กรณีมี x (อาจจะมี x1, x2, x3...) อยู่ร่วมในเหตุการณ์
x อาจไปนั่งหรือนอนรอในห้องประเสริฐก่อนแล้ว และหยิบปืนที่คริสโยนไว้บนเตียง (ถ้าที่คริสให้การเป็นความจริงในข้อนี้) มาถือไปถือมา ส่องเล่นๆ
ประเสริฐเข้าไปแล้วเจอ
ประเสริฐ: x นี่แกมาห้องชั้นทำไม แล้วนั่นเอาปืนของใครมาเล่น
x : ก็จะปืนใคร้ ปืน(เฮีย,คุณ,กู๋..) น่ะสิถามได้ (พร้อมทำท่าเล็งปืนไปที่ประเสริฐ)
ประเสริฐ : ซี้ซั้วส่อง เดี๋ยวได้เป็นเรื่องเอามานี่เอาคืนมา
x : ไม่ อยากได้ก็เข้ามาเอาไปสิ
ยื้อแย่งกันสักพักก็อย่างที่ทราบท่านผู้ชม ประเสริฐลงไปกอง
x ตกใจจะวิ่งออกไปดันป๊ะกับภัสสรเข้าพอดี ภัสสรมองไปที่ประเสริฐเห็นพะงาบๆอยู่
x : ชั้น (ผม, หนู) ไม่ได้ตั้งใจ (ยืนสั่นงันงกอยู่ ภัสสรมองจิก พร้อมกับเดินเข้าไปใกล้ประเสริฐ)
ประเสริฐ : สร ..ช่วยเฮียด้วย
ตอนแรกภัสสรก็ว่าจะช่วย แต่เห็นแล้วคงยังไม่ตายง่ายๆเลยขอทำให้เจ็บใจและต่อรองหน่อย
ภัสสร : ร้องให้ช่วยหรือ เฮีย ทีชั้นขอซื้อโรงแรม เฮียยังบอกว่าชั้นเป็นคนนอกอยู่เลย
ประเสริฐ : ทำไมแกถึงเข้าใจอะไรยากเย็น ยังไงชั้นก็ไม่ขาย
ภัสสร : ไม่ขาย.. แล้วไง ยังไล่ชั้นออกอีก เฮียนี่มันเฮง ซ ว ย อย่างที่ชั้นด่าน่ะแหละ แล้วนี่ดูสภาพตอนนี้ ต่างกับที่กร่างในโรงแรมเลยนะ เก่งจริงก็ลุกขึ้นมาเองเลยสิท่านประธาน ไม่เห็นต้องมาให้ชั้นช่วยเลย
ประเสริฐ เริ่มพูดไม่ออก ลมน่าจะตีอยู่ภายใน(กระอักนั่นแหละ)นอกเหนือจากเลือดที่ทะลักออกมาเรื่อยๆ
ภัสสร : ถ้าเฮียอยากให้ช่วย เฮียต้องรับปากก่อนว่าจะขายโรงแรมให้ชั้น
ประเสริฐเอามือจับกางเกงภัสสร สุดท้ายมือก็ร่วงลง ส่วนภัสสรเองก็คาดไม่ถึงว่าเฮียจะตายง่ายๆได้ขนาดนี้ x ก็เลยได้ทีหาคนที่จะมาช่วยทำลายหลักฐานได้เลย ไม่งั้นภัสสรก็จะเป็นที่รังเกียจของทุกคนในครอบครัว
5555555555
บทสนทนาในห้องนอนประเสริฐ (มโนได้ที่ 55)
x อาจไปนั่งหรือนอนรอในห้องประเสริฐก่อนแล้ว และหยิบปืนที่คริสโยนไว้บนเตียง (ถ้าที่คริสให้การเป็นความจริงในข้อนี้) มาถือไปถือมา ส่องเล่นๆ
ประเสริฐเข้าไปแล้วเจอ
ประเสริฐ: x นี่แกมาห้องชั้นทำไม แล้วนั่นเอาปืนของใครมาเล่น
x : ก็จะปืนใคร้ ปืน(เฮีย,คุณ,กู๋..) น่ะสิถามได้ (พร้อมทำท่าเล็งปืนไปที่ประเสริฐ)
ประเสริฐ : ซี้ซั้วส่อง เดี๋ยวได้เป็นเรื่องเอามานี่เอาคืนมา
x : ไม่ อยากได้ก็เข้ามาเอาไปสิ
ยื้อแย่งกันสักพักก็อย่างที่ทราบท่านผู้ชม ประเสริฐลงไปกอง
x ตกใจจะวิ่งออกไปดันป๊ะกับภัสสรเข้าพอดี ภัสสรมองไปที่ประเสริฐเห็นพะงาบๆอยู่
x : ชั้น (ผม, หนู) ไม่ได้ตั้งใจ (ยืนสั่นงันงกอยู่ ภัสสรมองจิก พร้อมกับเดินเข้าไปใกล้ประเสริฐ)
ประเสริฐ : สร ..ช่วยเฮียด้วย
ตอนแรกภัสสรก็ว่าจะช่วย แต่เห็นแล้วคงยังไม่ตายง่ายๆเลยขอทำให้เจ็บใจและต่อรองหน่อย
ภัสสร : ร้องให้ช่วยหรือ เฮีย ทีชั้นขอซื้อโรงแรม เฮียยังบอกว่าชั้นเป็นคนนอกอยู่เลย
ประเสริฐ : ทำไมแกถึงเข้าใจอะไรยากเย็น ยังไงชั้นก็ไม่ขาย
ภัสสร : ไม่ขาย.. แล้วไง ยังไล่ชั้นออกอีก เฮียนี่มันเฮง ซ ว ย อย่างที่ชั้นด่าน่ะแหละ แล้วนี่ดูสภาพตอนนี้ ต่างกับที่กร่างในโรงแรมเลยนะ เก่งจริงก็ลุกขึ้นมาเองเลยสิท่านประธาน ไม่เห็นต้องมาให้ชั้นช่วยเลย
ประเสริฐ เริ่มพูดไม่ออก ลมน่าจะตีอยู่ภายใน(กระอักนั่นแหละ)นอกเหนือจากเลือดที่ทะลักออกมาเรื่อยๆ
ภัสสร : ถ้าเฮียอยากให้ช่วย เฮียต้องรับปากก่อนว่าจะขายโรงแรมให้ชั้น
ประเสริฐเอามือจับกางเกงภัสสร สุดท้ายมือก็ร่วงลง ส่วนภัสสรเองก็คาดไม่ถึงว่าเฮียจะตายง่ายๆได้ขนาดนี้ x ก็เลยได้ทีหาคนที่จะมาช่วยทำลายหลักฐานได้เลย ไม่งั้นภัสสรก็จะเป็นที่รังเกียจของทุกคนในครอบครัว
5555555555