น่าคิดนะกับการช่วยเหลือคน !!!   เพื่อนๆ อ่านแล้วเข้ามาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันได้นะคะ   

---

ข่าวจากนสพ.ฉบับหนึ่ง พาดหัวข่าวว่า

“ ผู้จัดการธนาคารชื่อดังแห่งหนึ่งในอิตาลี ได้กระทำการยักยอกเงินฝากของลูกค้าเพื่อนำไปช่วยคนจน ”



     การกระทำของนายธนาคารผู้นี้  แม้จะยืนอยู่บนพื้นฐานของความเมตตา มีจิตใจที่ดี มีความตั้งใจที่จะช่วยเหลือคนจน

แต่วิธีการต่างหาก คือสิ่งสำคัญ ที่เราควรพิจารณาใคร่ครวญอย่างรอบคอบ !!





นี่ต่างหากคือสิ่งที่เราควรตั้งคำถามเพื่อถามตัวเอง


ลองมาฟังเรื่องนี้
      ครอบครัวหนึ่ง สมาชิกในบ้านมีด้วยกัน 4 คน ประกอบด้วย พ่อ แม่ ลูก 2 คน ...ครอบครัวนี้มีฐานะยากจนมาก  พ่อแม่มีอาชีพรับจ้างทั่วไป ส่วนลูกทั้งสองไม่ได้เรียนหนังสือตามเกณฑ์ เพราะต้องช่วยกันหาเงินมาจุนเจือครอบครัว
            หากเราต้องการให้ความช่วยเหลือครอบครัวนี้  เราจะมีวิธีแบบไหน ?

‘ ให้เงินอย่างเดียว ‘
  
หรือ

‘ ให้ความรู้ และโอกาสเพื่อให้เขานำความรู้นั้นไปใช้ประกอบอาชีพหาเลี้ยงตัวเองได้‘  


     เมื่อคุณให้เงินเพียงอย่างเดียวก็เหมือนเป็นการบ่มเพาะนิสัย “ผู้รับ”   รอคอยความช่วยเหลือจากคนอื่นตลอด  โดยไม่คิดต่อสู้ หรือพยายามพึ่งพาตนเอง

     เมื่อคุณให้ความรู้ และโอกาสแก่พวกเขา   เขายังสามารถหาเวลาเรียนภาคพิเศษ (กศน.)ไปพร้อมๆกับการทำงานหาเงินได้ในเวลาเดียวกัน  แน่นอนว่าอาจเหนื่อยมากกว่าใครอีหลายคน  แต่ถ้าใจไม่ท้อแล้ว ยังไงก็ต้องผ่านไปได้  ที่สำคัญยังเป็นการสอนให้พวกเขาอดทน  และยืนด้วยลำแข้งของตัวเองมากกว่าการรอคอยความช่วยเหลือจากคนอื่น

     เขาจะรับรู้ถึงการเป็น “ผู้รับ”
  
     ความช่วยเหลือที่คุณหยิบยื่นไปให้พวกเขา  สิ่งดีๆเหล่านี้อาจกลายเป็นความทรงจำที่งดงาม  วันหนึ่งพวกเขาอาจอยู่ในฐานะ “ผู้ให้” สิ่งดีๆกับคนอื่นๆ เหมือนที่เขาเคยได้รับจากเราก็เป็นได้



ยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่ต้องคิดให้ดีๆ



    ความประพฤติ,  ซื่อสัตย์,  ซื่อตรง, ขยัน, กตัญญู



     ตายเพราะความขี้สงสารของตัวเอง !!


ก่อนจะให้ความช่วยเหลือใคร  ลองตั้งคำถามกับตัวเองก่อนว่า

‘ จะมีวิธีการใดที่เราจะสามารถให้การช่วยเหลือคนจนเหล่านั้น  ในขอบเขตที่เราสามารถจะกระทำได้  โดยไม่ผิดศีล  ไม่ผิดธรรม และต้องไม่นำความเดือดร้อนมาสู่ตัวเอง ? ‘

ขอบคุณบทความดีๆ จาก https://usaradiary.blogspot.com/2018/10/blog-post_6.html