คือเราคบกะแฟนเรามาได้เกือบปีแล้ว ก่อนคบกันแฟนเราติดเกมมาก ไปแต่ร้านเกมกลับทีก็เช้าแทบไม่มา รร.เลย เค้าจะติดเกมวอซีในคอม และrov มาก (เพื่อนร่วมห้อง)
แต่พอคุยๆกันเค้าก้ขอเราคบ เราเลยขอเค้าว่าถ้าเลิกเล่นเกมได้ มาเรียนทุกวัน จะคบเป็นแฟน เค้าเลยสัญญาจะเลิกให้ เค้าก็พยามเลิกมาเรื่อยๆนะ จากแบบเล่นทั้งวันทั้งคืนก็เหลือวันละ4ชม.บ้าง 2ชม.บ้าง จนไม่ได้ไปร้านเกมแล้ว
เราคบกันใหม่ๆ ห้องเค้าก็ปกติดีแบบผช.ทั่วไปแหละ คือทุกๆเช้าเราจะต้องไปปลุกเค้าที่หอ คือเราอยู่บ้าน เวลาเราไปปลุกเค้าก็จะลีลา บางทีก็อ้อนขอกอดบ้าง บางทีก็หลับต่อบ้าง คือเราก็หงุดหงิดนะ เพราะเค้าเป็นคนที่ทำอะไรเอื่อยอ้ะ เรามาปลุกเค้า7โมงจะ8โมงเค้ายังไม่เสร็จเลย ละคือเราสองคนก็จะไปรร.สายไง ละพอบางทีเราทนไม่ไหว เราก็จะบอกไปว่าไม่ขึ้นไปปลุกแล้วนะ ไม่อยากไปรร.สาย ละเค้าก็จะทำนอยๆเรา คือที่เราพูดเราต้องการให้เค้าคิดได้ว่าเออเราอุตส่ามาปลุกยังจะพาเค้าสายอีก ทำไมไม่กะตือรือร้นกว่านี้ แรกๆเค้าก็รีดผ้าเองแหละแต่พอหลังๆ ก็เริ่มไม่รีด เราก็ต้องรีด บางทีผ้าเอาขึ้นมาจากเครื่อง ก็ทิ้งไว้ในตะกร้าไม่ยอมตาก เกือบทุกครั้งละผ้าก็ไม่แห้ง เราก็ต้องมายืนรีดให้ ละเค้าก้ยังช้า แต่พอหลังจากไปรร. เค้าจะถือของให้เราเสมอ ไม่ว่าจะหนักหรือเยอะแค่ไหนเค้าจะไม่ยอมให้เราถือเองเลย
พอไปถึงรร.เค้าก็ไปซื้อข้าวกิน ละเค้าก็ชอบคุยนู่นนี่กะเพื่อน ละก็กินช้าตลอดพอเราเร่งหรือจะไปเรียนก่อน เค้าก้นอยอีกตามเคย คือเค้าควรจะรีบไปเรียนป้ะ แต่ตอนอยู่รร.เค้าก็ทำให้เราทุกอย่างนะ ถือของให้เก็บจานข้าวให้ ใช้ให้ไปไหน ก้ไม่เคยบ่น เวลาอยู่รร.เราชอบหนีชอบแอบเค้าให้เค้าหาไม่เจอ แต่ทุกครั้งที่เค้ารู้ว่าเราหายไป เค้าก็ตามหาเราตลอดเค้าไม่เคยบ่นหรือดุเราเลย เค้ายิ้มทุกครั้งเวลาหาเราเจอเหมือนกับว่าเค้าเล่นอยู่กับเรา แต่ในบางครั้งที่เราทะเลาะกัน เค้าจะไปอยู่เงียบๆที่ไหนซักแห่งพอเราทักไปไม่ตอบ ก้ต้องตามหา แต่พอเราเจอ เราโมโหเค้าตลอดเราว่าเค้าทุกครั้งพร้อมกับเดินหนีออกมา หลายครั้งที่เราทะเลาะกันทไม่ว่าใครจะผิดเราจะเป็นฝ่ายงอลเสมอเราไม่เคยตามง้อเค้าเลย เค้าเป็นคนอารมร้อนมากๆทุกครั้งที่เราทำให้เค้าโกรธเช่นคุยกะเพื่อนเรื่องไปเที่ยวผับ (แต่ไม่ได้จะไปจริงนะแค่ยั่วโมโห)ซึ่งเค้าไม่ชอบเอามากๆ เค้าไม่กินเหล้าไม่ดูดบุหรี่ และเราก้จะชอบพูดยั่วเค้าบางครั้งเค้าโมโหเรามาก แต่เค้าไม่เคยมาลงที่เราแต่จะลงที่ข้าวของเสมอ ซึ่งเราไม่ชอบ เค้าเคยเขวี้ยงโทสับตัวเอง ละก็ต่อยประตูที่รร.