ปกติจะนอนตี4-5ทุกวันอยู่แล้วค่ะ พอนอนถึงตอนเที่ยงๆ จะมีอาการตลอด

แทบทุกวันเลยค่ะ อาการคือ ตอนหลับจะฝันเยอะ ฝันไร้สาระ ฝันเรื่องน่ากลัวบ้าง

จนสะดุ้งตื่น พอสะดุ้งตื่นสมองยังง่วงอยู่ จะเคลิ้มหลับต่อ พอเคลิ้มๆกำลังจะหลับ

ร่างกายก็วูบไปเองเลยค่ะ แล้วก็เข้าสู่อาการที่คนทั่วไปชอบเรียกว่าผีอำ..

อาการของเราคือจะได้ยินเสียงรอบข้าง แต่ลืมตาไม่ได้ พูดไม่ได้ ขยับได้แต่นิ้ว

เราต้องยื้อกับมันสักพักนึง ถึงจะหลุดขยับตัวได้เป็นปกติ พอหายเป็นปกติ

จะเคลิ้มหลับต่อ ก็จะเป็นอีก เป็นซ้ำๆหลายๆรอบ จนเรานอนไม่ได้ ต้องตื่นจริงๆ

และเราจะเป็นทุกครั้งที่นอน ไม่ว่าจะช่วงเที่ยงหรือนอนงีบตอนเย็น

จะนอนหงาย นอนตะแคง  นอนก่ายหน้าผาก หรือวางมือข้างลำตัวปกติ ก็เป็นหมด

แรกๆที่เป็นเรากลัว แต่พอเป็นบ่อยมันเริ่มชิน พากังวลและหงุดหงิดซะมากกว่า

เพราะมันทำให้เรารู้สึกไม่สดชื่นเลยเวลาตื่น อยากทราบว่าเราควรทำยังไงดีคะ

พบจิตแพทย์ดีมั้ย เป็นอาการทางสมอง,ร่างกายรึป่าว หรือควรหาพระมาห้อยคอดี

บางทีเราก็คิดกลัวเหมือนกันว่าถ้าเป็นบ่อยๆนานๆไปจะขยับไม่ได้ไปตลอดชีวิต T^T


ป.ล. ห้องที่เรานอนเป็นแฟลตมีหลายชั้น และเรานอนห้องแรกติดข้างลิฟท์
ข้างหน้าลิฟท์จะมีพื้นที่โล่งๆให้นั่งเล่นกัน ช่วงสายๆถึงเย็นๆจะได้ยินเสียง
เสียงข้างนอกดังเข้ามาตลอด ไม่ว่าจะเสียงคนคุยกัน เสียงเด็กวิ่งเล่น,ร้องไห้
เสียงคนเดิน เสียงประตูลิฟท์ แต่เราชินแล้ว นอนหลับได้ปกติ
ไม่ได้รำคาณแต่อย่างใด จะมีก็แต่ไออาการฝันเยอะกับผีอำนี่แหละค่ะ กลุ้มใจจัง