คือเพื่อนเราไปซื้อไอติมโมจิจากเซเว่นมากิน แล้วมันเหลือเป็นอันสุดท้ายของเซเว่นแล้ว พอเราแย่งกิน เพื่อนก็จะกินอะค่ะ มันเลยตก ตามปกติมันก็จะขำ แล้วทีนี้เพื่อนก็ร้องไห้ แบบว่าน้ำตาคลอเบ้าแล้ว เราก็ขอโทษ ยืนตังให้ แล้วปกติเพื่อนมันเป็นคนที่บีบน้ำตาได้ พอคนที่เพื่อนชอบเมินอะไรอย่างงี้ หรือแกล้งอะไรเล่นๆ ตามปกติเพื่อนก็เป็นคนที่ร้องไห้ได้เลยอะค่ะ ส่วนใหญ่พอร้องไห้เสร็จก็จะขำว่าแบบ ไม่ได้ร้องไห้จริงๆอะไรงั้น แต่ครั้งนี้เราเลยถามว่า นี่ร้องไห้จริงป่าวเนี่ย ชอบตอแ-ลอะ เพราะปกติเราเป็ยคนอย่างงี้อยู่แล้วค่ะ แล้วเพื่อนก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน แต่พอเราถามไปอย่างงั้นปุ๊ป เพื่อนร้องไห้มากกว่าเดิมค่ะ ทั้งๆที่ทุกครั้งเราก็พูดอย่างงี้ เราก็เข้าใจว่าคำว่าตอแ-ลมันอาจจะแรงไป หรือกระทบจิตใจของเพื่อน แต่เพื่อนก็พูดเราก็พูดเป็นปกติทั้งสองฝ่าย พอครั้งนี้นางร้องไห้หนักกว่าเดิมอีก เราก็ขอโทษ ขอโทษหลายครั้งมาก พูดแต่คำว่าขอโทษ ทีนี้เราเลยแยกกับเพื่อนไปคุย ปล่อยให้เพื่อนคนนั้นร้องไห้ไปก่อน แล้วเราก็คุยแบบว่า คิดว่าจะพูดเล่นๆแบบทุกที แต่เหมือนนางจะคิดว่าเราพูดจริงอะไรรึป่าว เพื่อนเราก็รู้ว่าเราเป็นคนแรงๆ พูดแบบนี้เป็นปกติ แล้วเราก็หันกลับไปมอง เพื่อนอีกกลุ่มเดินมาหานาง แล้วนางก็พูดๆกับเพื่อน แล้วเพื่อนก็หันมามองที่เรา ตามนิสัยของเพื่อนนางก็เป็นแบบนี้แหละ เรารับนางได้ทุกเรื่องเลยนะ แต่นางรับเราไม่ได้ทั้งๆที่เราสองคนก็แทบจะเป็นแบบเดียวกันเลย เพื่อนหันมามองที่เราด้วยสายตาจริงจังมาก ว่าทำไมทำแบบนี้ ทำไมพูดแบบนี้ เราเลยเดินเข้าไปถามว่า นินทากุอยู่อ่อ ไรงี้แต่น้ำเสียงไม่ได้โกรธเลย เพื่อนที่ร้องไห้อยู่ตอบว่า ก็เออดิ แบบน้ำเสียงโกรธอะ แล้วนางก็โทรบอกให้แม่มารับเลย ทั้งๆที่ปกติจะขึ้นสองแถวกลับด้วยกันตลอด คือเราไม่รู้ว่านางเล่าอะไรให้เพื่อนฟัง อาจจะเล่าว่าเราด่านางว่าตอแ-ลก็ได้ ทั้งๆที่เราพูดเล่นๆ อาจจะบอกว่าไม่ได้ขอโทษ ทั้งๆที่เราขอโทษไปแล้วก็ได้ เพื่อนบอกพานางเข้าไปนั่งในโรงเรียนก่อน เราก็เดินอยู่กับเพื่อนกลุ่มของเรา แล้วพอนางเดินเข้ามาใกล้แล้วเห็นเราก็ร้องไห้หนักแล้วเดิม ตามปกติแล้วเราเป็นคนตรงๆกับเพื่อนทุกคน เราเลยชอบเล่าเรื่องของเราให้เพื่อนฟัง ตอนนั้นนางฟุบไปแล้วร้องไห้หนักมาก เราเจอเพื่อนแล้วเพื่อนถามว่านางเป็นอะไร เราบอกว่าเราแย่งไอติมโมจิเพื่อนที่เหลืออันสุดท้ายในเซเว่น แล้วพูดเล่นๆว่านางตอแ-ลว่าตัวเองร้องไห้ตามปกติเหมือนทุกครั้ง แล้วเพื่อนเราก็บอกว่า แค่เนี้ยะ เออ เราก็คิดว่า แค่เนี้ยะ เหมือนกัน แต่เราไม่อยากนินทาเพื่อนแบบที่เพื่อนนินทาเราอะ เราเลยนิ่งๆไว้ แล้วนางบอกว่านางไม่สบายเลยเป็นแบบนี้ เรากับเพื่อนเลยไปห้างใกล้ๆโรงเรียนกัน เราก็คุยกับเพื่อนว่าเราควรง้อมันยังไงดี ไม่คิดว่าจะโกรธ เพื่อนก็บอกว่าเดี๋ยวก็หายเอง แล้วเราก็เลยให้เพื่อนสนิททักไปหาเพราะนางฝากหนังสือไว้ในกระเป๋าของเรา แล้วนางบอกว่า งี่เงาเพราะไม่สบาย เราก็เออนางก็รู้ตัวนิ แล้วเพื่อนก็แคปแชทมาให้ดูว่า หายโกรธเรายัง นางก็บอกว่าไม่อะ คือนางเป็นคนไม่อยากแพ้ใครเลย ถ้าโกรธจะโกรธให้ถึงที่สุด แล้วไม่สนใจคนที่ทำให้โกรธเลย แต่หนังสือของนางอยู่กับเรา แล้วใกล้วันเกิดของนางแล้ว นางโอชิอรอุ๋ง เราเลยซื้อตุ๊กตาแมวน้ำอุ๋งๆให้ แต่ถ้าเพื่อนเรายังโกรธอยู่เราให้ตุ๊กตาไปก็ยังโกรธ เราก็ไม่รู้จะให้ทำไม ตอนที่เราเดินห่างนางที่กำลังฟุบร้องไห้อยู่ เราหันกลับไปมอง นางเงยหน้าขึ้นมาแล้วมองมาทำเรา แล้วพูดอะไรอยู่ไม่รู้ เดาๆว่าคงนินทาเราให้เพื่อนอีกคนฟังอยู่มั้ง ตอนนั้นมีครั้งนึงคือเพื่อนเราเขียนนินทาเพื่อนสนิทของเพื่อนคนนี้ในชีทตอนเรียน แล้วลืมชีทไว้ เพื่อนเลยรู้แล้วเพื่อนคนนี้ที่เราทำร้องไห้ก็โกรธพวกเรา แต่เพื่อนคนที่โดนนินทาเหมือนโกรธนะ แต่ไม่แสดงออกอะ ทำเหมือนปกติ แล้วเพื่อนที่เราทำร้องไห้ก็ทำเหมือนไม่เคยสนิทกันมาก่อนเลย ตอนที่เดินสวนกันก็โบกมือแบบบ๊ายบายอะ ทั้งๆที่อยู่ห้องเดียวกัน เพิ่งเจอกัน แล้วเราก็เลยปล่อยนางไป เพื่อนเราก็พยายามขอโทษเพื่อนนางแล้วเพื่อนนางก็ยกโทษให้ แล้วเพื่อนก็ต้องมาขอโทษเพื่อนคนที่เราทำร้องไห้ต่อเพราะเพื่อนคนนี้ยังไม่หายโกรธ แล้วเพื่อนคนที่เราทำร้องไห้ก็พาเพื่อนสนิทแยกตัวออกมาจากกลุ่มของเรา แล้วสุดท้ายคนที่ต้องกลับมาก็คือเพื่อนคนนั้นเอง แบบว่าอยู่ดีๆก็ทำเหมือนไม่เคยโกรธกัน คุยปกติเลย กลับมาที่เรื่องไอติมโมจิ คือเพื่อนคนนี้เคยว่าเราว่า ตอแ-ล หลายครั้งมาก ทั้งว่าแบบเล่นๆ ว่าแบบจริงจัง แต่เราไม่เคยโกรธเลย เวลาว่าคำอื่นๆก็เหมือนกัน เรามีคนที่ชอบ ก็ขี้เพ้อตามภาษาคนแอบชอบ แล้วพอเราเพ้อ นางก็บอกว่า แรด ตอนนั้นเราโกรธนะ เพราะเรายังไม่เคยไปอ่อยชายใด ไม่เคยเข้าหาผู้ชายก่อน ปัจจุบันนกคนที่ชอบไปแล้ว คือนางว่าเราทั้งๆที่ยังไม่เข้าใจความหมายของคำเลย แต่เราไม่โกรธนางขนาดนั้นอะ เราแค่บับ อ้าว ทำไมด่ากุงี้วะ พอนางบอกว่าพูดเล่นๆ เราก็อ๋อ แต่เหมือนพูดจริงๆอะ แล้วเราก็ปรึกษากับเพื่อนสนิทเรื่องนี้แหละ แล้วเพื่อนบอกว่า คำว่าตอแ-ลมันอาจไม่เจ็บนะเวลาพูด แต่มันขึ้นอยู่กับคนที่พูดด้วยว่าใครพูด ถ้าคนที่มันชอบมาพูดว่ามันตอแ-ลถึงพูดจริง มันก็ไม่โกรธ เราก็รู้ตัวว่าเราผิดอะ ที่พูดแรงไปนะ สุดท้ายแล้ว เราอยากรู้ว่าควรจะง้อเพื่อนยังไงดีอะคะ ให้นางหายโกรธแล้วไม่โกรธเราเพิ่ม