สปิริต คำนี้ขอมอบให้กับทีมเก่งจริงๆ ได้แก่ อเมริกา

ย้อนกลับไป ลอนดอน 2012
นัดสุดท้ายรอบแรก อเมริกา เข้ารอบเป็นแชมป์สายแน่นอนแล้ว โดยนัดสุดท้ายเจอตุรกี จะแพ้ชนะยังไงก็คือแชมป์สาย
แต่ประเด็นคือ
“ ถ้าอเมริกาแพ้ตุรกี 0-3, 1-3 ตุรกีจะเข้ารอบเป็นที่4 แล้วบราซิลตกรอบ”

ถ้าอเมริกาจะตัดไฟแต่ต้นลมจริงๆ ก็ควรแกล้งแพ้ตุรกีไปซะ ยังไงก็แชมป์กลุ่มแน่นอนแล้ว ให้บราซิล “เสี้ยนหนาม” ตกรอบไป //
แต่อเมริกาไม่ทำ สปิริตมีสูงส่ง เล่นเต็มที่ อัดตุรกีตกรอบ

ต่อลมให้บราซิล จนทั้งคู่ได้มาเจอกันรอบชิง (เป็นบราซิล อัด อเมริกา คว้าแชมป์ไป) // ที่น่าเสียดาย น่าเสียใจสุดๆคืออเมริกา
ดูเผินๆ เหมือนต่อลมหายใจให้งูพิษ(บราซิล) ที่กำลังจะตายอยู่แล้ว ท้ายสุดโดนงูพิษฉกจนพลาดแชมป์

//

เปรียบกับ เซอเบียในวันนี้
สปิริตอยู่ไหน คือ ดูตาเดียวรู้เลยว่า “ต้องการทำให้บราซิลหล่น” เพื่อตัดเสี้ยนหนาม

ใครจะว่าไงก็ตามนะ ใครจะว่าผมอคติก็เชิญ
มันชัดเจนมาก ชัดแบบรู้เลยว่าทำอะไรอยู่ // ช่างเทียบกับอเมริกาไม่ได้เลย เรื่องสปิริต