เรารู้จักกับผู้ชายคนนึงมา 6 ปีเรากับเค้าอายุห่างกัน 5 ปี เค้าทำงานอยู่โรงบาล เราก็ยังเรียนอยู่ แต่เค้าคบกับแฟนเก่าเค้ามา 5 ปีกว่ามีลูกด้วยกัน 1 คนแล้วเค้าก็เลิกกันแล้วมาจีบเรา เราคบกันได้ปีนึงเค้าก็กลับไปคืนดีกับแฟนเก่าเค้าตอนนั้นเราเสียใจมากทำใจอยู่เป็นเดือนๆแล้วเราก็กลับมาดูแลตัวเอง รักตัวเอง เค้ากลับไปคืนดีกันแล้วก็มีลูกด้วยกันอีก 1 คนค่ะ เค้ากลับไปคืนดีกันได้ 1 ปีกว่าๆ ยอมรับนะคะว่าตลอดเวลาที่เค้ากลับไปคืนดีกันรอเค้ามาตลอดเลยค่ะ พอเค้าเลิกกันเค้าก็มาง้อเรา กลับไปคุยกันได้สักพักนึงเค้าก็ขี่มอไซต์ไปเที่ยวเชียงใหม่กับเพื่อนอาทิตย์นึงค่ะ ขากลับใกล้ถึงบ้านแล้วเค้ารถคว่ำ อาการโคม่า เรากับพ่อแม่เค้าก็ไปเฝ้า ไปดูความจำเสื่อมจำใครไม่ได้อยู่เดือนนึง ก็พยายามช่วยเค้าฝื้นความจำ เริ่มพาเค้าทำความรุ้จักกับที่บ้านแรกๆพ่อแม่ก็ไม่ยอมรับพอนานๆไปพ่อก็เห็นถึงความจริงใจของเค้า ตอนแรกเราเรียนอยู่ม.หนึ่งในกรุงเทพค่ะแต่ตอนแรกแอดพยาบาลเอาไว้ เรียนได้เทอมนึงสาธารณสุขก็ติดต่อมาให้ไปสอบสัมภาษย์พยาบาล แล้วก็ได้มาเรียนพยาบาลจนถึงปัจจุบันนี้ค่ะ แรกๆก็ปรับตัวยังไม่ค่อยได้ค่ะ ลืมบอกไปว่าเรียนพยาบาลของบรมชนกก็จะไม่ค่อยมีอิสระเหมือนพยาบาลมหาลัยหรอกค่ะ เรียนหนัก  อ่านหนังสือ เราก็จะไม่ค่อยได้คุยกันค่ะเพราะทั้งเรียน ทั้งสอบ ทั้งกิจกรรมต่างๆนานา แต่เค้าก็ไม่เข้าใจเรา หาว่าเราไม่มีเวลาให้บ้าง หาว่าเราคุยกับคนอื่นบ้างทั้งๆที่เราไม่มีใคร แต่ยอมรับนะคะว่าที่ผ่านๆมาเค้ามีวอกแวกคุยกับคนอื่นบ้าง แต่เวลาที่เราไปคุยกับคนอื่นนะคะคือตอนที่เลิกกันค่ะ ยอมรับนะคะว่าเป็นคนเจ้าชู้ก็จะมีคนเข้ามาคุยด้วยอยู่เรื่อยๆ ถ้าไม่มีแฟนก็จะคุยหลายคนค่ะ คงจะเป็นเพราะเรื่องนี้เค้าเลยระแวงตลอดมา ตลอดเวลาที่คบกันมาไม่เคยงอลเค้าเลยค่ะ เราให้อิสระเค้าทุกอย่าง เราเรียนแล้วก็ห่างกัน เราเลยให้เค้าไปเที่ยวกับเพื่อนได้ กินเหล้าปาร์ตี้กับเพื่อนเค้า เราไม่เคยว่า แต่เวลาที่เราจะไปเที่ยวทะเลกับเพื่อนหลังสอบเสร็จเค้ากลับไม่ให้เราไป