ผมเคยโดนเพื่อนแกล้งช่วง ม.1 ถึง ม.3 ผมนั่งทบทวนตัวเองอยู่หลายปีจนเรียนจบ มหลัย มันก็ยังนอนฝันร้ายทุกๆคืนตอนนี้ก็่ผ่านมา11ปีแล้ว ผมไม่รู้จะแก้ปัณหาอย่างไรอยากจะลบความแค้นนั้นไปก็คงต้อง บ่อยๆครั้งจะฝันร้ายในบางคืนฝันถึงคนกลุ่มนั้น
เรื่องของผมมีอยู่ว่า ช่วงเข้า ม.1เอาย่อนะครับ ผมได้เล่นปิงปองละได้ทะเลาะกับคนๆหนึ่งชื่อว่าเอกเกือบมีเรื่องชกต่อยกันแต่มี เพื่อนมาห้าม และหลายอาทิตร ผ่านไปเรื่องค่อยๆมาหา เรื่องที่ 1 คือมีรุ่นพี่ ม.6 ว่าใกล้จะเรียนจบแล้ว มาหาเรื่องผมละบอกว่า ผมจะไปต่อยน้องเขาชื่อว่าก๊อคซึ้งเรียนอยู่ ม.1เหมือนกัน ครั้งนั้นยังดีที่เพื่อนของเขาเอง ห้ามเอาไว้ว่า มันก็แค่เด็ก ม.1 ผม ตกใจมากผมบอกผมไม่รู้จักน้องคุณ เขาก็ไม่ฟังคงเป็นคนชื่อเอกนั้นละถ้าให้ผมคิด ละในตลอดเรียน ช่วงนั้นผมก็โดนแกล้ง เช่น ตบหัว โดน ขโมยหนังสือเรียนละเอาลิกควิตลบ ละแก้เป็นชื่อเขาเอง ละขโมย เครื่องเล่น MP3 ที่ช่วงนั้นไม่ค่อยมีใครมีมากนักมเอาไปฟังที่โรงเรียนด้วย เพราะแม่ผมได้ซื้อให้ช่วงวันเกิด บอกก่อนนะครับว่าพ่อแม่ผมแยกทางกัน ผมอยู่กับป้าผมเท่านั้นครับ ครั้งที่แม่ผมซื้อให้นั้นคือครั้งแรกที่ผมได้รู้ว่าแม่ผมหน้าตาเป็นยังไง สวนพ่อผมมี เมียใหม่ครับพึงเจอช่วงเข้ามหลัย ไม่เคยส่งเงินช้วยเหลือใดๆเลย ขึ้น ม.2 ครั้งนี้ เพื่อนในห้องผมเองละครับ ที่ มาต่อยผมส่วนใหญ่จะเป็นการท้าเดี่ยว1-1 ผมก็ไปทุกครั้งละครับละทุกครั้งผมบอกเขาทุกคนเสมอถ้าไปแล้วจะเลิกแกล้ง เลิกขโมยของหรือชก ตบหัวผมในห้องอีกปะ เขาก็บอกตกลง ครั้งนั้นบอกตามตรง ใน ช่วงม . 2 นั้นผมต่อยกับเพื่อนในห้องเกือบหมดห้อง ทุกคนท้าผมต่อยละจบกันไป รวมๆแล้วประมาน 9 คน ที่ผมเดี่ยวกัน ละทุกครั้งผมจะชนะเสมอผมจะลุกมาเสมอเพื่อที่จะต้องชนะเพื่อที่จะไม่โดนแกล้งอีก ละมันก็เป็นไปตามนั้น ครับผมไม่โดนเพื่อนในห้องแกล้ง หรือท้าต่อยอีกแล้ว พอขึ้น ม.3 อันนี้ละครั้บที่ทำให้ผมนอนฝันร้าย ในทุกๆคืน ในช่วงเด็ก ละถึงตอนนี้ ผ่านมาแล้ว10กว่าปี ยังคงนอนฝันร้ายในบางคืน คือเรื่องมีอยู่ว่า ผมได้รู้จักรุ่นพี่ ม.4 ผมชื่นชมเขามากครับ เขาชื่อกัน นั่งกินเหล้ากัน ผมคิดว่าจากนี้ ผมคงปลอดภัย ได้พี่ที่ดี ผมพาเพื่อนที่พอมีอยู่บ้างพวกที่โดนแกล้งเช่นเดียวกับผมไปบ้านเขานั่งกินเหล้า