ทั้งๆที่เพื่อนก็อยู่กันเยอะซึ่งทำให้เราอายและโกรธเค้ามาก บางครั้งเค้าลงเล่นบอล พอฝ่ายตรงข้ามเล่นโกง เค้าก็จะโมโห ละถึงตอนนั้นเราก้หยุดเค้าไม่ได้ เค้าไม่เคยเก็บอาการได้เลย ทำให้ทุกคนเหนว่าเค้านิสัยไม่ดี ซึ่งเราก้ไม่ชอบเหมือนกันกะการกระทำเค้า คนอื่นเค้าโดนเค้าก้ทนได้ จนเราทะเลาะเรื่องนี้บ่อยมาก เราเลยขอเค้าว่าอย่าทำอีกเค้ารับปากเรา ละพออยู่มามีอยู่ครั้งหนึ่งที่เราทำเค้าโมโห ละเค้าก้หายไปไหนไม่รู้ เราหงุดหงิดเลยขึ้นไปนั่งตรงระเบียงบนตึกสูงตรงที่ๆเราสองคนเคยชอบมานั่ง เราเหลือบมองไปเห็นเค้าวิ่งอยู่ที่สนามกีฬาที่อยู่ติดกับรร.เรา เราดูเค้าอยู่พักนึงก้ขำว่าจะไปวิ่งทำไม เราเลยเดินไปสนามกีฬา พอเค้าวิ่งมาถึงเรา เค้าก้หยุดยิ้มให้เราละบอกว่ากลับรร.กัน ซึ่งแบบเห้ยบ้าป้ะเนี่ย ทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น เราเลยถามเค้าระหว่างที่เดินกันไป ว่ามาวิ่งทำไม เค้าตอบมาว่ามาวิ่ง จะได้ไม่ต้องไปทำร้ายข้าวของอีก คืตอนนั้นเรารู้สึกดีมากอ้ะ เค้าทำตามที่เราขออ้ะ พอเลิกเรียนเค้าก็จะไปรอส่งเราขึ้นรถ ก่อนจะเดินกลับหอตัวเองแต่สิ่งที่เราไม่ชอบและหงุดหงิดเค้าในทุกวันเลยคือเค้าจะหลับ และพอเราโทไปปลุกให้เค้าตื่นมาทำงาน เค้าก้ไม่ตื่นเค้าหลับลึกมาก มากกกกก เราโมโหตลอดอ้ะที่เค้าทำงานไม่เสร็จ ละก้ส่งไม่ตรงเวลา คือเราก็จะบ่นๆเค้าตลอด แต่ก้เหมือนเดิม ตอนเช้าเวลาที่เราไปปลุกเค้า เราเคาะเรียกเค้านานมากเค้าก้ไม่ตื่น นานจนกลัวห้องอื่นออกมาด่า จนเราทนไม่ได้ เค้าเลยทำกุญแจให้เรา หลังจากนั้นพอเราเข้าไปในห้องตอนเช้า มันก้เริ่มรกขึ้นเรื่อยๆ จนเราทนไม่ไหวเราขึ้นไปละเราก้หงุดหงิดตลอดห้องก้รก การบ้านก็ทำไม่เสดพอไม่เสด เค้าก็มาทำตอนเช้า พอเราบอกให้รีบไปอาบน้ำก้ไม่ไปบอกจะขอทำงานก่อน คือไรเราก็เข้าสายอีกตามเคย คือพักหลังเราเข้าสายเกือบทุกวันเพราะไปปลุกเค้า ทั้งๆที่ก่อนคบเราไปรร.