มโนศาสตร์มักจะเอาเรื่องยากๆมาอธิบายแบบง่ายๆ วันนี้เลยเอาหลักวิชามาอธิบายนิสัยการลงทุน
จากการเดินทางที่ท่านชื่นชอบ  ตรงบ้างไม่ตรงบ้างก็ต้องขออภัยมันเป็นทฤษฎีต้องพิสูจน์

ของกิ๋นบ้านเฮา ไส้อั่ว ไส้กรอกสมุนไพรนั่นเอง




หมูยอหรือหมูสรรเสริญ ชื่อดังแห่งเมืองลำปาง




1.นักลงทุนสายเดิน  >>การลงทุนเรียบง่ายแบบSlow life แต่มีเป้าหมายชัดเจน รอคอยได้ ใช้ชีวิตเป็น
   ไม่จำเป็นต้องรวย แค่มีใช้แบบพอเพียงก็สุขแล้ว




2.นักลงทุนสายวิ่ง>>เป็นนักลงทุนที่ทุ่มเทกับการลงทุน  มีวินัย มีความพยายาม มีเป้าหมาย
พยายามศึกษาด้วยตัวเอง  แต่ทุนทรัพย์น้อย เลยต้องวิ่งเพื่อให้ถึงเป้าหมายเร็วขึ้น




3.นักลงทุนสายปั่น(จักรยาน) เปรียบเหมือนนักลงทุนที่พอมีทุนทรัพย์เข้าตลาดหุ้นมาเพื่อแสวงหาโอกาส
อาจจะมีทุนทรัพย์บ้างแต่ไม่มาก จะศึกษาหาแนวทางเอง พอมีอุปกรณ์ก็เร่งปั่นให้ถึงเป้าหมาย บางทีมีหมาตัดหน้า
ชนล้มกลิ้งถลอกปอกเปิก ถ้าปั่นมาเร็วมากๆอาจหามออกจากตลาด ปั่นมาไม่เร็วล้มแล้วเริ่มใหม่จะเก่ง เพราะมีประสบการณ์




4.นักลงทุนสายไบท์เกอร์ เป็นนักลงทุนที่มีเงินพอสมควร รักการผจญภัย ชอบศึกษาเทคนิค
   รักความเสี่ยง เข้ามาลงทุนใหม่ๆจะระวังตัว แต่พอขี่คล่องหมายถึงพอได้กำไร ก็เริ่มเพิ่มความเร็วบิดหมดปลอก
   เพราะเชื่อในเทคนิคหรือเชื่อในสมรรถนะรถของตัวเอง เจอโค้งไม่รับแหกโค้งบ่อยๆ




5.นักลงทุนสายไดร์เวอร์  เป็นนักลงทุนที่พอมีฐานะ มีเงินเก็บหรือมีเงินเดือนสูง ลงแรงหามาชั่วชีวิต เริ่มล้า (ตัวพี่แจ้เองเบย)
  อยากหาอะไรที่ได้เงินแบบไม่ต้องทำงานหรือโดนกระแสให้เงินทำงาน  ช่วงเริ่มลงทุนอาจเจ็บมาเยอะ แต่ความที่ผ่านโลกมาเยอะ
  เลยอยากหาศาสคายึดเหนี่ยว....พวกนี้พอมีเงินมีอาชีพมีหลัการ ชอบหากูรูมาเป็นศาสดายึดเหนี่ยว
  จะชอบอะไรที่มีวิชาการ ขาดทุนไม่ว่าขอให้ได้ความรู้และประสบการณ์ ชอบทำอะไรตามๆกัน เหมือนแข่งแรลลี่หา RC
  สำนักดังๆ เช่น
      
         สำนักพี่ม่อนมหาชน ก็วิชาหัวตูดX
         สำนักหมวยอินเตอร์ ก็ศาสตร์แห่งการลงทุน
         สำนักพี่เอก    ก็ให้เคล็ดวิชาและกลุ่มไลด์ที่ปรึกษา



6.นักลงทุนสายไฮโซ โบว์ใหญ่ ไข่แดง มีเงินเยอะ ไม่ลงทุนก็อยู่สบายแต่ยังมีความโลภอยากได้เงินซื้อกระเป๋าหลุยติ๊งต๋อง
   จากตลาดก็อาศัยมีเงินหนา เลยจ้างผู้จัดการกองทุนส่วนตัวบริหารพอร์ท( Private fund ) แล้วมากดดันผลดำเนินงานผู้จัดการ
  กองทุนอีกที จะได้เอาไปเม้ามอยในวงไฮโซว่าลงทุนอย่างโน้นอย่างนี้ นักลงทุนชาวเจ๊ดเซต ชอบไว สบาย  ไม่ปวดหมอง




  แต่ช้าก่อนตลาดมีสีสรรค์เพราะนักลงทุนอีก 2 ประเภท

1.นักลงทุนสายแปด    ชอบหุ้นปั่น  หุ้นเน่า หุ้นเม่านิยม  เด็กเจ้ากระเป๋าเรียกให้ขึ้นรถก็เคลี้ม
  บอกชิดในก็ชิด สังเกตง่ายๆนักลงทุนสายแปดชอบถามแนวรับ แนวต้าน หุ้นตัวเดิมๆที่โดนบ่อยๆ แต่ชอบ
พอโดนก็โทดท่านประทาน ตามไป Unlike จนท่านประทานฉุน ท่านประทานบอกว่าให้ซื้อหุ้นโรงไฟฟ้า
ดันไปซื้อหุ้นสวยสังหาร บัตรเครดิตรูดปรืด หุ้นบ้านนายกยิ่งลักษณ์ ขาดทุนมาก็โทษท่าน บอกว่าหุ้นพวกนี้ก็ใช้ไฟฟ้า
  จากหุ้นโรงไฟฟ้าของท่านประทาน ไม่รู้ล่ะโทดท่านประทานไว้ก่อนว่าไม่เแม่น5555




2.นักลงทุนสายแว๊นซ์  อันนี้จะเป็นนักลงทุนศิลปินเดี่ยวไม่เกี่ยวกับใคร เก่งเทคนิค เทรดเก่ง เขามักจะมีหุ้นขาประจำ
  ให้แว๊นซ์ตัดหน้าสิบล้อประจำอยู่แล้ว เขาจะดวลกับเจ้ามือตัวต่อตัว ด้วยความเร็ว เทคนิค ประสบการณ์และดวง
  สายแว้นถ้าไม่คอหักตายก่อน ก็จะเป็นซูเปอร์เทรดเด้อพันธุ์แท้>>>> ไปเป็นเจ้ามือต่อไป....พี่แจ้ชาบูในเทคนิคชั้นสูง






ท่านเป็นนักลงทุนประเภทใด  ลองเช็คดูนะครับ  จะได้เข้าใจนิสัยการลงทุนของตัวเอง




@@@@@@@@  รู้อะไรไม่สู้รู้มโนศาสตร์ ถ้าพลาดก็เอาตัวรอดได้เสมอ น่ะนะ @@@@@@@