และ ชื่นชมเขามาเสมอ หลังจากนั้นผ่านมา1เดือน รุ่นพี่คนนั้นก็มาหาผมพร้อมเพื่อน ม.4ของเขาประมาน 10กว่าคน มาล้อมผมในห้องน้ำ ตอนนั้นผม ปัสวะอยู่ครับ เขาบอกผมว่า มีคนมาบอกว่า ลับหลังผมเรียกพี่แก่ ว่า กันเฉยๆ เขาก็เริ่มชกต่อยผม ผมพยายามอธิบายว่าผมป่าวนะครับผมไม่ได้พูดละไม่คิดจะพูดใครเป็นคนบอกเขาก็ไม่พูดครับเขาต่อยอย่างเดียวเขามาเพื่อทำให้ผมเจ็บ ผมโดนล้อมและคิดว่าถ้าผม ต่อยกลับผมคงโดน หลายเท้าแน่ๆ ผมเลยปล่อยเขาทำร้ายไป และผ่านมาอีกอาทิตรนึง ผมก็ นั่งเรียนหนังสือตามปกติ ผมก็โดนเพื่อนห้องข้างๆ จับไหล่ผมเดินออกห้องช่วงจะไปทานกลางวัน พอใกล้ถึงประตูห้องเรียน เพื่อนมันก็พลักผม ละผมก็โดนต่อย เขาที่หัวหมัดหนึ่ง ตรงจุดตาย ช่วง บนเหนือหู ด้านบน ฝังขวา ผมวูปไปเหมือนจะสลปไปรอบนึง ผมจำได้ว่ามันเจ็บละปวดมาก ผมพยายามตั้งสติละลุกขึ้น ผมก็โดนรุ่นพี่คนเดิมชื่อ กัน ที่มนับถือ จับผมเดินไป ละเอาเขากระแทกท้องผม ผมจึงวิ่งหนี ออกมา ละพวกเขาก็วิ่งไล่ประมาณ8ถึง9คน มันเจ็บมากครับ ละผ่านไปประมาณ1 เดือน ผมนั่งอยู่หน้าห้องเพื่อนที่อยู่ม.3ด้วยกันแต่ต่างห้องคราวนี้ ผมโดนคนชื่อเอกเลยครับกับหมู่ขณะมารุมต่อยหน้าห้อง พอผมล่ม เขาก็เริ่มถอดรองเท้ามาแต้มที่เสื้อผม ให้เป็นรอยเท้าเขา ให้มากที่สุด ตอนนั้นผมกลับบ้านไป ไม่คิดอะไรเดินทั้งๆที่มีรอยเท้าอยู่ครับ ผ่านไปอีก1เดือนเพื่อนในห้องก็มาขอเดี่ยว ต่อ ผมก็รับไป และคราวนี้ผมไปขอร้องพี่ชายช้วยผม พี่ชายผมก็ไปพร้อมเพื่อนรุ่นพี่ ครั้งนี้ผมจะไม่ยอมให้เขารุมผมแน่ๆระหว่างรอพี่ชาย มาหา มันก็ต่อยผมกลางธนน ผมหลบได้ทุกหมันประมาณ 3-4หมันโดยมีคนของพวกนั้นล้อมผมโดยไม่ให้ผมหนี ที่ผมหลบได้ไม่ใช้เพราะว่าผมเรียนต่อยมวยหรืออะไรหลอกนะครับเพราะผมโดน รังแกบ่อย ผมรู้ไปเองว่าควรหลบยังไง พอพี่ชายละพวกพี่ผมมาเขาก็ตะโกนบอกเยาะเย้ยผมว่าพี่มันมาโว้ยๆ จากนั้นเราก็ตกลงกันว่าจะเดี่ยวโดยจะไม่มีการรุมทุกครั้งที่ผมชนะ จากนั้นผมก็หลบละต่อยตามที่ผมชินๆมาละผมก็ชนะเขาเขายอมแพ้ผมผมก็บอกไม่โกรธกันนะนายหาเรื่องเราก่อน มันไม่คุยแต่ผมรู้ว่ามันโกรธ จากนั้นผ่านไปผมก็โดนรุ่นพี่ม.4 มาตามสเต็บเดิม โดนรุมครั้งนี้ผมรู้แล้วว่าควรฟ้องพี่ของผมพี่ของผมได้ให้เพื่อนมาช้วยและพี่ผมเรียนอยู่ พี่คนนั้นชื่อโจ้เป็นเด็กค่าย เขาบอกผมให้ลงมาคุยกันผมก็เล่าเรื่องราวกับเขา เขาก็บอกว่าจะไปจัดให้เองโดยเริ่มจาก เพื่อนในห้องผม เขาเดินไปคุย ละบอกว่า อย่ารังแก ผม เพื่อนในห้องผู้ชาย ที่ชอบรังแกผมก็เดินออกมาละกอดคอบอกอะไรกันพี่เรารู้จักกันนิ ทำไมไม่มาช้วยผมละ พูดตีสนิทเหมือนจะบอกว่า ต่อยผมกันเถอะ แต่พี่คนนั้นบอกไม่ละบอก อยากเดี่ยวก็มาถ้าไม่หยุด จากนั้นก็ไปนั่งเครียกันด่านใกต้ตึกตอนนั้นผมเรียนอยู่เพื่อนในห้องผม ม.3 และม.3 ห้องท้ายๆ ไปหมด ผมอยู่ 3/6 - 3/6-3/10ผู้ชายที่เป็นพวกเดียวกันไม่มาเรียน พอผมเลิกเรียนก็เห็นเขาคุยกับพี่โจ้เพื่อนพี่ชายผมอยู่เขาคุยอะไรกันไม่รู้เหมือนกันครับ พี่ชายผมก็เดินมาหา บอกผมว่าเดียวจะพาไปจบเรื่องนี้ เขาบอกเดินตามมา ละผมก็ตามไป เดินไปตึกที่พึ้งสร้างใหม่ตึกนั้นมี 4ชั้น มีคนเยอะมากที่เดินขึ่นไปผม งง แต่ที่ผมเดินฝั่ง ที่ขึ้นอาคารของผม มีแต่ ม.5-ม.6 (ฝั่งพี่ชายผม)อีกฝั่งจะเป็น ม.3-ม.4 (ฝั่งที่ชอบรังแกผม)เขาตกลงกันว่าจะเดี่ยวกันละ รู้สึกคนที่ไปเดี่ยวแทนผมจะเป็นรุ่นพี่ม.6ชื่อพี่K และอีกฝั่งคือเพื่อนในห้องผมที่ชอบรังแกผม พอต่อยกันได้สักพัก ฝั่งพี่ชายผมชนะ และจากนั้นเขาก็ไม่รังแกผมอีก ต่อไป จนเรียน จบ ม.3 ผมตัดสินใจจะย้ายไปเรียน สายช่าง แต่ช่วงใกล้จะจบ ช่วงนั้นผมตามเพื่อนพี่ชายผมซึ้งชอบไปเล่น B-boyกันผมก็ไปฝึกเต้น ทุกๆเย็นช่วง 6โมงเย็น-2ทุ่ม ผมก็เจอคนชื่อกัน ไอ้รุ่นพี่ที่มันชอบรุมผม รู้สึกมันจะยังไม่จบ ละช่วงนั้นพี่ชายผมสอบ o เน็ต ละไปเรียนที่กรุงเทพสะแล้ว มันเดินมากันเยอะเหมือนจะมาต่อยผม เพื่อนพี่ชายผมก็วิ่งไปห้ามบอกว่าถ้าจะต่อยผมต่อยกับมันดีกว่า คนชื่อกันมัน ไม่ชอบเดี่ยวอยู่แล้วมันเลยเดินจากไป หลังจากผม ไป เรียน ปวช ผมก็มีเพื่อนใหม่ มีสังคมใหม่ และรักกันมากครับ แต่ผมก็ยังลบภาพอดิตช่วง ม.1-3ไม่ได้ ผมไม่รู้ว่าจะลบมันยังไง ผมแค้นไปหมด ผมอยากจะทำให้ฝันร้ายนี้จบผมครับ นี้เมือคืนผมก็พึ้งฝันมา ผมเลยมาระบาย และอยากทราบวิธีแก้ปัณหา แต่ปัณหาผมตอนนี้คือต้องเอาคืน ผมคิดนะว่าถ้ามีปืน ผมคงเดินไปยิงขา แขนมัน ให้มันเจ็บละฝั่งใจว่าใครนะเราเคยทำกับใครไว้นะ ผมอยากให้มันทบทวนละฝันร้าย เป็น10-10ปี อาจถึงวันตาย เหมือนผมบ้างมันต้องมีสักครั้ง มันต้องมีสักวัน ผมคิดไว้ว่าผมต้องหยุดฝันร้ายนี้สักที สักวันหนึ่งสักวัน
