สิ่งที่อยากให้คนที่มียังอคติกับน้องๆทีมหมูป่า 13 ชีวิต ได้ลองทบทวน


เนื่องจากช่วงนี้มีกระแสต่อต้านน้องๆทีมหมูป่า อะคาเดมี่ 13 ชีวิต จึงอยากให้คุณลองวางอคติและเปิดใจ และอย่าเพิ่งตัดสินหรือเขียนแสดงความคิดเห็นใดๆหากคุณยังไม่ได้อ่านบทความนี้ครบถ้วน


เริ่มแรกเดิมที เรื่องของน้องๆทีมหมูป่า อะคาเดมี่

- ก็เริ่มจากเด็กๆ 13 คน เข้าไปเที่ยวในถ้ำหลังซ้อมฟุตบอล แล้วไปประสบภัยกัน
* * ถ้าคุณคิดว่านี่คือจุดเริ่มต้นของปัญหา ก็อยากให้ลองคิดด้วยตัวคุณเองดูว่า ถ้าจะกล่าวหาว่าเป็นเรื่องของเด็กซนๆ ที่ทำให้หลายคนเดือดร้อน และเสียเงินในการช่วยชีวิตมากมาย แต่ทำไมมีหลายคนที่เข้าใจว่าเรื่องที่เกิดขึ้นนั้นเป็นเรื่องสุดวิสัย ฯลฯ

- เพราะในทุกสถานที่ของโลกใบนี้ ก็สามารถประสบภัยธรรมชาติได้ทั้งนั้น โดยที่ไม่มีใครรู้ได้ก่อนเลยว่ามันจะเกิดขึ้นที่ไหน เมื่อไหร่ กับใคร เช่น ทะเล ก็เคยเกิดคลื่นยักษ์สึนามิมาแล้ว, น้ำตกก็มีน้ำป่าไหลหลากให้เห็นอยู่บ่อยๆ, อยู่บนตึกก็สามารถมีแผ่นดินไหวได้, แม้แต่ขึ้นเครื่องบินก็ยังมีบางลำบางเที่ยวบินที่เคยทำคนบาดเจ็บมาแล้ว

* แล้วคุณคิดว่ามันยุติธรรมแล้วจริงหรือ ? หากจะมองว่าน้องๆหมูป่า 13 ชีวิตคือต้นเหตุตัวก่อเรื่อง เพียงเพราะพวกน้องๆ ก็แค่ตั้งใจไปเข้าไปเที่ยวถ้ำตามประสาเด็ก ตามประสาวัยรุ่น เท่านั้น แล้วถ้าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับคุณจะคิดอย่างไร สมมติว่าถ้าวันนึงคุณไปเที่ยวที่ไหนก็ได้แล้วเกิดไปโดนภัยธรรมชาติเล่นงานเข้าในลักษณะเดียวกันนี้ แล้วก็มีคนกลุ่มหนึ่งด่วนตัดสินว่าคุณนั่นเองคือ "ตัวปัญหา" ?


มาถึงเรื่องหน่วยอาสา

- หลังจากเด็กๆประสบภัย ก็ต้องมีคนดีอาสาไปช่วยถูกต้องไหมครับ ? เพราะมันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วว่าไม่ว่าใครที่ไหนที่ประสบภัยก็ต้องมีกลุ่มคนดีตามไปช่วย เพียงแต่กรณีนี้มันลำบากนิดหน่อยตรงที่สถานที่ไม่ค่อยเอื้ออำนวย และมีอุปสรรคในการกู้ชีพพอสมควร ตามที่ทุกคนก็ได้เห็นได้ฟังมาในข่าว ถ้าให้คิดตามเหตุตามผลแล้ว ซึ่งมันก็นึกภาพตามได้ไม่ยาก เมื่อน้ำจากนอกถ้ำมันไหลตามเข้าไปในถ้ำขนาดนั้น เด็กๆเขาจะออกก็ออกกันมาไม่ได้ ดังนั้นทุกชีวิตก็ต้องมีการเอาตัวรอด แล้วที่พวกเขาต้องเข้าไปลึกขนาดนั้น ก็เพราะเป็นสัญชาตญาณทั่วไปของคนเรา จะใครหรือที่เขาตั้งใจอยากติดถ้ำเป็นเวลานานขนาดนั้น โค้ช 1 ชีวิตและเด็กตัวเล็กๆอีก 12 ชีวิตอายุไม่เท่าไหร่ ต้องมาเจอเหตุการณ์ที่ทำให้กลับบ้านไม่ได้ ในถ้ำนั้นข้าวปลาอาหารก็ไม่มีให้ทาน เสื้อผ้าก็ไม่ได้เปลี่ยน น้ำท่าก็ไม่ได้อาบ แต่เด็กที่อายุไม่มากกลุ่มนั้นเอง ก็ได้ใช้ "สติ" และ "กำลังใจ" จนสามารถเอาตัวรอดจนถึงมีอาสาต่างชาติผู้ใจบุญไปพบและส่งทีมงานอีกมากมายเข้าไปช่วยเหลือ ตรงจุดนี้จะพูดได้อีกหรือว่าเป็นความผิดของใคร ?


