คือทุกอย่างเขาก็ดี  ไม่กิน เหล้าไม่บุหรี่ ไม่เจ้าชู้ เขาเป็นคนใจเย็น ไม่ติดการพนัน ไม่เคยทะเลาะกันหนักๆ มีบ้างเราก็แค่งอล  ขยันทำงาน เราร่วมกันทำกิจการอย่างนึง เขาเป็นคนดูแลทุกอย่าง เราลงทุนส่วนนึง กำไรเขาก็โอนเข้าทุกเดือน มันเหมือนดีทุกอย่าง คบกันเหมือนจะจริงจัง ผลัดกันดูแลเรื่องนั้นเรื่องนี้ อ่อ.....แต่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันนะ เขาอยู่บ้านเขา เราอยู่หอ...อาทิตย์นึงเจอครั้งนึง....แต่ติดเรื่องเดียว ที่บ้านต่างยังไม่รู้จักเราทั้ง2คนจริงๆ คือแม่เขารู้จักเราผ่านเรื่องบางเรื่องที่แม่เขาถาม แม่เราก็รู้จักเขาผ่านเรา.... แล้วคือแบบเราก็อยากจริงจังอยากเริ่มสร้างอะไรๆไปด้วยกัน อยากคิดวางแผน อายุก็ใกล้30 แม่ก็เริ่มถาม เห้อออออออ เคยพูดเกริ่นๆไปครั้งนึง เขาก็เฉย เขาบอกว่าแม่รู้ แต่คือแบบมันไม่ใช่อะ ไม่ใช่ว่าตัวเราไม่ดีนะ งานการก็มีทำ ไม่มีหนี้สิน เป็นลูกคนเดียว ไม่เป็นคนเที่ยว ออกจะเรียบร้อย  บางทีก็นั่งทวนตัวเอง...เออหรือว่าเรายังไม่ใช่วะ....  ไม่ใช่ว่าคบใครแล้วจะพาไปบ้านทุกคนนะ  เรายังไม่เคยพาใครไปบ้าน คือคนนี้เรามั่นใจว่าอืม....ใช่ละ...เราก็อยากให้พ่อแม่รู้จัก ไม่ใช่ว่าต้องไปขอเลย แค่เข้าตามตรอกออกตามประตู ให้เกียรติเราหน่อย  ความคิดเรา ๆ ว่าผู้ชายต้องพาไปบ้านเขาก่อน...เราถึงจะพาเขาไปบ้านเรา ใช่ไหม...