วันนี้นั่งเล่นเพลินๆ ภรรเมีย ก็นั่งเอามือถูโทรศัพท์ตามปกติ

สมองมันก็แว๊บบบบ...ขึ้นมาว่า

นังอ้วนนี่เป็นใคร...ทำไมมานต้องเอาชีวิตมาติดหนึบกรูขนาดนี้

มันก็ย้อนให้คิดเห็นว่า

คนจะเป็นสามี ภรรยา กัน มันต้องอยู่ด้วยกันเกือบตลอดเวลา ซึ่งปกติของคนเป็นไปได้ยากมาก

ซึ่งต้องการความอดทน ผ่านความเบื่อ ผ่านการสลัดความเป็นตัวเอง 100% มาอยู่ตรงกลาง เพื่อเหลือพื้นที่ชีวิตให้คน คนหนึ่ง

ซึ่งคนอินดี้แบบผมทำยากมาก....รู้ตัวอีกทีก็กลายเป็น ชิน ไปเสียแล้ว

เรื่องคู่ชีวิต เรื่องแต่งงาน คนในอยากออก คนนอกอยากเข้าจริงๆ

พอเข้ามาแล้ว อดทนไม่ไหว มันต่างจากตอนเป็นแฟน ตัวเองก็เปลี่ยนไป ภรรยาก็เปลี่ยนไป ไม่เหมือนตอนคบกันหรือเป็นแฟน

มันก็เลยกลายเป็นสงครามหลังดอกกุหลาบเฉา.....

การใช้ชีวิตคู่ มันต้องเอาคำว่า ปลง เข้ามาเป็นมือที่ 3 ของชีวิต เอาไว้ใช้ยามมีปัญหา....ให้คิดถึงคำนี้

ไม่มีอะไร....คิดได้บ่นกลางวัน เบื่อหุ้น....วันที่หุ้นกลิ้งไปกลิ้งมา 55