เรื่องของเรื่องคือเมื่อเร็วๆนี้ มีลูกพี่ลูกน้องมาปรึกษาเรื่องลูกจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยแต่ลูกเลือกที่จะเรียนมหาวิทยาลัยในต่างจังหวัด (ม.เชียงใหม่ ม.บูรพา ฯลฯ) ซึ่งลูกพี่ลูกน้องไม่อยากให้ลูกไปเรียนต่างจังหวัดอ้างสารพัด (เป็นห่วง ไกลหู ไกลตา กลัวคบเพื่อนไม่ดี ฯลฯ) เราไม่อยากแสดงความเห็นไรมาก เพราะเรามองว่ามันเป็นเรื่องในครอบครัวของพี่เค้า แต่เหตุการณ์มันคล้ายกับตัวเราตอนเข้าเรียนมหาวิทยาลัยยังไงยังงั้นเลย ทำให้ปมค้างใจในอดีตของเรากลับมาหลอกหลอนคือ ตอนเราจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยเราตั้งใจ และมุ่งมั่นที่จะไปเรียนมหาวิทยาลัยในต่างจังหวัด ส่วนนึงคือต้องการมีชีวิตของตัวเองที่ปราศจากการควบคุมของพ่อกับแม่ ประกอบกับเราทำการบ้านมามากพอควรในสาขาที่ตั้งใจจะไปเรียนรวมทั้งมหาวิทยาลัย แต่กระนั้นก็เกิดดราม่าขึ้นในครอบครัวเหมือนอย่างที่เล่ามาข้างต้น + ตัวเราเองไม่กล้าหาญพอที่จะหักหาญ หรือฝ่าฝืนความต้องการของพ่อแม่ เลยสูญเสียโอกาส ที่จะได้ใช้ชีวิตของตัวเอง ในช่วงเวลาที่ควรจะเป็นควรจะได้ เลยเป็นปมค้างใจกับพ่อแม่มาจนทุกวันนี้ และคาดว่าจะค้างคาไปจนกว่าจะตายจากกันไป