สิ่งที่ควรกลับมามองตนเอง

- กลุ่มอาสาสมัครทุกๆคนที่เข้าไปช่วย เขาไปกันด้วยความเต็มใจเพราะเห็นแก่คำว่า "ชีวิตของเพื่อนมนุษย์" ด้วยกัน คนเหล่านี้ทำไปแล้วไม่เคยแม้แต่จะปริปากบ่น และทำด้วยจิตใจที่เสียสละและบริสุทธิ์ พลังแห่งความสามัคคีตรงนี้เองจึงเป็นเหตุปัจจัยเกื้อกูลซึ่งกันและกัน ทำให้ภารกิจที่ดูเหมือนว่าจะยากจนแทบเป็นไปไม่ได้เลยกลับสำเร็จและเป็นไปได้จริง เป็นข่าวที่ดูทีไรก็เกิดปีติในพลังสามัคคีของบุคคลหลากหลายสัญชาติ หรือแม้แต่คนที่ไม่ได้มีโอกาสไปร่วมแรงกายในครั้งนี้ ณ สถานจริงที่ที่ 13 ชีวิตประสบภัยนั้น แต่ก็ได้ร่วมส่งแรงใจไปช่วยเป็นขวัญเป็นกำลังใจให้กับทั้งน้องๆ 13 หมูป่าและหน่วยอาสาสมัคร ร่วมกันแสดงถึงมุทิตาจิตเมื่อภารกิจนี้สำเร็จลุล่วง แค่นี้ก็ถือว่าได้ร่วมกันสร้างของขวัญอันล้ำค่าทางจิตใจแล้วนะครับ
* แต่ในทางกลับกัน ก็มีคนกลุ่มหนึ่งตัดพ้อต่อว่า 13 ชีวิต เลยอยากถามหน่อยว่า เหตุการณ์นี้ที่เกิดขึ้นนั้น มันได้ส่งผลกระทบอะไรกับชีวิตพวกคุณมากหรือเปล่า? คุณได้ไปร่วมแรงกายแรงใจ ไปร่วมเหนื่อยกับทีมงานอาสาสมัครเขาบ้างหรือไม่ หรือใช้แค่อคตินั่งอยู่บ้านใช้คำพูดเสียดแทงในโลกโซเชียล เขียนข้อความให้คนอื่นหมดกำลังใจไปวันๆ ? คุณมีสิทธิ์ที่จะไม่ชอบอ่าน ไม่ชอบดูข่าวนี้ เพราะมันก็พอเข้าใจได้ไม่ยากหรอกนะถ้าคุณบอกว่าคุณ “ไม่ชอบหรือเบื่อข่าวเรื่องนี้”, แต่ที่เข้าใจได้ยากมากคือคุณเลือกจะคลิกเข้ามาในช่องที่คุณบอกว่าคุณเบื่อ คุณไม่ชอบ แล้วมาเขียนคอมเม้นท์แสดงทัศนคติลบ เสียบรรยากาศ และบั่นทอนความรู้สึกของบุคคลอื่น อันนี้เข้าใจได้ยากมากเลย เพราะส่วนตัวคิดว่ามันกว่าง่ายมากถ้าคุณจะแค่เลื่อนผ่านหรือเปลี่ยนช่องในรายการที่คุณไม่ชอบ ไม่สนใจ ก็ลองถามความตัวคุณเองดูแล้วกันว่าอะไรที่ทำไปแล้วไม่เกิดความสร้างสรรค์นั้นจะทำไปเพื่ออะไร ?