เช้าเองตลอด เค้าชอบนอน ชอบเล่นยูทูปแต่พอทำงานก้เอื่อย บางครั้งถามว่าทำไรอยู่เค้าก้จะบอกว่า คิดงานอยู่พอทักไปอีกทีก้หลับตามเคย บางครั้งเราโทตามเค้าเพื่อให้ตื่นมาทำงาน เค้าก้ตื่นละก้ขอลงไปหาไรกินพอขึ้นมาก้หลับโดยไม่บอกไรสักคำ คือเหนื่อยอ้ะที่ต้องมาคอยตาม ละไหนจะคำที่ครูหรือเพื่อนคนอื่นบอกกะเรา ว่าทำไมไม่หัดบอกแฟนให้ทำงานมั่ง ทำไมไม่เร่งแฟน ไม่ตามแฟนสารพัดที่ทุกคนบอก แต่ใครจะไปรู้ล่ะว่าเราทำทุกอย่างแล้ว คือเค้าติด0เยอะมาก ตั้งแต่ปีก่อนละมาปีนี้เราก้ตั้งใจว่าเออคบกะเราเค้าจะดีขึ้นแต่ก็เหมือนเดิมแย่เหมือนเดิม และบางครั้งเราก้แย่ตามเค้าไปด้วย คือเราเป็นคนไม่เคยติด0ติด ร ไง และพอติดเราก็เครียดมากละก้ท่ดๆไปที่เค้าจนบางครั้งเค้าก้น้อยใจเรา ทำไงได้อ้ะก้เราเกรดตก มีวันหนึ่งที่เราไปทำงานจ้างด้วยกัน ไปรถกระบะ ละคือไปทำหลังเลิกเรียนกลับทีก้ตี2ตี3 แรกๆเราไปทำคือคนไม่เคยนอนดึกอ้ะ เราก้ทำไปตาปรือไป มันคืองานแกะโฟม เค้าก็จะเดินมาหาเราเป็นพักๆตลอด มาคอยถามว่าไหวมั้ย หิวไหม ง่วงมั้ย เค้าจะชอบบอกให้เรา นั่งพักเดวเค้าทำให้เอง ละมีอยู่วันนึงฝนตกหนักหลังกะบะคือเปียกมาก น้ำเต็มรถอ้ะแต้ก้ต้องกลับละคือเค้าบอกให้เรานั่งตักเค้าไป ละคือเราเป็นคนอ้วนอ้ะ ละแบบก็นั่งตักเค้าไปตลอดทางอ้ะหลายกิโลอยู่ พอไปถึงที่ทุกคนลง พอเค้าลงมาก้ยืนแทบไม่ได้ บอกปวดขาเราเลยบอกว่าอ้าวละทำไมไม่บอก สิ่งที่เค้าตอบกลับมาคือรอยยิ้มพร้อมพูดว่า ก้อยากให้เทอนั่งสบาย คือเราเขิลมากจ้าแต่มันก้ดีอ้ะ ที่เค้ายอมเสียสละเพื่อเรา
บางครั้งที่เราโทหากันเพื่อทำงานด้วยกัน เค้าจะได้ไม่หลับ แต่บางครั้งเราง่วง เราก้จะบอกเค้าว่าของีบแปป ปลุกด้วย เค้าก้จะให้เรางีบพอถึงเวลาเค้าก้ปลุกแต่พอเราได้นอน มันก้ไม่อยากตื่นใช่ป้ะล้ะเค้าก้ไม่เคยโกรธหรือว่าเราเลย พร้อมกะบอกมาตลอดว่า อะอะนอนไปๆ แต่บางครั้งที่เค้าขอนอน เราจะโมโหมากเพราะเรารู้ไง ว่าเค้านอนแล้วเค้าจะปลุกไม่ตื่น ครั้งไหนที่เค้าเผลอหลับ ละเราติดต่อไม่ได้เราก้จะโมโหจนถึงขั้นขอเลิก เพราเราเหนื่อยที่ต้องมาตามทั้งที่เค้าไม่พยามไรเลย หลายครั้งมากที่เราเป็นแบบนี้ แต่คือเข้าใจป้ะที่เราไม่ยอมให้เค้านอน เพราะงานเค้าไม่เสจ เค้าทำงานช้า เค้าปั่นงานไม่เป็น แต่อย่างเราอ้ะถ้าเรารู้ว่าเราจะงีบ นั่นคือเราคิดไว้แล้วว่าเราปั่นงานทัน ทำทันส่ง หลายครั้งที่เค้าโกหกเรา เรื่องเกมrovที่ยังแอบเราเล่น แรกๆตอนเราโทเฟสกัน เค้าก้จะแอบเล่น พอเรารู้เราก้จะบอกให้เค้าเปิดกล้องเค้าก้จะบอกว่าให้เราเปิดมาก่อน นั่นก้คือเค้ากำลังเล่นเกมอยู่ไม่สามารถออกมาเปิดเปิดกล้องได้ หลายครั้งที่เค้าโกหกเรา ว่าไม่ได้เล่นพอเราโหลดเกมเข้าไปดูเพราะเป็นเพื่อนในเกม มันก้ขึ้นว่าเกมเริ่มไปแล้วตลอด คือเค้าแอบเราเล่นตลอด เชื่อมั้ยมีอยู่ครั้งนึง ที่เราไปปลุกเค้าเกม
