ท่องแดนสนธยา คำฉันท์



_______________________________________



ท่องแดนสนธยา


มหาวชิรปันตีฉันท์ 44




  ס มละวัตถุกาย          เมลืองมลายเนื้อร่าง
ผละรยางค์ล่างบน        ฤทัยบ่ทนเวลา
สติหาบ่พบ                   ไสลสลบเนตรปิด
ละผลิตขยล                  สมองพิกลจึ่งตาย...


  ס มิติใหม่ประจักษ์   ตะกุกตะกักเหลือหลาย
วปุพ่ายก็แล้ว               มิคลาดมิแคล้วยังอยู่
จิตะรู้ขยับ                    เผดียงสดับรอบได้
กลไกพิลึก                  ประหลาดระทึกแท้จริง


  ס เอ๊ะ!เอ๊ะ!นั่นวินัย      สหายสมัยเล่นวิ่ง
ยุวลิงทะโมน                กระโดดกระโจนป่นปี้
ขณะนี้สงบ                  สะอื้นเพราะพบเจอเรา
สิเตะเข้าสะบ้า              ระเริงระร่าเถิดเพื่อน


  ס เตะก็จั่วแตะลม          วินัยบ่ล้มไม่เคลื่อน
ปะทะเลือนเพราะกลับ     พิภพสลับย้ายที่
ลหุผี-มนุษย์                   ชะรอยสะดุดสื่อสาร
ปณิธานตลก                ระเหินระหกดายเดียว    


  ס ผิวะพ่อและแม่        ประสบมิแดดิ้นเทียว?
ศิระเหลียวบ่ไค่             เถลไถลดีกว่า
มติว่าก็จาก                   สถานวิบากลอยย้าย
หิริอายคณา                  ตนุชบุตราจากก่อน


  ס ปฏิเสธจะพบพาน     อดีตพยานสั่งสอน
ศศิธรสว่าง                  แถลงลุทางวิญญาณ
นิศกาลมิตรา                  ผจงถลาอารมณ์
สุขะสมประหนึ่ง              ภมรรำพึงราตรี


  ס ยุรยาตรถนน          สุนัขผจญรุดปรี่
พิเคราะห์ชี้สยอง          ตวาดลำพองกลัวหนา
อปรากระเตง                ตระหนกละเลงลี้พ่าย
จิตะส่ายขยาด              บ่แมนบ่มาดดังเดิม


  ס จรลีผวา                 ประจบวิฬาร์มาเสริม
อริเพิ่มประเมิน           สะทกสะเทิ้นก่อนการณ์
ปฏิภาณกระตุ้น            กระเถิบบ่ลุ้นหนีแล้ว
สุวะแมวฉงน                ประสาทวิกลอีผี


  ס สละสิ้นวิรา            ทแกล้วทกล้าฝ่อหนี
วจนีก็คล้าย                  จะหดจะหายเส้นเสียง
สิสำเนืยงประหลาด      สะอึกอุจาดต่ำตม
วทะจมแกะความ          บุรุษพิรามไป่เป็น


  ס มหะหิวอนึ่ง            สยิวสะพรึงโหยเข็ญ
ตะกละเต้นกระตุก        ตะกรามก็ปลุกอยากลิ้ม
รสชิมกระหาย           ตะเกียกตะกายย้ายเยือน
คฤห์เรือนละแวก          ทะลวงลุแหวกเข้าเลย


  ס รติกาลสงัด            เสนียดสกัดนิ่งเฉย
บ่มิเผยอสู-                   รกายศตรูมาขวาง
ศยปางสลบ                  พะงาบพะงบกรนหลับ
ระแคะรับบ่รู้                 แวะเวียนอนูภูติพราย


  ס กติกาละเว้น       เพราะหิวและเป็นผีหมาย
ทะลุค่ายจะกิน                ก็คุ้นก็ชินเครื่องครัว
อนุวัตสลัว                      แคะค้นแกะมั่วอาหาร
แสยะร่านชำเลือง           สิเห็นประเทืองรูปคน


  ס นฤเฒ่าเขม็ง             เขม่นตะเบ็งไม่สน
จรชนตะลึง                     "ไฉนสิมลึ-งเข้ามา!?"
วจนาก็ร่าย               ประนมกระจายเวทมนตร์
คติบ่นระงม                    กระนั้นระดมซัดปราน


  ס ชุติแสงประสิทธิ์      วะวาบสฤษฎิ์พุ่งผลาญ
นิเคราะห์มารเตลิด        สะดุดระเบิดหลบเลี้ยว
ฐิติเหนียวประมาณ        ตะลีตะลานหนีรอด
ภคปลอดประสบ            ก็ต่อขนบผีจร


  ס สกุณาอรุ่ม            พินิจเกาะกลุ่มเงาหลอน
ดรุคอนชรูด                  สิยล ธ ภูติแรงล้า
กิริยาประกอบ               สะอิ้งและหอบโซเซ
ภวเฉระนาบ                  อธรรมสภาพชั่วช้า


  ס รุจิเรืองบุหลัน           พิโลนสุวรรณลีลา
จริยาสะโอด-                  สะองวิโรจน์แสงรอน
ก็สะท้อนไผท                 กระจ่างไสวเห็นสูตร
ยมทูตสะพรึง                  สิล่ามและดึงผีไป  ךף



_______________________________________


{{ มหาวชิรปันตีฉันท์ 44 :

ผมลองดัดแปลงกาพย์มหาวชิรปันตี ให้เป็นรูปแบบฉันท์ที่มีการบังคับครุ-ลหุ โดยคงพยางค์และสัมผัสแบบกาพย์มหาวชิรปันตีเอาไว้อันมีลักษณะดังนี้;


แต่เพิ่มบังคับครุ-ลหุให้วรรคด้านซ้าย(5) และขวา(6)ดังนี้;

ลหุ- ลหุ- ครุ- ลหุ- ครุ      ลหุ- ครุ- ลหุ- ครุ- ครุ- ครุ

กำหนดให้มี 8 วรรค 4 บาท รวมเป็นหนึ่งบท อันจะได้ 44 คำต่อหนึ่งบท และจากการนำโครงสร้างหลักของกาพย์มหาวชิรปันตีมาทั้งหมด ผมจึงขอถือวิสาสะตั้งชื่อให้มันว่า "มหาวชิรปันตีฉันท์ 44" }}

ขอบคุณรูปภาพที่มาจาก [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่