สิ่งที่ชวนคิด

- ถ้าถามว่าเด็กๆกลุ่มนี้ทำประโยชน์อะไรให้กับประเทศชาติ ใช่ครับ คำถามนี้น่าสนใจ เพราะส่วนตัวนั้น ไม่มองว่าพวกเขาทำอะไรให้กับแค่ประเทศชาติเท่านั้น แต่พวกเขาได้สอนให้คนทั้งโลกให้เห็นถึงความสำคัญการ "เจริญสติ" ได้เป็นตัวแทนคนไทยในการแสดงถึงประโยชน์ของการฝึกเจริญ "กายานุปัสนา สติปัฏฐาน" ซึ่งเป็นหนึ่งในหลักการภาวนาตามมหาสติปัฏฐานสูตร  ตรงนี้เองที่ช่วยตอบโจทย์และทำให้คนทั้งโลกเห็นว่า “พุทธศาสนา” ที่เรามักพูดติดปากว่าเป็นศาสนาประจำชาติของเรานั้นได้สอน ได้ให้ประโยชน์อะไรกับเรา และสำหรับคนที่มีความสามารถในการตำหนิเด็กๆ ให้กลับไปถามตัวคุณดูว่า ถ้าหากคุณไปเที่ยวแล้วเกิดไปประสบภัยในลักษณะเดียวกันนี้ คุณจะมีวิธีอื่นที่คิดว่าดีกว่านี้ไหม ถ้าคิดว่ามี ก็ลองมาพูดแลกเปลี่ยนให้ฟังดูหน่อยครับ


สิ่งที่จะชวนพิจารณา

- เมื่อเด็กๆออกมาจากถ้ำ กลับมาใช้ชีวิตในโลกปกติแล้ว ก็แน่นอนว่าต้องมีคนจำนวนหนึ่งที่ยังคงให้ความสนใจกับ 13 ชีวิตนี้อยู่ เพราะในโลกของปุถุชนนั้น ก็แน่นอนครับว่าเราทุกคนต้องเจอกับคนหลากหลายรูปแบบปะปนกันไป คนบางคนให้ความสนใจน้องๆเพราะผลประโยชน์หรือหน้าตาของตนเองและพรรคพวก คนบางคนก็รักและเมตตา มีความรู้สึกเหมือน 13 ชีวิตเป็นลูกเป็นหลานเป็นน้องชายตัวเองจริงๆเลยก็มี ดังนั้นจึงไม่แปลกที่จะมีคนต้องการเข้าไปหาพวกน้องๆเขาเป็นจำนวนมาก เช่นว่า มีสื่อต่างๆมาขอสัมภาษณ์บ้าง หรือ บางหน่วยงานก็ยื่นมือเข้ามาอุปถัมภ์ค้ำจุน ให้น้องๆ จนถึงล่าสุดก็มีเชิญให้ไปต่างประเทศ ด้วยเหตุนี้ก็เลยมีการวิพากษ์วิจารณ์กันแบบตามอารมณ์ โดยตัวคนที่พูดสนุกสนานปากอยู่นั้นกลับไม่ได้มีข้อเท็จจริงในเรื่องที่กำลังพูดที่แน่ชัดนัก เช่นเรื่องค่าใช้จ่ายในการไปต่างประเทศของน้องๆ หลายๆคนมีสิทธิ์สงสัยครับว่าเงินก้อนนี้ใครดูแล แล้วก็ด่วนสรุปกันไปเอง แต่พอทางนั้นเขาสามารถออกมาชี้แจงได้ ว่าเงินที่พาเด็กๆไปต่างประเทศนั้น ไม่ได้กระทบกับเงินภาษีประเทศ ตรงจุดนี้คนที่กล่าวหาโจมตีไปแล้ว พร้อมจะออกมารับผิดชอบคำพูดตัวเองไหม ซึ่งก็แน่นอนทั้งหมดนี้ก็มาจากทั้งคนที่เห็นด้วยและไม่เห็นด้วยเป็นของธรรมดา บางคนก็ยินดี บางคนก็เกิดความอิสสา ชิงชังในใจ มีคำพูดเชิงเหน็บแนมที่เห็นบ่อยๆ อย่างเช่น"ทำตัวอย่างกับเป็นฮีโร่เชียวนะ" หรือ “ทำไมไม่นึกถึงคนที่เขาเสียสละ”, “ทำไมไม่นึกถึงเด็กกลุ่มอื่นๆ” ฯลฯ ตรงจุดนี้คงไม่มีน้องๆทีมหมูป่าคนไหนเขาคิดอย่างนั้นเป็นแน่ครับ เชื่อว่าในใจของน้องๆทุกๆคนเขาก็ได้รู้และซาบซึ้งต่อคนที่ร่วมแรงกายแรงใจมาช่วยกันดีอยู่แล้ว แต่แน่นอนว่าในเมื่อพวกเขาได้ออกข่าวเกือบทุกสื่อ ก็ต้องคนกลุ่มหนึ่งได้รู้จักและให้ความเอ็นดู โดยตรงจุดนี้หากใครจะมองต่างย่อมไม่ผิด แต่การที่จะไปเหน็บแนมเขาก็ไม่ใช่เรื่องที่ถูกอีกเช่นกัน

