สวัสดีค่ะ คือจขกท.กลุ้มใจมาได้ซักพักเกี่ยวกับเรื่องแฟนของตัวเอง

ขอเล่าก่อนนะคะ เขาเป็นแฟนคนแรกค่ะ ตั้งแต่ที่คบกันมาไม่เคยทะเลาะกันรุนแรงออกแนวคบกันไปเรื่อยๆสบายๆมากกว่าเพราะเราสองคนอยู่ไกลกัน แต่ว่าก็มีปัญหาอย่างนึงค่ะคือจขกท.ไม่ค่อยมีเวลาให้เขา ตรงๆเลยคือถ้าไม่ว่างก็คือไม่ตอบแชทค่ะ

เราสองคนคบกันมาก็เลยครึ่งปีมาแล้ว ตลอดมาก็ปรับตัวเกี่ยวกับเรื่องตอบแชทมาโดยตลอด จขกท.รู้สึกเหนื่อยแทนเขาค่ะที่ต้องมารอตอบแชทจากเราและเราก็เริ่มรู้สึกเหนื่อยกับเขาแล้วเหมือนกัน [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ถ้าว่างเมื่อไหร่เราก็จะมาตอบเขาตลอดค่ะ กะว่าจะได้คุยได้เล่าอะไรหลายๆอย่างให้เขาฟัง แต่กลายเป็นว่าเราต้องมานั่งง้อเขาเป็นนานสองนาน กว่าจะคุยกันได้แบบปกติก็กินเวลาเยอะจนรู้สึกเหนื่อยมากๆ

แล้วสุดท้ายเราก็ตระหนักได้ค่ะว่าเราอาจจะรักเขาจริง แต่คงไม่ได้รักขนาดนั้น คิดจะบอกเลิกหลายครั้งแต่ก็เป็นห่วงเขา กลัวว่าถ้าเขาขาดเราไปเขาจะเป๋ทั้งเรื่องการเรียนทั้งเรื่องชีวิต

แต่ในท้ายที่สุดจขกท.ก็ตัดสินใจบอกเลิกค่ะ ในเมื่อความรู้สึกมันไม่เหมือนเดิมแล้ว เราก็จบกันด้วยดีค่ะเขาไม่มีท่าทีว่าจะรั้งเราไว้เลย เราเลยคิดว่าไม่มีอะไร

ปัญหามันอยู่ตรงนี้เลยค่ะ หลังจากคืนที่เราเลิกกัน(ผ่านแชท) เราก็ยังคงติดตามไอจีและเฟสบุ๊คเขาเหมือนเดิมเพียงแต่ไม่ได้ตอบกลับเหมือนตอนเป็นแฟน พูดง่ายๆเฝ้ามองห่างๆแบบห่วงๆ😂😂

เขาลงไอจีสตอรี่ว่าอกหัก ฟังเพลงเศร้า เราก็ว่าแล้วล่ะว่าต้องเป็นแบบนี้ปกติแหล่ะ ได้แต่ดูอย่างเป็นห่วง

จนวันนี้แหล่ะค่ะ เราไปต่างจังหวัดแล้วพึ่งจะมีเน็ต พอเปิดเน็ตมาแจ้งเตือนไอจีเราเด้งเต็มเลยว่าเขามาตามไลค์รูปเก่าๆของเรา ปิดท้ายด้วยลงไอจีสตอรี่ว่าคิดถึงตัวใหญ่ๆ


คือ.........จขกท.จะทำยังไงดีคะ คือเราดูเหมือนเป็นคนใจร้ายมันเจ็บมากเวลารู้ว่าตัวเราเป็นต้นเหตุให้เขาเสียใจ เพราะลึกๆในใจเราก็ยังรักเขาอยู่ แค่เห็นไอจีสตอรี่นั้นเราแทบอยากจะเด้งแชทไปปลอบเขา กลับไปเป็นแฟนเขาเหมือนเดิม แต่พอคิดทบทวนดูอีกครั้งยังไงมันก็กลับไปเป็นอย่างเดิมไม่ได้แล้ว กลัวใจตัวเองด้วยสรุปไม่ได้ว่าความรู้สึกที่มีคือรักหรือเพราะแค่สงสารและเป็นห่วงเขากันแน่




จขกท.ควรทำยังไงดีคะT-T



ปล.ต้องขอโทษที่พิมพ์มาซะยืดยาวด้วยนะคะ แต่มันอึดอัดเหลือเกิน รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นพวกแคร์ความรู้สึกคนอื่นมากเกินไป ไม่งั้นคงตัดเขาจากใจได้ตั้งแต่วันที่บอกเลิกเขาแล้วπ_π