มันเป็นปัญหาที่ค้างคา เพราะเราไม่รู้ว่ากลายเป็นคนผิดเเละมีความผิดติดตัวตั้งเเต่เมื่อไหร่??
ต้องเริ่มจากที่เราอยู่ด้วยกัน4คนต่อ1ห้องช่วงแรกก็ดีแต่ช่วงนี้มันเริ่มมีปัญหา อยู่ด้วยกันมาจะหมดเทอมแล้วกลับมีปัญหาแล้วเป็นปัญหาที่ค้างคา
เราจะใช้แทนเมทคนที่เป็นปัญหาเนาะ คือช่วงนั้นเป็นช่วงที่เรากลับบ้านกับเมทคนที่1เราจึงฝากให้เมทคนที่2ดูแลหนูกับปลาที่เราเลี้ยงไว้แทนเราตอนกลับบ้านเราเห็นแล้วว่าหนูกัดรองเท้าเราแล้วบังเอินหนูเราไปกัดรองเท้าของด้วยแต่น้อยมากน้อยมากจริงๆเเต่เรารีบจึงไม่ได้บอก พอวันที่เรากลับมาหอเราเลยถามว่าเห็นรองเท้ายังที่โดนหนูกัดบอกว่าเห็นแล้วเเต่ก็พูดคุยกันสนุกสนานเราก็เลยไม่ได้คิดอะไร จนเช้าอีกวันไปเรียนไม่มีท่าทีว่าจะคุยจะทักเราเหมือนเดิมเขาคุยเเต่กับเมทคนอื่นยกเว้นเราเทำเหมือเราไม่ได้อยู่ในห้องด้วย จนเมทคนที่2มาถามเราว่าเป็นอะไรกันมีปัญหาอะไรกันหรือป่าวช่วงนี้ไม่เห็นคุยไม่เห็นเล่นด้วยกันเลย เราจึงบอกไปแบบงงๆว่าก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรนะทำไมหรอ?? เมทคนที่2จึงบอกว่าเราโกรธเขาที่เขาว่าหนูเรา คือเราก็ทำหน้าแบบงงๆว่าเราไปโกรธตอนไหน เพราะทุกครั้งที่เขาด่าหรือว่าหนูเรา เราก็ไม่เคยโกรธเลยสักครั้ง ตั้งเเต่นั้นเขาก็ไม่มาพูดมายุ่งกับเราอีกเลยทำเหมือนเราไม่มีตัวตนอยู่ในห้องนั้น เราก็ปล่อยไม่ได้ตอบโต้หรือเเสดงกิริยาอาการอะไรทั้งนั้น เเต่เขานั่นแหละ ทั้งโพสเเขวะทั้งแสดกิริยาอาการออกให้เห็นว่าไม่พอใจ สรุปว่าเรื่องนี้ใครต้องเป็นคนโกรธใครกันแน่เราหรือ ทุกวันนี้อยู่ในห้องแบบอึดอัดมากจะทำอะไรก็โดนแขวะไปหมดแขวะเมททุกคนที่อยู่ในห้อง อาการเขาเหมือผีเข้าผีออก เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เเต่เขาจะคุยเเค่กับเมทคนอื่นนะยกเว้นเรา งงๆไหมล่ะอยู่ดีๆก็ผิดเฉย
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านเรื่องของเรานะคะ
สามารถเเสดงความคิดเห็นหรือว่าเเชร์ประสบการณ์กันได้นะคะ
เรื่องนี้มันมีตอนต่อไปแน่ค่ะ...ติดตามตอนต่อไปได้นะคะ