เค้าพูดว่าถ้าไปก็เลิกกันไปเลย เราคบกันมาได้ 3 ปีค่ะแต่ครึ่งปีหลังเราทะเลาะกันแทบจะทุกวันเลยค่ะเรื่องที่ชวนทะเลาะก็จะเป็นเรื่องซ้ำๆเดิมค่ะ เช่น เราไม่มีเวลาให้เค้าแต่เรามีเวลาลง Story ในไอจี ในเฟส แต่ไม่มีเวลาคุยกับเค้า เรื่องกินเหล้า เรื่องเราไปเที่ยว เรื่องแฟนเก่าที่เคยทำร้ายเราเค้าก็ชอบเอามาพูดว่าคบกับเค้าๆไม่เคยทำร้ายร่างกาย ไม่เคยตบไม่เคยตี เค้าชอบพูดเรื่องพวกนี้วนซ้ำๆจนเราจำได้ขึ้นใจเลยค่ะว่าทุกครั้งที่ทะเลาะกันจะต้องเป็นเรื่องพวกนี้ ไม่รุ้นะคะว่าเราทำอะไรให้เค้าฟังใจนัก ล่าสุดที่เค้าทำเรื่องที่เราไม่โอเครที่สุดเลยค่ะตั้งแต่คบกันมา งานบวชพี่ชายค่ะญาติฝั่งแม่มาเยอะมากค่ะ ลุงป้ามากันหลายคนพอเสร็จงานบวชก็ไปทะเลกันไปถ่ายรูปที่จุดชมวิวค่ะ เอารถยนต์ไป 2 คันพ่อให้เค้าขับมีพ่อแม่ ลุงและก็ป้าค่ะที่ไปคันนั้น ส่วนเรานั่งไปอีกคันนึงกับพี่แล้วก็น้องๆค่ะ พอไปถึงทะเลเค้าไม่พอใจค่ะที่เรามานั่งคันเดียวกับพี่ค่ะ แล้วทุกคนก็ไปถ่ายรูปค่ะพอใกล้จะกลับเค้าก็หายไปไหนไม่รู้ค่ะเป็นชั่วโมง ทั้งเราพ่อแม่เราช่วยกันโทรตามก็ไม่รับ ปิดเครื่องใส่อีก พ่อเริ่มไม่พอใจค่ะ จนป้าต้องไปขอโทษค่ะที่ให้เรามานั่งคันเดียวกับพี่ค่ะ พอไปถึงบ้านก็เครียกันยกใหญ่เลยค่ะจนพ่อมาบอกว่าจะเถียงอะไรกันเรื่องไร้สาระ คือเราเสียความรู้สึกตรงที่เป็นเด็กแต่ให้ผู้ใหญ่มารอเป็นชั่วโมง แล้วคือญาติเราอ่ะค่ะเสียความรู้สึกมากๆ แล้วตั้งแต่นั้นมาเราก็ทะเลาะกันมาเรื่อยๆจนวันนึงเราทนไม่ไหวแล้วจริงถึงตัดสินใจบอกเลิกค่ะ ครั้งนี้เลิกถาวรค่ะ ตอนนี้เราเลิกกันได้ 2 เดือนแล้วค่ะ
#อยากถามความคิดเห็นจากทุกๆคนว่าเราทำถูกแล้วใช่ไหมคะ มันเป็นเพราะเราไม่รู้จักพอหรือเค้าที่ไม่เข้าใจเราคะ เราคิดว่าเค้าโตแล้วน่าจะมีความคิดแบบคนโตๆไม่งอลเรื่องไร้สาระ แต่ไม่เลยค่ะเค้างี้เง้า งอแง ขี้งอล และเอาแต่ใจมากๆค่ะพี่กับป้าชอบว่าอยู่บ่อยๆค่ะว่าเราชอบตามใจเค้า เรามาเรียนพยาบาลไกลบ้านค่ะนานๆจะกลับบ้านทีนึง