โดนเพื่อนแกล้ง คนมักใช้คำพูดนี้แต่ผมโดนทำร้ายและชกต่อยครับ
เรื่องของผมมีอยู่ว่า ช่วงเข้า ม.1เอาย่อนะครับ ผมได้เล่นปิงปองละได้ทะเลาะกับคนๆหนึ่งชื่อว่าเอกเกือบมีเรื่องชกต่อยกันแต่มี เพื่อนมาห้าม และหลายอาทิตร ผ่านไปเรื่องค่อยๆมาหา เรื่องที่ 1 คือมีรุ่นพี่ ม.6 ว่าใกล้จะเรียนจบแล้ว มาหาเรื่องผมละบอกว่า ผมจะไปต่อยน้องเขาชื่อว่าก๊อคซึ้งเรียนอยู่ ม.1เหมือนกัน ครั้งนั้นยังดีที่เพื่อนของเขาเอง ห้ามเอาไว้ว่า มันก็แค่เด็ก ม.1 ผม ตกใจมากผมบอกผมไม่รู้จักน้องคุณ เขาก็ไม่ฟังคงเป็นคนชื่อเอกนั้นละถ้าให้ผมคิด ละในตลอดเรียน ช่วงนั้นผมก็โดนแกล้ง เช่น ตบหัว โดน ขโมยหนังสือเรียนละเอาลิกควิตลบ ละแก้เป็นชื่อเขาเอง ละขโมย เครื่องเล่น MP3 ที่ช่วงนั้นไม่ค่อยมีใครมีมากนักมเอาไปฟังที่โรงเรียนด้วย เพราะแม่ผมได้ซื้อให้ช่วงวันเกิด บอกก่อนนะครับว่าพ่อแม่ผมแยกทางกัน ผมอยู่กับป้าผมเท่านั้นครับ ครั้งที่แม่ผมซื้อให้นั้นคือครั้งแรกที่ผมได้รู้ว่าแม่ผมหน้าตาเป็นยังไง สวนพ่อผมมี เมียใหม่ครับพึงเจอช่วงเข้ามหลัย ไม่เคยส่งเงินช้วยเหลือใดๆเลย ขึ้น ม.2 ครั้งนี้ เพื่อนในห้องผมเองละครับ ที่ มาต่อยผมส่วนใหญ่จะเป็นการท้าเดี่ยว1-1 ผมก็ไปทุกครั้งละครับละทุกครั้งผมบอกเขาทุกคนเสมอถ้าไปแล้วจะเลิกแกล้ง เลิกขโมยของหรือชก ตบหัวผมในห้องอีกปะ เขาก็บอกตกลง ครั้งนั้นบอกตามตรง ใน ช่วงม . 2 นั้นผมต่อยกับเพื่อนในห้องเกือบหมดห้อง ทุกคนท้าผมต่อยละจบกันไป รวมๆแล้วประมาน 9 คน ที่ผมเดี่ยวกัน ละทุกครั้งผมจะชนะเสมอผมจะลุกมาเสมอเพื่อที่จะต้องชนะเพื่อที่จะไม่โดนแกล้งอีก ละมันก็เป็นไปตามนั้น ครับผมไม่โดนเพื่อนในห้องแกล้ง หรือท้าต่อยอีกแล้ว พอขึ้น ม.3 อันนี้ละครั้บที่ทำให้ผมนอนฝันร้าย ในทุกๆคืน ในช่วงเด็ก ละถึงตอนนี้ ผ่านมาแล้ว10กว่าปี ยังคงนอนฝันร้ายในบางคืน คือเรื่องมีอยู่ว่า ผมได้รู้จักรุ่นพี่ ม.4 ผมชื่นชมเขามากครับ เขาชื่อกัน นั่งกินเหล้ากัน ผมคิดว่าจากนี้ ผมคงปลอดภัย ได้พี่ที่ดี ผมพาเพื่อนที่พอมีอยู่บ้างพวกที่โดนแกล้งเช่นเดียวกับผมไปบ้านเขานั่งกินเหล้า และ ชื่นชมเขามาเสมอ หลังจากนั้นผ่านมา1เดือน รุ่นพี่คนนั้นก็มาหาผมพร้อมเพื่อน