สวัสดีค่ะ ชื่อ พิมนะคะ ขอเล่าโดยย่อนะคะ พิมพ์แต่งงานกับสามีที่อายุห่างกัน 19 ปี มีลูกด้วยกัน 2 คน ตอนมีชีวิตคู่ด้วยกันเรามีความสุขมาก จนกระทั่งน้องสาวเข้ามาอยู่กับครอบครัว เมื่อย่างเข้าสู่วัยสาวน้องสาวกับสามีก็แอบได้เสียกัน ตอนแรกสามีเราเป็นคนขืนใจเขา แต่พอสามีเราเกลี้ยกล่อมเขาก็ยอมตกเป็นเมียของสามีเราอย่างถาวรเป็นเวลา 2 ปี ทั้งๆที่มันผิดจริยะธรรม และผิดต่อศาสนาอย่างมหันต์  เราเหมือนตกนรกทั้งเป็น ช็อคมาก กลับกลายเป็นคนที่เป็นโรคซึมเศร้าคิดมากนอนไม่หลับต้องพึ่งยานอนหลับตลอดทุกคืน พยายามอธิษฐานขอให้เขาสองคนได้รับกรรมในสิ่งที่ก่อไว้ พิมหันไปมองหน้าลูก 2 คนแล้วพิมพ์สงสารตัวเองมาก สงสารลูกด้วย ตลอดระยะเวลา 2 ปีพิมพ์พยายามส่งข้อความพยายามโทรหาคุยกับน้องด้วยคำพูดที่ดีๆและทั้งโวยวายบ้าง  กับสามีพิมพ์ก็เพียงอ้อนวอน จนมาครบ 2 ปีที่เค้าใช้ชีวิตกะน้องสาวพิม  เค้าสองคนตัดสินใจเลิกกัน แต่น้องชอบโทรมาหาสามี จนแอบคิดมากไม่ได้ เคยคิดจะฆ่าตัวตายแต่คิดว่าคนคิดแบบนั้นช่างไร้สติสิ้นดี พิมพ์คิดว่าการฆ่าตัวตายเป็นวิบากกรรมที่ใหญ่หลวงมาก พิมพ์เลือกที่จะดูแลตัวเองและปรับเปลี่ยน ตัวเองให้ดูดีขึ้นจนกระทั่งสามีจู่ๆความหึงหวงในตัวเขาก็ปะทุขึ้น และกลับมาอยู่กับเราหลังจากที่เขาใช้ชีวิตคู่ด้วยกัน 2 ปีกับน้องสาว กลับมาคราวนี้เขาดูเปลี่ยนไปเขานอนกับเราทุกวันแล้วเอาใจใส่เราเหมือนเมื่อก่อน แต่ความไว้เนื้อเชื่อใจของเราอยู่กับเขาเพียง 0% พิมพ์จะไม่อาฆาตแค้นใครจะปล่อยให้กรรมนั้นตามสนองเขาทั้งสองคน และสามีก็ได้รับกรรมเหล่านั้นเมื่อเร็วๆนี้ที่ผ่านมา สำหรับน้องสาวพิมไม่รู้ว่าเขาได้รับกรรมอะไรบ้างแต่รู้แค่ว่า เขาสองคนผิดจนไม่น่าให้อภัยจริงๆ  พิมพ์ไม่อยากผูกใจเจ็บกับใครพิมพ์ลืมทุกอย่างแล้วกลับมาเริ่มต้นกับสามีเพราะเห็นแก่ลูก แต่ตัวเราก็รักเขาด้วยเช่นกันเพราะคิดว่าทุกคนผิดพลาดกันได้แต่พิมพ์อยากได้คำขอโทษจากน้องสาวและอยากให้เขาไปจากชีวิตครอบครัวของเรา พยายามส่งข้อความไปหาเขาบ่อยครั้งให้เขาคิดได้พยายามเตือนสติเขาแต่เขาไม่รับฟัง พิมพ์รู้สึกว่าการวิ่งตามสิ่งที่เราคิดว่าเป็นของเรานั้นมันเหนื่อยเหลือเกิน พิมจึงเลือกที่จะอยู่ที่เฉยๆ พยามแต่งตัวและทำให้ตัวเองดูดีขึ้นจนสามีนั้นไม่กล้าที่จะจากเราไปไหน มีความหึงหวงเกิดขึ้น แต่ถึงกระนั้นพิมพ์ก็ไม่ได้นึกดีใจหรอกเพราะคิดว่าคนเรานั้น ถ้าเคยทำอะไรแล้วไม่รู้จักสำนึกผิดมันก็จะทำอีก  พิมพ์เชื่อว่าคนเราทำสิ่งใดจะได้สิ่งนั้นพิมพ์ขออยู่ฝ่ายธรรมะแล้วกันขอดูความเป็นไปทุกอย่างอย่างมีสติ อยากถามเพื่อนๆว่าพิมพ์ทำถูกต้องหรือไม่และพิมพ์ ควรจะตั้งสติให้มากกว่านี้อย่างไรในการที่จะเผชิญกับความเสียใจหากวันหนึ่งจับได้ว่าสามีของเราแอบคบกับน้องอยู่ เราควรทำอย่างไร เคยบอกเค้าว่าพิมจะไปจากพี่ แต่ใจลึกๆพิมรักและสงสารลูก  ทุกวันนี้พิมเอาลูกเป็นที่หนึ่ง เอางานมารอง  ปล่อยให้กรรมสนองเค้าเอง  นับวันลูกโตวันโตคืน เสียงคุยเจื้อยแจ้วของลูกทำให้พิมมีความสุขมาก แม้ใจลึกๆจะนึกถึงมันบ้างบางเวลา😟