อยากจะระบายและถามไปในตัวค่ะ คือส่วนตัวเราเองอายุ 15ย่าง16 มาทำงานพาร์ทไทม์ที่กทม.ที่ร้านในห้างร้านนึงค่ะ ซึ่งต้องบริการลูกค้าคอยเทคแคร์ตั่งต่าง *ส่วนตัวเป็นคนพูดน้อยแต่คิดเยอะค่ะจะมีมารยาทมากๆกับผู้ใหญ่ เป็นคนหน้านิ่งๆค่ะ ไม่ค่อยจะยิ้มสักเท่าไหร่
เรื่องมีอยู่ว่า เราเข้าไปทำงานที่นี่ได้มา6วันแล้วค่ะ เหลืออีก2วัน ซึ่งงานบริการต้องยิ้มแย้มแจ่มใส+พูดมาก? (หรอคะ) เราสงสัยงานเราก็ถามพี่ๆ เราไม่เข้าใจเราก็ถาม เค้าสั่งอะไรเราก็ทำ เราพูดน้อยค่ะ แต่ปกติจะพูดมาก แต่นี่เราเพิ่งพบเจอพวกพี่ๆได้ไม่กี่วัน พี่ผู้จัดการเค้าบอกให้เราพูดเยอะไปๆ เรียกลูกค้า ยิ้มบ่อยๆ เราก็พยายามนะคะ แต่รู้สึกว่ามันไม่ใช่ตัวเราค่ะ เหมือนหัวเรามีเรื่องให้คิดตลอดเวลา เราก็ยิ้มให้ปกติค่ะ แต่เรายิ้มไม่เก่งเลยจริงๆ...
พอมาวันนี้ค่ะ เหมือนทั้งวันพี่ผจก.สาขาเค้าเหมือนถามเราทัเงวันว่าทำไมไม่พูด โดนใครทำร้ายมาฟ้องพี่ได้เลยนะ ที่บ้านมีอะไรรึป่าว เก็บกดอะไรบอกได้เลยนะ บลาๆ เหมือนเค้าพยายามให้มันตลก แล้วเค้าก็ถามอีกว่าคุยกับใครบ่อยที่สุด คือเราก็ตอบว่าเพื่อนค่ะ เค้าก็ถามว่าคุยยังไง เราก็บอกว่าปกติจะเล่นมุขกวนตีนเพื่อนๆ5555 เราก็ฝืนยิ้มให้พี่เค้าไป เราก็ทำงานไปด้วย พี่เค้าก็ถามไม่หยุด พูดกรอกหูเรา เรารู้สึกเบื่อและรำคาญค่ะ เราอึดอัด + เรื่องอื่นนิดหน่อย เรากลั้นใจ จนขอมาเข้าห้องน้ำ เราก็ร้องไห้เลย มันอาจจะเล้กน้อยสำหรับบางคนที่อ่านถึงตอนนี้นะคะ แต่เราอึดอัด อยู่กับคนไม่สนิท จะให้พูดอะไร เรามาทำงาน เรามาแค่8วันก็กลับแล้ว จะให้พูดอะไร เรายิ้มเราคุยกับลูกค้าเสมอ เราไม่ค่อยชอบเรียกลูกค้า เราผิดอันนี้เรายอมรับนะคะ ที่ไม่ยอมเรียกลูกค้า แต่เราก็พยายามเรียก แต่เรารู้สึกเราไม่อยากจะเรียกเค้า เหมือนมันไม่ใช่อะค่ะ เราทำอะไรก็ได้ แต่เรียกลูกค้าเราไม่ไหวจริงๆ ต่อมาคือ เราเผลอเม้มปาก กัดปากบางทีตอนเผลอๆ (ท่าเหมือนคนคิดอะไรอยุ่น่ะค่ะ) ซึ่งเราก็คิดอะไรเสมอจริงๆ พี่เค้าก็ทักเราว่า หนูเม้มปากหรอ กัดปากด้วย มันเสียบุคลิก เราก็งงว่าเสียตรงไหน เพราะเราก็ไม่ได้ทำต่อหน้าลูกค้า คือเวลาเราทำอะไรเพลินไปจะเม้มปากนิดหน่อยค่ะ + เราหน้านิ่งด้วย เหมือนเค้าพยายามกดดันให้เราพูดให้เรายิ้ม แต่แน่นอน เราเกิดมาหน้าแบบนี้ หน้าเราดุอ่ะค่ะ เพราะไม่ค่อยมั่นใจตอนยิ้มเลย เราไม่เหมาะกับงานพวกนี้ เราจะทนอีก2วันเราก็จะได้กลับแล้ว เห้อ อึดอัดมากไปค่ะ เราเบื่อที่เค้าจะต้องทักเราทั้งวัน ว่าเป็นอะไรทำไมไม่พูด พูดเยอะๆสิ่ง เหมือนเราอยู่กับคนที่อายุ 20++ เราไม่รู้จะพูดอะไร ชวนคุยอะไร ไม่ใช่เพื่อนหน้า ถ้าเกิดพูดอะไรไม่ดีไป มันจะแย่เอา เราเล่าเรื่องไม่เก่งด้วย เรารู้สึกไม่ดีกับตอนที่แบบอยู่ๆคนก็มาเล่าอะไรให้ฟัง แล้วตัวเราแบบ อะไร ไม่อยากรู้อะ! คือถ้าเราเบ่าอะไรไป แล้วเค้าคิดแบบนี้ เราเฟลอะ เราขวนคุยไม่เก่งด้วย แต่ถ้าสนิทคือบรรลัยกัลป์มากไปค่ะ5555 เราก็สนิทกับรุ่นพี่คนนึงในที่ทำงานคือเราทำงานร่วมกับเค้าบ่อย ฝึกอะไรจากเค้า เราก็กวนตีนเร้าเลยสนิท จนวันนี้เราเงียบไป เพราะเราเฟลกับสิ่งที่พี่ผจก.บอกเราหรือถามเรา เหมือนเรามีปมงั้นแหละ แต่จริงๆคือเราเป็นแบบนี้เอง มันเป็นนิสัยเรา สันดานเลยก็ว่าได้ คุณสั่งอะไรมาเราเข้าใจเรารู้เรื่อง ไม่รู้เรื่องเราถามเอง ก็คือจบ สำหรับเรา ทำไมต้องพูดมาก สำหรับเรามันน่ารำคาญอะ แย่ค่ะ ไม่อยากไปทำอีกแล้ว อีก2 วันเนี้ยะ เห้อออ ทำไมพี่เค้าต้องกดดันเรา ยิ่งเราโดนกดดัน ค.มั่นใจเรายิ่งลดลง สิ่งที่เค้าพูดทำให้เราปิดกั้นมากไปกว่าเดิมอีกค่ะ แรกๆมาเรากวนตีนใครตั้งหลายคน จนวันสองวันนี้มา พี่เค้าอยู่ร้าน พูดกับเราเรื่องเดิมๆทุกวันจนเราขาดความมั่นใจเพราะเรากดดัน และ อึดอัด เค้าก็คะยั้นคะยออยู่นั่น เรารำคาญ จนวันนี้เราร้องไห้เลย เห้อ ปัญหาเราดูเล็กน้อย คุณอาจจะบอกให้เราพูดสิ่ก็พยายามพูดสิ่ง แต่เราก็พยายามแล้ว เค้าก็ยังไม่เห็น เค้ากดดันเรา เราก็ไม่โอเคไปเลย มันอึดอัดมากไปค่ะ อยากกลับบ้านมาก็เลย