ประเทศเวียดนาม มีเมืองหลวงชื่อฮานอย แต่เมืองใหญ่สุดในประเทศคือ ' โฮจิมินห์ ' ซึ่งเป็นเมืองที่เราจะไปกันในทริปนี้
แต่ก่อนเวียดนามแบ่งแยกกันระหว่างเวียดนามเหนือ และเวียดนามใต้ เมื่อเวียดนามเหนือยึดได้จึงเปลี่ยนชื่อเป็น นครโฮจิมินห์ ตามชื่อผู้นำเวียดมินห์ คือ โฮจิมินห์ ซึ่งโฮจิมินห์มีชื่อเดิมว่า ไซ่ง่อน (Sài Gòn) ทำให้บางคนก็ยังเรียกโฮจิมินห์ว่าไซ่ง่อน รวมไปถึงสถานที่ต่างๆ เช่น สถานีรถไฟ แม่น้ำ เป็นต้น
. เดินทางโดยเครื่องบินจากประเทศไทย ใช้เวลาประมาณ 1 ชม.ครึ่ง
. คนไทยไปเที่ยวได้โดยไม่ต้องขอวีซ่า
. ใช้สกุลเงิน ด่ง/ดอง (VND) 10.000 VND ~ 15 บาท

DAY1: BKK - SGN (Tan Son Nhat International Airport)
DAY2: Da Lat
DAY3: Nha Trang
DAY4: Mui Ne
DAY5: Ho Chi Minh City
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้Map เส้นทางการเดินทาง



ไฟล์ทเราออกจากกรุงเทพ(ดอนเมือง)เวลา 07.45 น. ถึงสนามบินเตินเซินเญิ้ต 09.15 น.
พอเรารับกระเป๋าแล้ว ออกมาด้านนอก ก็จะเป็นที่ขายพวกซิมการ์ด ขายทัวร์ แลกเงิน ฯลฯ อย่างแรก เราซื้อซิมก่อนเลยเพราะเราจะเอาไว้ใช้เปิดแมพตอนเดินทาง ราคา 100.000 VND (ประมาณร้อยกว่าบาท) จากนี้เราจะหาทางเข้าเมืองกัน มีTaxi/ Shuttle Bus/
และรถบัสเข้าเมือง สาย 109 ราคา 20.000 VND  (30 บาท) สาย 152 ราคา 5.000 VND (7 บาท) ถ้ามีกระเป๋าใหญ่ราคา 10.000 VND
และแน่นอนว่า.. รถบัสเราเลือกนายยยย 5555 สาย 152 จัดไป !! ถูกสุดดด เรานั่งรถบัสมาซักประมาณ 40 นาทีก็มาถึงตลาดเบนถั่น (Chợ Bến Thành: Chợ แปลว่า ตลาด) ซึ่งเราจะลงรถกันที่นี่ ใครมาครั้งแรกไม่รู้จักไม่ต้องตกใจ เพราะตอนเรามาครั้งแรกเราจะรู้ได้เองเลยจากเสียงแตรรถ บีบกันถ้วนทั่วอย่างกับเสียงทักทาย  


เราลงรถแล้ว.. แพลนของเราวันนี้คือ ซื้อตั๋วรถบัสไปดาลัท นอกนั้นฟรีสไตล์ ~~~~~~~~~~
จากที่ศึกษามาเราเลือกเอเจนซี่ของ Vietsea Tourist ร้านของ Vietsea อยู่แถวๆ ตลาดเบนถั่นเลย เปิดแมพแล้วเดินไปที่ร้านเองได้เลย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ขอยืมรูปจาก http://topicstock.ppantip.com/blueplanet/topicstock/2011/03/E10297415/E10297415.html

ได้ตั๋ว Sleeping bus รอบสุดท้ายเวลา 23.10 น. มาเรียบร้อย ราคา 210.000 VND (ประมาณ 315 บาท)
พอจัดการเรื่องตั๋วเสร็จ เราก็ขอฝากสัมภาระไว้ที่ร้านเลย เพราะเราต้องมาขึ้นรถที่หน้าร้านอยู่แล้ว
ถ้าใครไม่อยากจองผ่านเอเจนซี่ก็สามารถจองเองได้ที่ https://futabus.vn/en-US/ (จองล่วงหน้าก่อนวันไปประมาณ 3 สัปดาห์)

