สวัสดีค่ะ   เรากับแฟนคบกันมาจะ 3 ปี ทุกครั้งเวลาที่เราทะเลาะกัน เขามักจะขออยู่คนเดียว ไม่ตอบแชท ไม่โทรหา ไม่มาหา ต้องรอเขาใจเย็น รอเขาอยากคุย ถึงจะได้คุยกัน  เราเป็นแบบนี้กันมาตลอด ซึ่งทุกครั้งกลายเป็นหนูที่เป็นคนผิดตลอด เค้าไม่เคยรับฟังหรือให้เราได้พูดความในใจกับเขาบ้างเลย เราผ่านมันมาเพราะเชื่อว่าสักวันเขาจะเย็นลง และสามารถคุยกันได้ทุกเรื่อง แต่ไม่เลย เขายังเป็นเขา เรายังเป็นเราที่ต้องรอเขาคุยด้วยตลอด  เราอยู่ด้วยกันค่ะ แต่ยังไม่ได้แต่งงาน  เราทำงาน เขาก็ทำงาน อยู่ด้วยกัน เขาและเราปกติดูเหมือนกันดีค่ะ ช่วยเหลือกันทั้งครอบครัวเขา ครอบครัวเรา แต่เราไม่เคยพูดถึงอนาคตกันเลย เพราะเคยพูดแล้วทะเลาะกัน จนเราไม่กล้าพูดอีก เขาเป็นคนเจ้าชู้ อาจจะยังเด็กแค่ 25 ปี ชอบที่มีสาวๆมาคุย เป็นปัญหาแบบนี้เข้ามาพัวพันความรักเราตลอด เป็นเหตุให้ต้องทะเลาะกัน ทะเลาะกันเขาก็หายไปอีก อยากอยู่คนเดียว ไม่เคยปรับความเข้าใจ ให้เราได้เคลียร์และสบายใจเลย ด้วยผู้หญิงเราอายุมากกว่า 28 แล้ว เรารู้สึกหยุดนิ่ง อยากมีลูกแล้ว เคยพูด แต่เขาบอกว่ายังไม่พร้อม เราเลยไม่เคยถามอีก อยู่กันมันเป็นความสุขที่เรารู้สึกได้แค่ในปัจจุบัน เราดีใจที่มีเขานะคะ ถ้าไม่มีเรื่องมาทะเลาะกัน เขาเป็นคนดีคนหนึ่ง  สำหรับเราเขาคือดีที่สุดแล้ว  เราพยายามเข้าใจ รักในข้อเสีย ชื่นชมในข้อดีของเขา แต่เวลาทะเลาะกัน ฝันดับลงตลอด เหมือนเขาพร้อมจะไปจากเรา พร้อมที่จะทิ้งเราไปได้ตลอด  เรากลัวทุกครั้งที่ทะเลาะกัน จนไม่กล้าเป็นตัวเอง บางเรื่องอยากพูดบอกออกไปตรงๆ ก็กลัวว่าจะทะเลาะกัน ทำให้เขาหายไปอีก แบบนี้ที่เขาอยู่กับเรา มันคือความรักมั้ยคะ เราควรจะทำยังไง เหตุการณ์ที่ร้ายที่สุดคือเรารู้ว่าเขาแอบไปมีอะไรกับคนอื่นตอนที่มีเราอยู่ แต่เราให้อภัยเขา กว่าจะผ่านจุกนั้นมาได้ เหมือนเราตายทั้งเป็น เป็นเพราะเหตุผลนี้ไหมคะ ที่ทำให้เราดูเป็นของตาย เขาอยากรักก็รัก เขาไม่อยากรักก็ได้ เราพยายามดึงตัวเองออกมาทุกครั้งที่ทะเลาะ แต่เราทำไม่ได้เลย อดไม่ได้ที่จะต้องเป็นฝ่ายตามเขา  จนครั้งนี้ เราตามเขาไม่ได้จริงๆ กลัวไปหมด กลัวว่าเขาจะหายไปจริงๆ เราควรทำยังไงดีคะ รักที่เรามี มันเป็นรักที่ควรสู้และรอคอยรึเปล่า เราเป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่อยากมีครอบครัว อยากมีลูก ไม่อยากเริ่มใหม่กับใคร เราเลยค่อนข้างคาดหวังกับรักครั้งนี้ มีเท่าไหร่เราทุ่มไปหมด ให้อภัยในสิ่งที่ไม่ควรให้อภัยก็เคยทำมาแล้ว แต่เราก็ยังประครองรักครั้งนี้ไปแทบจะไม่รอด หากใคมีแรงบันดาลใจทำให้ตัวเองลุกมาสู้ได้ รบกวนช่วยแนะนำเราหน่อย เคยมีประสบการณ์ความรักมาก่อน ทุกครั้งผ่านไปได้ แต่ครั้งนี้ยากมากๆ ลองแล้วลองอีก  ไม่เคยทำได้เลย เราควรทำยังไงดี