อยากจะบันทึกเรื่องราวของตัวเอง เผื่อเก็บไว้อ่านยามเหงาๆเท่านั้น เราก็เป็นคนบ้านนอกคนนึง  ที่พรมลิขขีตเส้นทางเดินให้เข้ามาทำงานในเมืองหลวง เป็นเมืองแห่งความวุ่นวายสุดๆ รถติด ควันพิษก็เยอะ แถมเราก็มีโรคประจำตัวคือแพ้อากาศ ซึ่งไม่น่ามาทำงานเมืองหลวงแต่แรกแล้ว....  เอาหน่าไหนๆก็มาแล้ว ก็ต้องดำเนินชีวิตตามลำพังต่อไป
   เราเป็นคนโสด ใช้ชีวิตคนเดียวลำพัง กินข้าวคนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียวจนชิน  ถามว่าชินมั้ย? มันจำใจต้องชิน เพราะโชคชะตาชีวิตเป็นแบบนี้. ถามว่าเหงามั้ย..มันก็มีบ้างนะที่เหงา มีบ้างที่เบื่อ กินข้าวคนเดียว เดินห้างคนเดียว เห็นคนเขาจูงมือเดินห้างแต่คนข้างกายเราไม่มี...เราโสดมาจะ 6 ปีแล้วนะ
การมาอยู่เมืองหลวงของเรา เหมือนเป็นการเริ่มต้นชีวิตใหม่  ใหม่หมดทุกอย่าง บ้านใหม่ ที่ทำงานใหม่ เพื่อนใหม่ เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ  ทุกอย่างใหม่หมดถือเป็นการเริ่มต้นที่ดีทีเดียว