ตอนนี้เวลาประมาณ 11 โมงเราตัดสินใจว่าจะไปเดินดูรอบๆ หาอะไรกินและที่นั่งพักก่อนถึงเวลารถออก

ระหว่างที่เราเดินเล่นเราบังเอิญมาเจอร้านขายทัวร์แบบ One Day tour ทัวร์อุโมงค์กู๋จีเวลา 13.30-17.00 น.
พอดูเวลาแล้วไปทัวร์กลับมาก็ยังทันกินข้าวและอาบน้ำก่อนขึ้นรถอีก เพื่อไม่เป็นการเสียเวลา ไหนๆ เราก็ไม่รู้จะทำอะไรอยู่แล้ว
เราเลยซื้อทัวร์ซะเลยยย  (นอกแพลนที่วางมา) ถึงเวลา 13.30 น. ก็มีรถตู้มารับ พร้อมไกด์นำเที่ยว
(ตอนจบทริปเตรียมตังไว้ทิปไกด์ด้วยนะ) นอกจากเราก็มีชาวต่างชาติ 6-7 คนเต็มรถพอดี

ระหว่างทางไกด์พาเราแวะร้านของฝากเพื่อเข้าห้องน้ำ ซื้อไอติม กินน้ำ กินขนม
(ร้านของฝากเหมือนเป็นศูนย์หัตถกรรมสินค้าโอท้อปเลย มีคนนั่งทำงานให้ดูกันตรงหน้าเลยทีเดียว)

ตอนแรกคิดว่าจะมาชิลๆ แต่ไม่ชิลเลยยยยยยยย นั่งรถออกนอกเมืองมาเป็นชั่วโมง เมื่อยตูดล้าวววว T T เมื่อไหร่จะถึง
นั่งหลับไป 2 ตื่น และแล้วเราก็มาถึง อุโมงค์กู๋จี (Cu Chi Tunnels) จากนั้นไกด์ก็ลงไปซื้อตั๋วเข้าให้เรา เราไม่ต้องจ่ายเพิ่มใด ๆ
ได้เวลาเดินทัวร์ ก็เดินตามเค้าไปโล้ดดดด ไกด์เล่าประวัติเป็นภาษาอังกฤษ ฟังออกบ้างไม่ออกบ้าง 5555 เอาเป็นว่าดูรูปเอาละกันเนอะ

อุโมงค์กู๋จี เป็นฐานทัพของทหารเวียดกงในสมัยสงครามเวียดนาม เอาไว้ซ่อนตัวและดำรงชีพอยู่ในอุโมงค์ใต้ดิน เพื่อพรางตัวต่อสู้กับทหารสหรัฐ มีส่วนที่แสดงค่ายกล หลุมพรางต่างๆ ที่เวียดกงสร้างขึ้นเป็นกับดัก หากมีไกด์ไปด้วยจะชี้จุดที่เราไม่ทันสังเกต (ถ้ามาเองคงตกหลุมกับดักไปแล้ว ฮ่าฮ่า)
ไกด์ให้พวกเราลองลงไปในหลุมใต้ดินขนาดเล็กที่สร้างไว้พรางสายตาข้าศึก อันนี้สนุกกก ผลัดกันลงทีคนละ คนอื่นก็มุงดู

และไฮไลท์ของทัวร์นี้ก็มาถึง.. การลงอุโมงค์จำลองตัวเองเป็นทหารเวียดกงสมัยก่อน อุโมงถ์ยาวราวสิบกว่าเมตร เป็นที่แคบและมืดๆ มีแสงสลัว ไกด์บอกว่าแล้วแต่ความสมัครใจ ใครจะลงหรือไม่ลงก็ได้ ? ไหนๆ ก็มาแล้ว ต้องลงสิฮะ ลุยยยย !!!
(เนื่องจากในนี้มืด เราต้องเดินต่อๆ กัน และบางจุดต้องคลานเข่าด้วย จึงไม่สามารถถ่ายภาพใดๆ ได้)
ข้างในค่อนข้างมืดแม้จะมีไฟเป็นระยะ และอับๆ หน่อย อากาศไม่ค่อยจะมีแต่ก็พอหายใจได้อยู่ ทางแอบแคบๆ คลานกันเป็นขอมดำดินเลยจ้า
หลุดออกมานี่เหมือนผ่านการทดสอบวัดใจอ่ะ ถ้าใครไม่กลัวที่แคบก็น่าลองเข้าไปดู สนุกดี
**ขอแนะนำ อย่าใส่กระโปรงมา / ใครอ้วนหรือกลัวที่แคบผ่านไปเลยยย ถ้าลงไปแล้วมาเปลี่ยนใจออกไม่ได้ละนะ เพราะมีคนอื่นเดินต่อกันมาเป็นขบวน / ใครเป็นโรคหอบหรือโรคเกี่ยวกับทางเดินหายใจถ้าไม่มั่นใจห็ผ่านเถอะ เพราะแค่เดินรอบๆ ก็แอบเหนื่อยเหมือนกัน ถ้าต้องลงอุโมงที่อากาศน้อยๆ อีกอาจไม่ไหว