คาอยู่อ่ะ คือเค้าหลับคาเกมอ้ะ เรารู้ก้เงียบไว้ พอเค้าตื่นมาก้รีบหาโทสับเราเลยกดออกละยื่นให้เค้าเหมือนไม่เห้นอะไร พอไปรร.เราเรียกเค้าไปคุย ให้สารภาพว่าเลิกเล่นยังเค้าก้บอกเลิกแล้วๆ คือเราเสียใจมาก ที่เค้าโกหกเรา เราเลยบอกว่าถ้าโกหกเลิกกันนะ เค้าก้ยังจะใจแข็งว่าไม่โกหกจิงๆ คือเห้ยรู้อยู่แก่ใจอ้ะ เราเลยบอกไปพร้อมน้ำตา ว่าถ้าจับไม่ได้คือก้จะโกหกงี้อ้ะเหรอ เค้าก้ถามว่าอะไร เราเลยบอกไป พอเค้ารู้เค้าก้ขอท่ดเรากอดเรา ละบอกจะไม่ทำอีก เราก้ให้โอกาสเค้า เพราะนึกถึงเรื่องดีๆที่เค้าทำให้เรา หลังจากนั้นเราก้ไม่เหนเค้าเล่นเลย แต่พักหลังเค้าก้ชอบไปอยู่ห้องเพื่อน บางครั้งก้ไปรร.ดึกๆกะเพื่อน บอกเราว่าพาเพื่อนไปเอาของ เราก้ให้ไป คือเราก็ไม่ได้คิดอะไรอ้ะเพราะเช็คโทสับเค้าตลอด คือก้ไม่มีเกม เลยคิดว่าเค้าเลิกเล่นจริงๆ จนมาวันนึงเพื่อนมันมาบอกว่า จิงๆมันก้เล่นตลอดแหละเวลาไปห้องเพื่อนอ้ะ ละมันก้ชอบไปเอาไวไฟที่รร.โหลดเกม เราเลยรู้ว่าเค้าโกหกเราเหมือนเดิม ละที่บอกพาเพื่อนไปเอาของที่รร.คือไปโหลดเกม เราเสียใจมากเดือดมาก เลยเรียกมาเคลียละก้เหมือนเดิม เค้าโกหกว่าเลิกเหมือนเดิมคือตอนนั้นเราร้องไห้หนักมาก ที่เค้าไม่นึกถึงเรา เหมือนคิดว่าเราโง่ เราเลยบอกกะเค้าไปว่า ถ้ามีครั้งหน้าอีกเราจะไม่เลิกกะเค้า แต่เราจะแอบมีคนอื่นนะ เหมือนที่เค้าแอบเราเล่นเกมหลังจากนั้นเค้าก้ไม่เล่นอีก แต่อาจจะมีบางครั้งที่ขอเล่นนิดๆน่อยๆในโทสับเพื่อนเราก้จะนอยๆแต่ก้ปล่อย
เราเคยทะเลาะกันหลังจากไปเข้าค่าย พอถึงรร.เราก้รีบลงรถบัส เดินหนีเค้าตอนเค้าไปเข้าห้องน้ำ เดินไปเรื่อยๆไปนั่งในวิลัยพละบ้าง สนามกีฬาบ้าง เค้าทักมาขอร้องให้เราบอกว่าเราอยู่ไหน เค้าเป็นห่วงเรามาก เค้าโทตอดเราตลอดจนเรารำคานเลยรับสาย เค้าถามเราว่าเราอยู่ไหนและก้ร้องไห้ เราเลยบอกเค้าไป พอเค้ามาถึง เค้าเช็ดน้ำตาแล้วก็ยิ้มให้เราพร้อมพูดกับเราว่า กลับบ้านกันเถอะ คือตอนนั้นเรารู้สึกผิดอ้ะที่เราหนีมาขนาดนี้แต่เค้าไม่โกดเราเลย
