ติดตามดูทุกตอน ชื่นชมทีมเขียนบทมาก ๆ ค่ะ เขียนได้ละเอียด มีเหตุผลทุกการกระทำของตัวละคร
เอาอยู่ทุกตอน ชอบประเด็นที่สื่อออกมาหลายฉากเลย

ตอนแรกที่ดู พระเอก เวลาผิดหวัง ไปเล่นบาส แทนที่จะไปกินเหล้าเมายา คิดว่าตั้งใจเขียนบทให้เพื่อน คณิน เพราะเพื่อนเป็นนักบาส
แต่ดูเมื่อคืนนี้ อ.พฤกษ์สอนเนม ว่าผิดหวังก็ไม่จำเป็นต้องกินเหล้า เป็นอาจารย์ต้องสอนลูกศิษย์ทั้งเรื่องเรียนและการใช้ชีวิต  
เข้าใจเลยว่าบทตั้งใจเขียนให้ อ.พฤกษ์ เป็นตัวอย่างที่ถูกต้องในการระบายอารมณ์ผิดหวัง เสียใจ

นางเอกรักพระเอกมาก พอเห็นเนมกอด อ.พฤกษ์ ผิดหวังมาก แถมพระเอกไม่รู้เรื่องยิ่งโกรธ แบบนี้เราเห็นได้ทั่วไปในชีวิตจริง  
คิดเองสรุปเองว่าตัวเองคิดถูก  ไม่ฟังคำอธิบายใด ๆ

เรื่องของผู้สูงอายุ ที่ต้องไปอาศัยอยู่บ้านพักคนชราแบบนี้ก็อยู่ใกล้ตัวเรามาก เห็นภาพสังคมผู้สูงอายุชัดเจน
เหงา ต้องการความสนใจจากลูกหลาน ต้องการคนดูแลที่เข้าใจ  

แต่ที่ถูกใจมาก ๆ เป็นบทพระนาง ดูแล้วอินมาก ตอนจีบกันก็ยิ้มตาม ตอนทะเลาะกันก็อึดอัดไปด้วย เขียนบทได้กำลังพอดี
ไม่มากไม่น้อยจนเกินไป

ยกให้เป็นละครในดวงใจอีกหนึ่งเรื่อง อยากดูละครครอบครัวจากทีมเขียนบททีมนี้หลาย ๆ เรื่องเลยค่ะ