เราพึ่งย้ายโรงเรียนมาใหม่ค่ะ ตอนแรกเราก็ไม่รู้หรอกนะคะว่าเราจะไปอยู่กับใครอยู่กับเพื่อนกลุ่นไหนดีเพราะเพื่อนสนิทเราที่ตามเรามาด้วยก็อยู่คนละห้องกัน จนถึงวันประกาศรายชื่อนักเรียนเราเห็นว่ามีชื่อเพื่อนที่มาจากโรงเรียนเดียวกัน เราดีใจมากๆเรยค่ะถึงเพ่อนกลุ่มนั้นจะไม่ค่อยสนิทกับเราแล้วก็เคยทะเลาะกันมาก่อนอีกด้วย พอเปิดเทอมมาเราก็ไปอยู่กับเพื่อนกลุ่มนั้น เรามีความสุขมากค่ะที่มีเพื่อนเราอยู่อย่างมีความสุขมีเรื่องอะไรก็คุยก็ปรึกษาเพื่อน เพื่อนเราเขาชอบทำหนังสั้นค่ะ แต่เราเป็นพวกที่ไม่ค่อยถนัดเรื่องนี้เท่าไหร่เราก็เลยไม่ค่อยจะได้ทำงานอยู่กับเพื่อน วันหนึ่งครูสั่งให้ทำงานกลุ่มค่ะทำโครงงานพืชไรงี้แล้วเวลาอยู่ในคาบเราก็เขียนโครงงานโดยที่มีเพื่อนช่วยคิดตลอด เพราะเรารู่ค่ะว่าเราไม่มีเวลามาทำแน่ๆ ไหนจะงานตัวเองที่ยังรออยู่เป็นสิบๆงานยังมีงานในห้องเรียนอีก เราจึงสละตัวเองเพื่อเขียนโครงงานตลอด แต่เพื่อนก็ไม่เคยเข้าใจค่ะเพื่อชอบหาว่าเราใช้งานเป็นข้ออ้าง แต่เพื่อนก็ไม่คิดเลยว่าเราจะมีงานเยอะเหมือนกัน เราโต้เถียงกับเพื่อนในแชทกลุ่มอธิบายให้เพื่อนเข้าใจแต่เพื่อนก็ไม่ยอมฟังค่ะเราเลยตัดสินใจออกจากกลุ่ม เราคิดว่าเรื่องทุกอย่างมันจะจบแค่นี้แต่มันก็ไม่ค่ะตั้งแต่นั้นมาเพื่อนกลุ่นนั้นก็แบรนเราออกจากกลุ่ม เราไม่รู้จะไปอยู่กับใครเลยค่ะและลำบากที่สุดคือ เวลาที่ครูต้องให้ทำงานกลุ่มเราไม่รู้ว่าจะอยู่กลุ่มใครบ่อยครั้งที่เราต้องทำานอยุ่คนเดียว แต่เรายังถือว่าดีตรงที่เรายังมีแฟนเวลากลางวันเราก็ไปนั่งทานข้าวกับแฟนค่ะ แต่ก็ไม่ใช่นั่งสองต่อสองนะคะเพื่อนแฟนเราก็นั่งด้วยบางครั้งเราก็ไปนั่งทานข้าวกับเพื่อนสนิทต่างห้องค่ะ แต่เพื่อนในห้องกลับไปบอกครูว่าเราไม่ยอมไปนั่งทานข้าวกับกลุ่มเดิมตีตัวออกมาอยู่กับแฟน เราเสียความรู้สึกมากค่ะที่ครูเชื่อคนอื่น ทำยังไงได้คะในเมื่อคนเกลียดมันเยอะกว่าคนรักยังไงครูก็ต้องฟังเสียงข้างมากอยู่แล้ว จนเมื่อไม่กี่สัปดาห์มานี้มีคนไปบอกครูว่าเรานั่งซบไหล่แฟนที่หน้าโรงเรียน ครูก็ดันเชื่อค่ะ ทั้งๆที่เราไม่เคยไปนั่งกับแฟนที่หน้าโรงเรียนตอนเย็นเลย หน้าโรงเรียนมีทั้งยามทั้งกล้องวงจรแต่ครูก็ไม่ไปขอดูแต่กลับเช่อคำของคนอื่นจนตอนนี้ครูจับตาดูเรากับแฟนเพราะจะเป็นคดีชู้สาว มันถูกแล้วเหรอคะที่เราไม่ได้ทำอะไรเกินเลยกับเเฟนเรย แค่คบกับนั่งทานข้าวด้วยกัน ไม่ได้ใกล้กันมากก็เป็นคดีชู้สาวแล้วหรอ และที่เราเสียใจที่สุดคือครูที่เราทำงานด้วยมาตลอดกลับไม่เชื่อใจเราค่ะ ไม่คิดเลยนะคะแค่เรื่องทะเลาะเล็กๆน้อยๆของเด็กในกลุ่มเดียวกันจะทำให้ชีวิตเราต้องมาเจอกับเรื่องแบบนี้ จนทุกวันนี้เห็นใครแชร์เกี่ยวกับเพื่อนเราก็อยากจะแชร์แล้วแท็กเพื่อนบ้างแต่ติดตรงที่ว่าเรา "ไม่มีเพื่อนค่ะ"