ทุกเย็นหลังเลิกเรียน ตอนเดินออกมา แดดจะแรงมาก และเค้าจะบังแดดให้เราตลอดไ ม่สิ่งของก้เสื้อคลุม เค้าดูแลเราดีมากจนตัวเค้าดำขึ้นจนคนอื่นทักแต่เค้าก็ไม่แค นน.เราห่างกันเกือบ20โล แต่เค้าชอบให้เราขี่หลังทั้งๆที่เราก็หนัก แต่เค้าก็ไม่เคยบ่น เวลาไปไหนเค้าก็จะจับมือเราตลอด พาเราข้ามถนนเสมอ เค้าไม่เคยอายที่มีเราเป็นแฟน เค้าบอกเค้าไม่แค
เวลาเค้ากลับบ้านที่ต่างจังหวัด เค้าก้ไปทำงานพวกรับจ้างต่างๆอ้ะ เพราะเค้าชอบทำ ถ้าเป็นเรื่องงานอ้ะเค้าขยันมาก แต่พอเรียนเค้ากลับขี้เกียจ คือทุกวันนี้ที่เราคอยตามเค้าตลอด ก้เพื่ออยากให้เค้าเรียนสูงๆ มีงานที่ดีทำ อยากให้จบไปพร้อมกัน ไม่ใช่เราจบแต่เค้าต้องมาตามแก้0
ทุกอย่างที่เราทำ ที่เราต้องร้ายเพราะเรานึกถึงอนาคตของเราสองคน เราอยากให้มันดี
เอาจิงๆตอนนี้เราสับสน
คือข้อดีของเค้าก้มีเยอะ
ข้อเสียของเค้าก้พอกัน
เราเลยไม่รู้ว่าการที่เราคบกะเค้ามันดีรึเปล่า
แฟนที่ดูแลโครตดีแต่ขี้เกียจ
แต่พอคุยๆกันเค้าก้ขอเราคบ เราเลยขอเค้าว่าถ้าเลิกเล่นเกมได้ มาเรียนทุกวัน จะคบเป็นแฟน เค้าเลยสัญญาจะเลิกให้ เค้าก็พยามเลิกมาเรื่อยๆนะ จากแบบเล่นทั้งวันทั้งคืนก็เหลือวันละ4ชม.บ้าง 2ชม.บ้าง จนไม่ได้ไปร้านเกมแล้ว
เราคบกันใหม่ๆ ห้องเค้าก็ปกติดีแบบผช.ทั่วไปแหละ คือทุกๆเช้าเราจะต้องไปปลุกเค้าที่หอ คือเราอยู่บ้าน เวลาเราไปปลุกเค้าก็จะลีลา บางทีก็อ้อนขอกอดบ้าง บางทีก็หลับต่อบ้าง คือเราก็หงุดหงิดนะ เพราะเค้าเป็นคนที่ทำอะไรเอื่อยอ้ะ เรามาปลุกเค้า7โมงจะ8โมงเค้ายังไม่เสร็จเลย ละคือเราสองคนก็จะไปรร.สายไง ละพอบางทีเราทนไม่ไหว เราก็จะบอกไปว่าไม่ขึ้นไปปลุกแล้วนะ ไม่อยากไปรร.สาย ละเค้าก็จะทำนอยๆเรา คือที่เราพูดเราต้องการให้เค้าคิดได้ว่าเออเราอุตส่ามาปลุกยังจะพาเค้าสายอีก ทำไมไม่กะตือรือร้นกว่านี้ แรกๆเค้าก็รีดผ้าเองแหละแต่พอหลังๆ ก็เริ่มไม่รีด เราก็ต้องรีด บางทีผ้าเอาขึ้นมาจากเครื่อง ก็ทิ้งไว้ในตะกร้าไม่ยอมตาก เกือบทุกครั้งละผ้าก็ไม่แห้ง เราก็ต้องมายืนรีดให้ ละเค้าก้ยังช้า แต่พอหลังจากไปรร. เค้าจะถือของให้เราเสมอ ไม่ว่าจะหนักหรือเยอะแค่ไหนเค้าจะไม่ยอมให้เราถือเองเลย
