คือมีน้องที่ออฟฟิศ สนิทในระดับนึง เป็นคนเงียบๆ ดูเรียบร้อย ไม่เคยปล่อยผม มัดรวบมาเป็น 10 ปีแระ ไม่ค่อยคุย ถ้าไม่สนิท เรามาสนิทกัน ช่วง ติดรถเขากลับบ้าน และสนิทกันเรื่องๆ แต่ผมไม่คิดอะไร วันนึงต้องเดินทางไปต่างจังหวัดด้วยกัน เขาขับรถ ผมติดรถไป ก็เลยนัดเจอกันที่ห้างใกล้บ้านเรา พอเจอเธอ เธอก็บอกว่า..."ป๊ามารอเจอผม ป๊าบอกทำไมพี่ (สมมุติผมชื่อเอ) พี่เอไม่ไปรอที่บ้าน..."
คือไม่รู้ครับ บ้านเขาผมไม่รู้จัก ไม่เคยไป ป๊าเขา ผมก็ไม่เคยเจอ...ความรู้สึกคือเหมือน ป๊าเขา รู้จักผม..แบบ งงๆ
และวันนึง แม่เขามารับกับน้อง ชวนผมติดรถไปด้วย แต่ผมไม่ไป เกรงใจเขา แค่เข้าไปไหว้แม่เขา
แล้ววันต่อมา กลับบ้านกับเขา เขาก็เล่าว่า "แม่บอกพี่เอสุภาพ ไม่เหมือนที่บีเล่าเลย แม่ดูไง พี่เอสุภาพ แล้วก็หัวเราะ"
จากที่ป๊ามารอเจอผมเพื่อ....ให้ไปรอที่บ้านเพื่อ...และ บอกผมเพื่อ...เพราะ ผมไม่รู้จัก ป๊าเขา บ้านเขา
และแม่เขาบอกผมสุภาพ ไม่เหมือนที่เขาเล่า...เขาเล่าว่าไงก็ไม่รู้ครับ
อยากรู้ว่าผู้หญิง เป็นแบบนี้ทุกคนไหมครับ คือเล่าเรื่องของคนในออฟฟิศ เหมือน ผมเป็นส่วนหนึ่ง กับ ครอบครัวเขา
หรือ ผมคิดมากไปเองไม่มีอะไรเลย
ที่ถาม ผมจะได้วางตัวถูกครับ เพราะผมก็ 40 แล้ว เขา 35 ครับ
ถ้าน้องผู้หญิงในออฟฟิศ เราเรื่องของเราให้คนที่บ้านฟัง เหมือนรู้จักเรา หมายความว่าไงครับ
คือไม่รู้ครับ บ้านเขาผมไม่รู้จัก ไม่เคยไป ป๊าเขา ผมก็ไม่เคยเจอ...ความรู้สึกคือเหมือน ป๊าเขา รู้จักผม..แบบ งงๆ
และวันนึง แม่เขามารับกับน้อง ชวนผมติดรถไปด้วย แต่ผมไม่ไป เกรงใจเขา แค่เข้าไปไหว้แม่เขา
แล้ววันต่อมา กลับบ้านกับเขา เขาก็เล่าว่า "แม่บอกพี่เอสุภาพ ไม่เหมือนที่บีเล่าเลย แม่ดูไง พี่เอสุภาพ แล้วก็หัวเราะ"
จากที่ป๊ามารอเจอผมเพื่อ....ให้ไปรอที่บ้านเพื่อ...และ บอกผมเพื่อ...เพราะ ผมไม่รู้จัก ป๊าเขา บ้านเขา
และแม่เขาบอกผมสุภาพ ไม่เหมือนที่เขาเล่า...เขาเล่าว่าไงก็ไม่รู้ครับ
อยากรู้ว่าผู้หญิง เป็นแบบนี้ทุกคนไหมครับ คือเล่าเรื่องของคนในออฟฟิศ เหมือน ผมเป็นส่วนหนึ่ง กับ ครอบครัวเขา
หรือ ผมคิดมากไปเองไม่มีอะไรเลย
ที่ถาม ผมจะได้วางตัวถูกครับ เพราะผมก็ 40 แล้ว เขา 35 ครับ