คือเรากับเขาเคยคบกันนะคะ แต่ทะเลาะกันบ่อยเลยลดสถานะมาเป็นเพื่อนกัน เพราะก่อนหน้านี้เราเป็นเพื่อนกันอยู่แล้วค่ะ เค้าเป็นเพื่อนของเพื่อนเราเลยรู้จักกัน ชีวิตช่วงมีความรักก็เหมือนวัยรุ่นทั่วไปค่ะ มีสุขทุกข์บ้าง ร้องไห้บ้าง เสียใจบ้าง พอเวลาผ่านไปซักพักเรารู้สึกว่าทะเลาะกันบ่อยมาก เค้าไม่ค่อยแคร์ความรู้สึกเรา ไม่ค่อยสนใจเรื่องเล็กๆน้อยของเรา จนทำให้เราเสียความรู้สึกอะค่ะ เราเลยตกลงกันว่าลดสถานะลงมาเป็นเพื่อนกันก่อนมั้ย ถ้าอะไรๆเข้าใจกันดีขึ้นแล้วเราก็กลับมาคบกันใหม่ เค้าก็โอเคนะคะ แต่เราแค่ลดสถานะลงมาเพื่อจะได้เสียใจน้อยลง แต่ยังทำตัวเป็นปกติทุกอย่างเหมือนตอนคบเลยค่ะ เราคุยกันว่ายังไงเราก็มีกันอยู่ข้างๆตรงนี้เสมอนะ แต่แล้วพอเวลาผ่านไป อยู่ๆก็มีใครอีกคนเข้ามา ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนเข้าหาเค้าก่อนค่ะเราก็เห็นบ้างนะคะ ก็มีเอะใจบ้าง แต่สุดท้ายเต้าก็สารภาพกับเราว่าคุยจริง เคยไปนอนด้วยกันจริง เราเสัยใจมากเลยค่ะโลกมืดไปหมด ถึงแม้เราจะลดสถานะลงแต่ความรักที่เรามีให้เค้าไม่เคยลดลงไปเลยนะคะ เราไม่เคยคิดที่จะไปคุยกับคนอื่นเลย ถึงแม้จะมีคนเข้ามาบ้างแต่เราไม่เคยสนใจใครเลยค่ะ เราซื่อสัตย์กับเค้าตั้งแตาวันแรกที่เริ่มคุยกัน จนถึงตอนนี้เราก็ยังไม่คิดจะปลี่ยนใจจากเค้าเลยค่ะ ตอนนี้เค้ากับคนนั้นก็ยังติดต่อกันอยู่ วันนี้เค้าไปนอนด้วยกันค่ะเค้าบอกเราทุกอย่าง แต่บางทีเราก็ไม่อยสกรับรู้เรื่องแบบนี้เลยค่ะ เสียใจแต่ทำอะไรไม่ได้ รักเค้าแต่เค้าไม่เคยเห็นค่าเราเลย ทำไมเราถึงรักคนๆนึงได้มากขนาดนี้คะ เราอยู่ในจุดที่ไม่ว่าจะสถานะไหนก็ขอแค่มีเค้าอยู่ข้างๆก็พอค่ะ เราควรทำยังไงต่อไปดีคะ