ไม่พูดมาก   เจ็บคอ




เพิ่งเลิกจากประชุมครับ  ตั้งแต่บ่าย ยันทุ่มครึ่ง
ความเห็นเรื่องนโยบายพรรคบางเรื่องไม่ตรงกัน  กว่าจะได้ข้อสรุป

พรุ่งนี้ต่ออีกวัน  

โอ๊ย  หล่อว่าลำบากแล้ว  ดันหล่อแล้วมีคนเห็นความสำคัญนี่  ยิ่งลำบากหนัก
นี่ถ้าเกิดได้เป็นเลขาฯ รมต. ขึ้นมา  จะไม่ลำบากหนักกว่านี้ร้อยเท่าเหรอ






ที่ผมตั้งหัวกระทู้ว่า  สงสาร
ก็เพราะในระหว่างการประชุม  ข้อมูลต่าง ๆ ที่วางอยู่ตรงหน้า
บอกถึงความเหลื่อมล้ำในประเทศนี้เยอะเหลือเกินครับ

ก่อนเลิกประชุม  ผมเลยโพล่งขึ้นลอย ๆ ว่า
จะทำไง  เพื่อให้คนหกเจ็ดสิบล้านเลิกอุ้มคนแค่สองล้านกว่าคนซะที

ครับ
งบประมาณจากภาษีประเทศนี้ 80%  หมดไปกับระบบราชการ

จะแก้ไขยังไง ?

เพื่อให้งบประมาณกลับไปสู่ผู้เสียภาษีให้มากที่สุด
ไม่ใช่เพื่อคนแค่สองล้านกว่าคน




หิวยาดอง
ไปแระ