ช่วงหลังหนูเริ่มไม่มีความเชื่อมั่นในคำว่า "หวังดีในฐานะผู้ใหญ่" เนื่องจากมีการใช้อย่างพร่ำเพรื่อเหลือเกิน
ตอนแรกหนูคิดว่าคงเป็นการหวังดีจริง แต่ช่วงหลังเริ่มไม่ใช่อย่างนั้น
เริ่มจากสามีของหนูโดนเพื่อนร่วมงานบอกให้เลิกดูการ์ตูนแล้วหันมาหัดดูละครจะได้โตเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น แต่เขาแสดงอาการไม่พอใจ อธิบายดีๆว่าเป็นความชอบส่วนบุคคล เพื่อนร่วมงานพวกนั้นอ้างว่าที่บอกเพราะหวังดี หัดฟังคนอื่นบ้าง สามีหนูบอกว่าสิ้นปีนี้คงลาออกเพื่อหางานใหม่แล้ว
ล่าสุดเพิ่งเกิดกับลูกพี่ลูกน้อง เขาโดนผู้จัดการแผนกสั่งห้ามเขาสมัครวิ่งหรือแข่งจักรยานทางไกล ไม่งั้นจะให้ใบเตือนข้อหาไม่เชื่อฟังผู้บังคับบัญชา โดยอ้างว่าทำไปเพราะหวังดี เนื่องจากตัวเขาไม่แข็งแรงพอที่จะทำได้ หลังจากนั้น 2 เดือนต่อมาเขาลาออกเพราะไม่พอใจตรงนี้
ตอนเขาบอกหนูว่าลาออกหนูมองว่าเขาอีโก้สูง ไม่ฟังใคร เข้าข้างหัวหน้าเขา คิดว่าหัวหน้าคงหวังดีจริง แต่ผ่านมาไม่ถึง 1 ปี หนูเห็นเขาโพสต์เฟสบุ๊ค คว้าเหรียญรางวัลจากการวิ่งและขี่จักรยานไม่ต่ำกว่า 10 เหรียญ เมื่อเช้าเพิ่งได้เหรียญจากการวิ่งระยะ 21 กิโลเมตรที่สะพานพระรามแปด แสดงว่าน้องเขาต้องแข็งแรงในระดับนึงแน่นอน เพราะหนูวิ่งแค่ 3 กิโลเมตรก็คงไม่ไหวแล้วค่ะ
ทำให้หนูเริ่มเปลี่ยนความคิด หนูคิดว่าจะไม่ใช้คำนี้กับคนที่ทำงานเมื่อหนูทำงานในตำแหน่งสูงขึ้นแน่นอน เพราะมองว่ามันไม่ดูน่าเชื่อถือเหมือนสมัยก่อน
อยากทราบว่าเคยมีใครเคยโดนใช้คำว่า "หวังดี" ในแบบที่ตัวเองรู้สึกว่ามันไม่ใช่บ้างไหมค่ะ