ม.4ของเขาประมาน 10กว่าคน มาล้อมผมในห้องน้ำ ตอนนั้นผม ปัสวะอยู่ครับ เขาบอกผมว่า มีคนมาบอกว่า ลับหลังผมเรียกพี่แก่ ว่า กันเฉยๆ เขาก็เริ่มชกต่อยผม ผมพยายามอธิบายว่าผมป่าวนะครับผมไม่ได้พูดละไม่คิดจะพูดใครเป็นคนบอกเขาก็ไม่พูดครับเขาต่อยอย่างเดียวเขามาเพื่อทำให้ผมเจ็บ ผมโดนล้อมและคิดว่าถ้าผม ต่อยกลับผมคงโดน หลายเท้าแน่ๆ ผมเลยปล่อยเขาทำร้ายไป และผ่านมาอีกอาทิตรนึง ผมก็ นั่งเรียนหนังสือตามปกติ ผมก็โดนเพื่อนห้องข้างๆ จับไหล่ผมเดินออกห้องช่วงจะไปทานกลางวัน พอใกล้ถึงประตูห้องเรียน เพื่อนมันก็พลักผม ละผมก็โดนต่อย เขาที่หัวหมัดหนึ่ง ตรงจุดตาย ช่วง บนเหนือหู ด้านบน ฝังขวา ผมวูปไปเหมือนจะสลปไปรอบนึง ผมจำได้ว่ามันเจ็บละปวดมาก ผมพยายามตั้งสติละลุกขึ้น ผมก็โดนรุ่นพี่คนเดิมชื่อ กัน ที่มนับถือ จับผมเดินไป ละเอาเขากระแทกท้องผม ผมจึงวิ่งหนี ออกมา ละพวกเขาก็วิ่งไล่ประมาณ8ถึง9คน มันเจ็บมากครับ ละผ่านไปประมาณ1 เดือน ผมนั่งอยู่หน้าห้องเพื่อนที่อยู่ม.3ด้วยกันแต่ต่างห้องคราวนี้ ผมโดนคนชื่อเอกเลยครับกับหมู่ขณะมารุมต่อยหน้าห้อง พอผมล่ม เขาก็เริ่มถอดรองเท้ามาแต้มที่เสื้อผม ให้เป็นรอยเท้าเขา ให้มากที่สุด ตอนนั้นผมกลับบ้านไป ไม่คิดอะไรเดินทั้งๆที่มีรอยเท้าอยู่ครับ ผ่านไปอีก1เดือนเพื่อนในห้องก็มาขอเดี่ยว ต่อ ผมก็รับไป และคราวนี้ผมไปขอร้องพี่ชายช้วยผม พี่ชายผมก็ไปพร้อมเพื่อนรุ่นพี่ ครั้งนี้ผมจะไม่ยอมให้เขารุมผมแน่ๆระหว่างรอพี่ชาย มาหา มันก็ต่อยผมกลางธนน ผมหลบได้ทุกหมันประมาณ 3-4หมันโดยมีคนของพวกนั้นล้อมผมโดยไม่ให้ผมหนี ที่ผมหลบได้ไม่ใช้เพราะว่าผมเรียนต่อยมวยหรืออะไรหลอกนะครับเพราะผมโดน รังแกบ่อย ผมรู้ไปเองว่าควรหลบยังไง พอพี่ชายละพวกพี่ผมมาเขาก็ตะโกนบอกเยาะเย้ยผมว่าพี่มันมาโว้ยๆ จากนั้นเราก็ตกลงกันว่าจะเดี่ยวโดยจะไม่มีการรุมทุกครั้งที่ผมชนะ จากนั้นผมก็หลบละต่อยตามที่ผมชินๆมาละผมก็ชนะเขาเขายอมแพ้ผมผมก็บอกไม่โกรธกันนะนายหาเรื่องเราก่อน มันไม่คุยแต่ผมรู้ว่ามันโกรธ จากนั้นผ่านไปผมก็โดนรุ่นพี่ม.4 มาตามสเต็บเดิม โดนรุมครั้งนี้ผมรู้แล้วว่าควรฟ้องพี่ของผมพี่ของผมได้ให้เพื่อนมาช้วยและพี่ผมเรียนอยู่ พี่คนนั้นชื่อโจ้เป็นเด็กค่าย เขาบอกผมให้ลงมาคุยกันผมก็เล่าเรื่องราวกับเขา