ออกมาจากอุโมงค์แล้วไกด์ก็มีของรางวัลให้เป็น มันต้มมมมมม จิ้มกับถั่วป่นผสมน้ำตาล (คนที่ไม่ลงก็ได้กินนะ 555) มันดูธรรมดามาก แต่ตอนนั้นคืออร่อยมากกก ฟินนนน

มีลานยิงปืนให้ซ้อมยิงปืนด้วย แต่ส่วนนี้ต้องเสียค่ากระสุนและอุปกรณ์เพิ่มเติม

ก่อนออกมีวิดิทรรศน์ประวัติความเป็นมาฉายให้ดูเป็นภาษาอังกฤษ
แบบจำลองอุโมงค์ที่เราไปลงกัน โอ้ววววมีตั้ง 3 ชั้น

เป็นอันจบทัวร์อุโมงค์กู๋จีเพียงเท่านี้ เรานั่งรถตู้กลับเข้าเมืองกันเลย หลับยาวววว จนเรามาถึงในเมืองตอนเย็นๆ เวลายังเหลืออีกหลายชั่วโมงก่อนจะถึงเวลาขึ้นรถ เราเลยจะไปเดินเล่นแถวตลาดและหาข้าวเย็นกินกัน
และเราก็เลือกร้านอาหารสำหรับเย็นนี้ได้แล้ววว นั่นคือ Pho 2000 ร้านดังที่ใครๆ มาโฮจิมินห์ต้องมาลอง (ลองครั้งเดียวพอ แอบแพง)
ร้านอยู่ชั้น 2 ตรงมุมถนน ล่างป้าย Casino รูปข้างบนอ่ะ
เราเลือกลอง Pho Bo (Beef noodle soup): เฝอเนื้อ รสชาดก็โอเค เห็นน้ำใสๆ แต่ก็มีรสอยู่ เหมือนก๋วยเตี๋ยวเนื้อต้มจืด
ชามนี้เหมือนก๋วยเตี๋ยวแห้ง แห้งจริงงงงงง น่าจะมีซุปให้หน่อย -3-

ท้องอิ่มแล้วเราก็ออกมาเดินย่อยกัน แถวๆ ตลาด มีถนนคนเดิน ขายพวกของฝาก และเสื้อผ้า
เราเดินตามตรอกซอกซอยมาจนเจอ ของเด็ดดดด กาแฟเวียดนามรถเข็น คือดีย์ คอกาแฟต้องมาลอง
กาแฟเข้นข้นมาก (แต่หวานหน่อย)
และลานเล็กๆ เหมือนลานกิจกรรมเป็นสถานที่ให้คนในเมืองมาพบปะกัน

ใกล้ถึงเวลา เราก็กลับไปอาบน้ำที่ร้านที่เราซื้อตั๋วรถ (ที่ร้านมีบริการห้องอาบน้ำ แต่เราจำไม่ได้ว่ามีค่าบริการหรือเปล่า)
พอเวลา 23.10 น. รถก็มารับ ได้เวลาไปดาลัทแล้วววว เย้ ~~~~~
รถเป็น Sleeping bus 2 ชั้น ตอนขึ้นเราต้องถอดรองเท้า และนำรองเท้าใส่ถุงเข้าไป มีผ้าห่มให้ ค่อนข้างนอนสบายเลย
แอบตื่นเต้นเพราะเป็นครั้งแรกที่ขึ้นรถแบบนี้ ><  
*แนะนำว่านอนชั้น 2 ดีกว่าจะได้ไม่เหม็น (กลิ่นเท้า)