ไม่ใช่คอกีฬา แต่เมื่อก่อนนานมาสักพักใหญ่ค่อนข้างติดเทนนิส กับวอลเล่

สมัยที่ดูเทนนิสหนักๆคือ สมัยฮินกิส กราฟตอนปลาย ดาเวนพอร์ต เดอะ วิลเลียมส์ พีท เฮนน์แมน อากัสซี่ เฟดเดอเรอ อะไรประมาณนั้น.....รู้สึกสนุกเพราะ เรารู้ว่านักเทนนิสแต่ละคนเก่งแนวไหน ไม้ตายคืออะไร ใครที่เคยดูเฟรนช์ ปีที่ฮินกิสชิงกับกราฟ คือแมตช์สุดชีวิต ภาพยังติดตาจนทุกวันนี้

วอลเล่ย์หญิงที่ชอบคือรัสเซีย สมัยเฮียคาร์โป มีแอบเชียร์ จีน บราซิล อิตาลีบ้างนิดหน่อย สมัยนั้นสหรัฐอยู่ตรงไหนในตารางยังคิดไม่ออก ทุกทีมคาแรคเตอร์ชัดเจน ทีมไหนใช้แรง ทีมไหนใช้สมอง ทีมไหนใช้ความไว

แต่สมัยนี้ ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่า ว่าแต่ละคน แต่ละทีม ก็เหมือนกันไปหมด แพ้บ้าง ชนะบ้าง วนๆกันไป อย่างเทนนิสนี่เบอร์ใหญ่ๆของโลกนี่เก่งท่าไหนเป็นพิเศษยังรู้สึกว่าบอกตัวเองไม่ได้ ส่วนตัวรู้สึกสนุกไม่ใช่เพียงผลแพ้ชนะ แต่คือได้เห็นลีลา ท่าทาง ทักษะที่โดเด่น และวันนึงที่มีใครมาเอาชนะทักษะเหล่านั้นด้วยอีกทักษะหนึ่งได้ ฟินมาก

หรือว่าจริงๆ แล้วคิดไปเอง ทุกวันนี้เลยดูกีฬาไม่ค่อยสนุกเลย