เกิ่นก่อนน่ะครับว่าผมคบกับแฟนได้เดือนกว่าๆ แล้วที่ผมเลิกกับแฟนเป็นเพราะว่าเราทะเลาะกันบ่อยมากบางเรื่องก็เป็นแค่เรื่องเล็กสำหรับผมน่ะแต่สำหรับเค้าเป็นเรื่องใหญ่เสมอเลย แต่ผมก็ตามง้อเค้ายุตลอด ทั้งที่บางเรื่องผมไม่ผิดแต่เค้าผิด แต่ก็ไม่อยากจะเถียงเค้า ผมก็เลยง้อเหมือนเดิมอีก และเคยมีอยู่ครั้งนึงสัปดาห์นึงทะเลากัน 3 ครั้ง แต่ก็ผ่านไปด้วยดี แต่ความรู้สึกผมคือเหมือนกับฝืนตัวเองอยู่ ทั้งที่ในใจคือเหนื่อยกับผู้หญิงคนนี้มาก อยากพูดออกไปว่าเลิกกันเหอะ แต่ผมทำไม่ได้เพราะผมรักเค้ายุ และไม่อยากให้เค้าไปมีแฟนใหม่อีกไม่อยากให้ไปจับมือใครอีก เลยฝืนตัวเองมาเรื่อยๆ เพราะอยากดูว่าเธอจะดีขึ้นมั้ย ยังงี่เง่าอยู่มั้ย และก็ยังเหมือนเดิมมาเรื่อยๆ จนผมรู้สึกว่าทำไมผมต้องฝืนตัวเองอยู่แบบนี้ได้ว่ะ ทั้งที่ในใจคือเหนื่อยมากถ้าแฟนยังเป็นแบบนี้ แต่ก็ยังทนได้น่ะ เพราะยังรักคำเดียวเลยครับ ไม่อยากทิ้งเค้าไปไหน เพราะตอนผมได้อยู่กับเค้าผมมีความสุข เพราะเธอทำให้ผมยิ้มได้ หัวเราะได้ เลยไม่อยากเลิก แต่เค้าก็ชวนผมทะเลาะบ่อยไปมั้ง จนความรู้สึกดีดีระหว่างเราเริ่มหายไปทีละนิดทีละนิด จนวันที่เลิกกัน วันนั้นผมชวนเธอไปเที่ยวทะเล แล้วก็ถ่ายรูปกันอย่างปกติแบบคนรักกัน แล้วเค้าก็บอกว่าถ่ายรูปเค้าหน่อย ผมก็เปิดกล้องหน้าให้ แล้วเธอก็แอคท่า แต่ผมคงกดช้าไปมั้ง จนทำให้เธอหงุดหงิดไป จนเธอไม่คุยกับนั่งมองแต่ทะเล จะตอนนั้นผมรู้แล้วว่าเค้างอลผมแล้ว แล้วเค้าก็พูดมาว่าพรุ่งนี้จะไปร้านเหล้า ใส่กางเกงขาสั้น แต่ผมรู้น่ะว่าเค้าพูดประชด ผมเลยพูดไปว่า เห้ยเธอ ไม่ให้ไปอ่ะ ไม่ให้แต่งตัวโป๊ะอ่ะ แล้วเค้าก็พูดมาว่า นี่เธอไม่รู้บ้างเหรอว่าไหนเราพูดเล่นพูดจริง จนเธอไม่คุยกับผมเลยสักคำ จนผมบอกถ้านั่งกันแบบนี้ก็กลับบ้านดีกว่า เค้าเลยเดินไปที่รถ และผมก็ไปส่งเค้าที่บ้าน แต่ตลอดทางไม่ได้คุยกันสักคำเลย จนถึงบ้านผมก็ขอโทษเค้า ว่าอย่างอลเราดิ แต่สีหน้าตอนนั้นคือแบบคงเซ็งมาก แล้วเค้าบอกให้ผมกลับบ้านไปเหอะ แต่ผมก็ไม่กลับอ่ะ บอกว่าคุยกันก่อนดิ คุยดันให้รู้เรื่องกันก่อน แต่เค้าก็เฉย จนผมถามเค้าไปว่าเธอไปอะไรนิ จนเธอบอกว่าเธอเบื่อมาก ผมเลยถามไปว่าเหนื่อยมั้ยคบกับเรา เธอบอกไม่เหนื่อย แต่เธอเบื่อ แต่ความรู้สึกผมตอนนั้นคืออยากพูดว่าเลิกมาก แต่ผมทำไม่ได้ จนผมก็โอเค งั้นเรากลัยบ้านหละ จนถึงบ้านผมก็โทรหาเค้า แล้วบอกว่าฝันดีน่ะ แต่ตอนคุยเค้าเงียบมาก ได้แต่ อืออออ แล้วก็วางไป จนเค้าพิมมาว่า อยู่กันแบบนี้คงไม่มีใครมีความสุขหรอก เลิกกันดีกว่า
