การวางยุทธศาสตร์ของคนหนีคุกที่ฮ่องกง ได้มอบเป็นภารกิจให้กับผู้สมัคร สส. คือ ยุทธศาสตร์ปรองดอง เพื่อหนีการตกชั้นเป็นฝ่ายค้าน   ทุกฝ่ายต้องพูดเป็นเสียงเดียวกัน ปรองดองๆๆ  เพื่อให้สำเร็จ  ในทางยุทธศาตร์ และต้องผลักดันให้  มาร์คขึ้นเป็น  นายกฯให้ได้

55555

นี่แหละ  มันเป็นเหลี่ยมของคนหนีคุก  เพราะรู้ที่ว่า  หากตกชั้นไปเป็นฝ่ายค้านในครั้งนี้แล้ว  โอกาสที่จะกลับมาชูคอ  โกงเงินแผ่นดินอีกคงยากเสียยิ่งกว่ายาก  เพราะ พื้นที่เขตต่างๆ  จะโดนพรรคอื่น เซาะจนพรุน

แต่ที่คนหนีคุกยังเก็บไต๋เอาไว้  ยังไม่บอกกับเหล่าสมุนที่ไปกราบกรานที่ฮ่องกง มันคือ ที่สุดของความเหลี่ยมจัด  และคนหนีคุกมักมองว่า  เหล่าสมุนและพวกทาส  ไร้ปัญญา จะสั่งงานรัย  จึงบอกแค่ภารกิจที่ต้องการให้ไปทำเท่านั้นพอ  ส่วนขั้นต่อไป ก็ค่อยมารับคำสั่งใหม่

ภารกิจหนีตายเพื่อเป็นฝ่ายรัฐบาล ที่คนหนีคุกเก็บเอาไว้นั่น  เป้าหมายอยุ่ที่  ประชารัฐ  ต่างหาก ไม่ใช่ิ  ปชป.  ผุ้ที่คนหนีคุกจะให้ขี่คอ  ขี่มัาส่งเมืองไปนั่งนายก  คือ  ลุงตู่   ต่างหาก  หาใช่   มาร์ค  ปชป  ไม่

การมาของทหาร  เดี๋ยวเค้าก็ไป   อย่าได้แคร์  การที่จะเอาพานคุกเข่า คลานเอาไปถวายมาร์ค  นั้น  มันยากยิ่ง  เพราะโดนแม่ยกฉีกอกมาร์คแน่ๆ ถ้ามาร์คไปร่วมเตียงกับคนหนีคุก  แต่ถ้าเป็น ประชารัฐ  ก็ไม่ใช่เป็นเรื่องยาก  เพราะเป้าหมายพรรคนี้  คือ  ลุงตู่เป็นนายกต่อเท่านั้น

ก็ต้องตามดูว่า  ภารกิจนี้ผลที่ออกมาจะเป็นอย่างไร  เพราะถ้าลุงตู่ยอมให้คนหนีคุกมาซบ เท่ากับว่า  เกมมวลชนบนท้องถนนจะหายไป การบริหารงานจะง่ายขึ้น

ว่าแล้วก็นึกถึงเสียงแว่วๆ  ของคนหนีคุก ที่เคยบอกกับสมุนระดับหัวๆ   ตอนที่ลุงกำนันเป่านกหวีดเดินไปทั่วกทม.

"อย่าไปยอมกำนัน  ถ้าทหารจะยุดอำนาจให้ยึดไป"
คนหนีคุก  คิดมาตลอดว่า  ยังไงๆ  มหารก็คุยง่ายกว่า  อีกฟากฝั่งนึง  ทหารมาเดี๋ยวเค้าก็ไป

55555
แต่สุดท้าย  ภารกิจนี้  ก็ล้มเหลว  เพราะใครๆก็รุ้  ว่า  คนหนีคุก  จบสิ้นไปนานแล้ว ไม่มีราคาต่อรองรัยได้อีก  ไม่พ้นโดนทิ้งให้เน่าคารัง  เป็นฝ่ายค้าน อย่างถาวร