เขาก็บอกว่าจะไปจัดให้เองโดยเริ่มจาก เพื่อนในห้องผม เขาเดินไปคุย ละบอกว่า อย่ารังแก ผม เพื่อนในห้องผู้ชาย ที่ชอบรังแกผมก็เดินออกมาละกอดคอบอกอะไรกันพี่เรารู้จักกันนิ ทำไมไม่มาช้วยผมละ พูดตีสนิทเหมือนจะบอกว่า ต่อยผมกันเถอะ แต่พี่คนนั้นบอกไม่ละบอก อยากเดี่ยวก็มาถ้าไม่หยุด จากนั้นก็ไปนั่งเครียกันด่านใกต้ตึกตอนนั้นผมเรียนอยู่เพื่อนในห้องผม ม.3 และม.3 ห้องท้ายๆ ไปหมด ผมอยู่ 3/6 - 3/6-3/10ผู้ชายที่เป็นพวกเดียวกันไม่มาเรียน พอผมเลิกเรียนก็เห็นเขาคุยกับพี่โจ้เพื่อนพี่ชายผมอยู่เขาคุยอะไรกันไม่รู้เหมือนกันครับ พี่ชายผมก็เดินมาหา บอกผมว่าเดียวจะพาไปจบเรื่องนี้ เขาบอกเดินตามมา ละผมก็ตามไป เดินไปตึกที่พึ้งสร้างใหม่ตึกนั้นมี 4ชั้น มีคนเยอะมากที่เดินขึ่นไปผม งง แต่ที่ผมเดินฝั่ง ที่ขึ้นอาคารของผม มีแต่ ม.5-ม.6 (ฝั่งพี่ชายผม)อีกฝั่งจะเป็น ม.3-ม.4 (ฝั่งที่ชอบรังแกผม)เขาตกลงกันว่าจะเดี่ยวกันละ รู้สึกคนที่ไปเดี่ยวแทนผมจะเป็นรุ่นพี่ม.6ชื่อพี่K และอีกฝั่งคือเพื่อนในห้องผมที่ชอบรังแกผม พอต่อยกันได้สักพัก ฝั่งพี่ชายผมชนะ และจากนั้นเขาก็ไม่รังแกผมอีก ต่อไป จนเรียน จบ ม.3 ผมตัดสินใจจะย้ายไปเรียน สายช่าง แต่ช่วงใกล้จะจบ ช่วงนั้นผมตามเพื่อนพี่ชายผมซึ้งชอบไปเล่น B-boyกันผมก็ไปฝึกเต้น ทุกๆเย็นช่วง 6โมงเย็น-2ทุ่ม ผมก็เจอคนชื่อกัน ไอ้รุ่นพี่ที่มันชอบรุมผม รู้สึกมันจะยังไม่จบ ละช่วงนั้นพี่ชายผมสอบ o เน็ต ละไปเรียนที่กรุงเทพสะแล้ว มันเดินมากันเยอะเหมือนจะมาต่อยผม เพื่อนพี่ชายผมก็วิ่งไปห้ามบอกว่าถ้าจะต่อยผมต่อยกับมันดีกว่า คนชื่อกันมัน ไม่ชอบเดี่ยวอยู่แล้วมันเลยเดินจากไป หลังจากผม ไป เรียน ปวช ผมก็มีเพื่อนใหม่ มีสังคมใหม่ และรักกันมากครับ แต่ผมก็ยังลบภาพอดิตช่วง ม.1-3ไม่ได้ ผมไม่รู้ว่าจะลบมันยังไง ผมแค้นไปหมด ผมอยากจะทำให้ฝันร้ายนี้จบผมครับ นี้เมือคืนผมก็พึ้งฝันมา ผมเลยมาระบาย และอยากทราบวิธีแก้ปัณหา แต่ปัณหาผมตอนนี้คือต้องเอาคืน ผมคิดนะว่าถ้ามีปืน ผมคงเดินไปยิงขา แขนมัน ให้มันเจ็บละฝั่งใจว่าใครนะเราเคยทำกับใครไว้นะ ผมอยากให้มันทบทวนละฝันร้าย เป็น10-10ปี อาจถึงวันตาย เหมือนผมบ้างมันต้องมีสักครั้ง มันต้องมีสักวัน ผมคิดไว้ว่าผมต้องหยุดฝันร้ายนี้สักที สักวันหนึ่งสักวัน