แต่ผมก็ไม่ขัด ไม่อยากยื้อแล้ว จนบอกโอเค เลิกก็เลิก แล้วก็ไปลบรูปเค้าออกไปในเฟสบุ๊ค แล้วผมก็นอนไปแบบไม่ได้คิดไร จนตื่นมาตอนเช้า รู้สึกแบบเหมือนว่างเปล่าไปหมด แล้วก็สอบ ตอนเลิกกันอีกวันผมต้องสอบพอดี เลยไม่อยากคิดมาก จนพอตอนค่ำ ผมรู้สึกคิดถึงเค้าหวะ อยากคุยกับเค้าอีก แต่ทำได้แค่ส่องแล้วก็ส่อง ว่าเป็นไงบ้าง เค้าโพสแชร์อะไรบ้าง แต่ความรู้ตอนนั้นผมอยากร้องออกมา แต่ไม่อยากร้องเลยเก็บไว้ลึกๆ จนแม่ของผมมาถามว่าเลิกกันทำไมเหรอ ผมก็เลยพูดไปหมด แต่ตอนนั้นลึกๆ อยากร้องออกมามาก จนผมไปแอบร้องในห้องน้ำ ลูกผู้ชายก็ร้องไห้ได้น่ะครับ เพราะตอนนั้นอ่อนแอมาก แต่ผมร้องให้เค้าแค่ครั้งเดียว พอหลังจากนั้นก็เริ่มเข้มแข็งมาเรื่อยๆ พยายามไม่คิดมาก เพราะสัปดาห์นั้นคือสัปดาห์สอบปลายภาค เลยไม่อยากคิด ต้องเอาเรื่องเรียนก่อน จนเริ่มรู้สึกดีขึ้นๆ แต่ผมก็ยังเป็นเพื่อนกับเค้าในเฟส ในไอจีอยู่น่ะ ยังเห็นอยู่ตลอดว่าทำไรอยู่ คิดไรอยู่ จนประมาณ 10 กว่าวันหลังจากที่เลิกกัน และรู้สึกดีขึ้น จนวันนั้นผมเห็นเค้าลงสตอรี่ในไอจีว่า เธอรู้มั้ย ว่าเธอมีความหมายกับเรายังไง แล้วผมพิมก็ไปว่า ไม่รู้อ่ะ บอกหน่อย แล้วเค้าก็บอกให้ผมนอนๆ จนคุยกันสักพัก เหมือนเริ่มปรับความเข้าใจกันได้ เค้าบอกว่าถ้าไม่มีไรจะทำก็ทักมาได้น่ะ ผมก็บอกโอเคได้ แล้วหลังจากนั้นเราก็คุยกันมาทุกวันอีก แต่ในฐานะเพื่อนสนิท เพราะผมได้ปรับความเข้าใจกับเค้าแล้วว่า ที่เราเลิกกันไปก็ไม่ได้สาเหตุที่รับไม่ได้ เช่นแบบ มีมือที่ 3 อะไรแบบนี้ เลยกลับมาคุยกันในฐานะเพื่อนกันได้ จนถึงวันนี้ผมก็ยังคุยกับเค้าอยู่ มีโทรคุยกันด้วย ทำเหมือนตอนเป็นแฟนกันทุกอย่าง มีไปออกกำลังกายด้วยกันบ้าง แต่ในฐานะเพื่อนสนิท อยากจะบอกว่าที่กว่าจะเข้มแข็งได้ขนาดนั้นไม่ได้ง่ายเลย แล้วความรู้สึกผมตอนนี้ก็รู้สึกเฉยๆน่ะ ไม่ได้คิกมากอะไร แต่ผมก็เคยพูดกับเค้าตรงๆว่า เรายังหึง หวง เธออยู่น่ะ เธอก็บอกเรารู้แหละ จนคุยๆกันมาก็ดีทุกอย่างแล้ว ปรับความเข้าใจกันได้แล้ว ผมก็พูดกับเค้าว่า ถ้าเราใช่กันจริงๆ เราคงวนกลับมาคบกันอีกครั้ง แต่ผมพูดว่าถ้ากลับไปคบกันอีก แล้วเลิกกันอีก เราคงกลับมาเป็นเพื่อนกันแบบนี้ไม่ได้แล้วน่ะ และบอกเค้าว่าเป็นเพื่อนกันนี่แหละคงดีที่สุดแล้ว ไม่ต้องอึดอัด ไม่ต้องคอยคิดมาก แต่ก็ยังเป็นห่วง หึงอยู่น่ะ แต่ผมก็บอกเค้าน่ะว่า ถ้าเธอจะไปดูใจกับใคร หรือ จะมีแฟน ก็บอกเราด้วยน่ะ เราจะได้ถอยออกมา และไม่ต้องโทรหาเธออีก เธอก็บอกได้ โอเค แต่ในใจผมคิดน่ะ ว่าไม่อยากให้มีวันนั้นเลย เพราะถ้าเธอมีใหม่ผมคงเหมือนอกหักอีกรอบแน่ ผมก็เลยคิดว่า จะถอยออกมาตอนนี้เลยดีมั้ย หรือจะรอให้ถึงวันที่เธอมีคนดูใจดีอ่ะครับ ผมก็คิดว่าถ้าถอยออกมาตอนนี้ คงจะไม่เจ็บเหมือนกับตอนที่เธอมีคนใหม่หรอก แต่คงต้องทำใจอีกระยะแหละ เลยอยากถามเพื่อนๆในพันทิปว่า ถ้าเป็นคุณจะถอยออกมาเลยดีมั้ยครับ เพราะผมก็ไม่อยากรีเทินอีกด้วย เพราะผมรู้นิสัยเค้าดีว่าเป็นไง เลยคิดว่าไม่อยากกับไปคบหละ อยากเป็นเพื่อนกันแบบนี้แหละ แบบเพื่อนสนิทมากๆ รู้ใจกัน แต่แค่ไม่อยากทำร้ายความรู้ตัวเองอีก ถ้าถึงวันนั้น วันที่เค้ามีแฟนใหม่แล้ว
#ควรถอยตั้งแต่ตอนนี้เลยดีกว่ามั้ยครับ