาอ่านฉันขอวอน
ครูผู้สอนกลับคืนสู่กระทู้เอย

^ _ ^

หนูหิ่งฯ บินหลงออกจากบ้าน ไปนาน
ตอนนี้กลับมาแล้วจ้า
คิดถึงครู ผู้เคยสอน ผ่านโคลง ฉันท์ กาพย์ และกลอน
รวมถึง พี่ น้อง และเพื่อน
ที่เคยร่วมขบวนการก่อกวน ป่วนชาวบ้าน
ถ้ายังอยู่ บนถนนเส้นนี้
เข้ามาส่งเสียงหน่อยเด้อ ^ ______ ^