ในเรื่องบางอย่าง ถ้าคุณจะมองว่าเยอะเกินพอดีก็ได้ ไม่บังคับให้ทุกคนต้องคิดเห็นเหมือนกัน แต่ก่อนตัดสินอะไรใคร ก็อย่าลืมใช้เหตุผลใคร่ครวญให้ดีก่อนว่า คนที่เกินพอดีคือฝ่ายไหนกันแน่ เด็กหรือผู้ใหญ่ ไตร่ตรองให้ชัดอย่าเอาอคติส่วนตัวเข้าไปร่วมตัดสินถูกผิด แล้วก็ไม่ควรเอาปัญหาที่เด็กไม่ได้ก่อไปลงที่เด็กนะครับ อย่าต้องให้พวกเขา 13 ชีวิตนี้เป็น "แพะรับบาปของสังคม" เลย

มุมชวนมอง

แล้วแต่ทำไมเราจึงไม่มองอีกด้านให้มันจรรโลงใจกันบ้าง? การที่ต่างประเทศเชิญทีมหมูป่าทั้ง 13 ชีวิตนี้ไปร่วมชมพิธีเปิด-การแข่งขันยูธโอลิมปิก ที่ประเทศอาร์เจนติน่า มันไม่ใช่เพราะเขาชื่นชมเพราะครั้งหนึ่งเขาเคยเห็นถึงน้ำใจ ความรัก ความสามัคคี  ของคนไทยหรือครับ โดยถ้าคุณไปดูสื่อต่างชาติไม่ว่าจะเป็นแขก จีน ฝรั่ง เขาก็เป็นปลาบปลื้มและชื่นชมคนไทย ใครมีเพื่อนต่างชาติถามเขากันเองได้เลยครับ น้อยคนมากที่จะไม่ทราบข่าวนี้ ครั้งหนึ่งจำกันได้ไหมครับว่าเรื่องของน้องๆทีมหมูป่า เคยเป็นข่าวที่ทั่วโลกติดตามให้เอาใจช่วยลุ้นไปด้วยกันทั้งโลก เมื่อภารกิจสำเร็จ ทั้งคนไทยเราทั้งทั่วโลกก็ต่างยินดี ภารกิจนี้ไม่ใช่น่าชื่นชมเพียงแค่ช่วย 13 ชีวิตออกมาได้สำเร็จเท่านั้น แต่มันมีเรื่องราวเล็กน้อยในนั้นอีกมากมายแสดงถึงหัวใจที่งดงามของหน่วยอาสา ชาวบ้านที่เสียสละ การร่วมแรงร่วมใจต่างๆนานา เด็กๆทั้ง 13 คนนี้จึงเป็นสัญลักษณ์ตัวแทนที่ชวนระลึกถึงเหตุการณ์อันน่าประทับใจนั้นเอง

สุดท้ายนี้ไม่ขอตัดสินว่าความคิดเห็นของใครจะผิดหรือถูก เข้าใจในการมองต่าง เข้าใจว่าแต่ละคนย่อมมีมุมมองเป็นของของตน ดังที่จะขอนำคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่เคยตรัสว่า

“นานาทิฏฺฐิเก นานยิสฺสสิ เต”
มนุษย์ทั้งหลายต่างความคิดต่างความเห็นกัน ท่านจะกำหนดให้คิดเห็นเหมือนกันทั้งหมดนั้น ย่อมเป็นไปไม่ได้

เพียงแต่เชิญชวนให้คิดพิจารณา มองตามเหตุตามผลโดยวางอคติ
เพราะทั้งหมดนี้เป็นเพียงสิ่งที่อยากให้คนที่มียังอคติกับน้องๆทีมหมูป่า 13 ชีวิต ได้ลองทบทวน

หมายเหตุ : หากถ้าบทความนี้น้องๆหมูป่าทั้ง 13 คนมีโอกาสได้อ่าน ก็ขอให้วางใจเป็นกลาง อย่าได้ยินดีในคำสรรเสริญยกยอปอปั้นจนมากเกินพอดี แล้วก็อย่าได้ยินร้ายต่อคำติฉินนินทา เพราะของพวกนี้เป็นเพียงโลกธรรมทั้ง ๘ ที่มนุษย์ทุกคนบนโลกต้องพบเจอ ในเมื่อวันนี้เราได้เป็นที่รู้จักของคนหมู่มากในสังคมแล้ว ก็ขอให้น้องๆเป็นแบบอย่างที่ดีของสังคมต่อไป

ขอบคุณทุกท่านที่อ่านจบครับ