พอไปถึงรร.เค้าก็ไปซื้อข้าวกิน ละเค้าก็ชอบคุยนู่นนี่กะเพื่อน ละก็กินช้าตลอดพอเราเร่งหรือจะไปเรียนก่อน เค้าก้นอยอีกตามเคย คือเค้าควรจะรีบไปเรียนป้ะ แต่ตอนอยู่รร.เค้าก็ทำให้เราทุกอย่างนะ ถือของให้เก็บจานข้าวให้ ใช้ให้ไปไหน ก้ไม่เคยบ่น เวลาอยู่รร.เราชอบหนีชอบแอบเค้าให้เค้าหาไม่เจอ แต่ทุกครั้งที่เค้ารู้ว่าเราหายไป เค้าก็ตามหาเราตลอดเค้าไม่เคยบ่นหรือดุเราเลย เค้ายิ้มทุกครั้งเวลาหาเราเจอเหมือนกับว่าเค้าเล่นอยู่กับเรา แต่ในบางครั้งที่เราทะเลาะกัน เค้าจะไปอยู่เงียบๆที่ไหนซักแห่งพอเราทักไปไม่ตอบ ก้ต้องตามหา แต่พอเราเจอ เราโมโหเค้าตลอดเราว่าเค้าทุกครั้งพร้อมกับเดินหนีออกมา หลายครั้งที่เราทะเลาะกันทไม่ว่าใครจะผิดเราจะเป็นฝ่ายงอลเสมอเราไม่เคยตามง้อเค้าเลย เค้าเป็นคนอารมร้อนมากๆทุกครั้งที่เราทำให้เค้าโกรธเช่นคุยกะเพื่อนเรื่องไปเที่ยวผับ (แต่ไม่ได้จะไปจริงนะแค่ยั่วโมโห)ซึ่งเค้าไม่ชอบเอามากๆ เค้าไม่กินเหล้าไม่ดูดบุหรี่ และเราก้จะชอบพูดยั่วเค้าบางครั้งเค้าโมโหเรามาก แต่เค้าไม่เคยมาลงที่เราแต่จะลงที่ข้าวของเสมอ ซึ่งเราไม่ชอบ เค้าเคยเขวี้ยงโทสับตัวเอง ละก็ต่อยประตูที่รร.ทั้งๆที่เพื่อนก็อยู่กันเยอะซึ่งทำให้เราอายและโกรธเค้ามาก บางครั้งเค้าลงเล่นบอล พอฝ่ายตรงข้ามเล่นโกง เค้าก็จะโมโห ละถึงตอนนั้นเราก้หยุดเค้าไม่ได้ เค้าไม่เคยเก็บอาการได้เลย ทำให้ทุกคนเหนว่าเค้านิสัยไม่ดี ซึ่งเราก้ไม่ชอบเหมือนกันกะการกระทำเค้า คนอื่นเค้าโดนเค้าก้ทนได้ จนเราทะเลาะเรื่องนี้บ่อยมาก เราเลยขอเค้าว่าอย่าทำอีกเค้ารับปากเรา ละพออยู่มามีอยู่ครั้งหนึ่งที่เราทำเค้าโมโห ละเค้าก้หายไปไหนไม่รู้ เราหงุดหงิดเลยขึ้นไปนั่งตรงระเบียงบนตึกสูงตรงที่ๆเราสองคนเคยชอบมานั่ง เราเหลือบมองไปเห็นเค้าวิ่งอยู่ที่สนามกีฬาที่อยู่ติดกับรร.เรา เราดูเค้าอยู่พักนึงก้ขำว่าจะไปวิ่งทำไม เราเลยเดินไปสนามกีฬา พอเค้าวิ่งมาถึงเรา เค้าก้หยุดยิ้มให้เราละบอกว่ากลับรร.กัน ซึ่งแบบเห้ยบ้าป้ะเนี่ย ทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น เราเลยถามเค้าระหว่างที่เดินกันไป ว่ามาวิ่งทำไม เค้าตอบมาว่ามาวิ่ง จะได้ไม่ต้องไปทำร้ายข้าวของอีก คืตอนนั้นเรารู้สึกดีมากอ้ะ เค้าทำตามที่เราขออ้ะ พอเลิกเรียนเค้าก็จะไปรอส่งเราขึ้นรถ ก่อนจะเดินกลับหอตัวเองแต่สิ่งที่เราไม่ชอบและหงุดหงิดเค้าในทุกวันเลยคือเค้าจะหลับ และพอเราโทไปปลุกให้เค้าตื่นมาทำงาน เค้าก้ไม่ตื่นเค้าหลับลึกมาก มากกกกก เราโมโหตลอดอ้ะที่เค้าทำงานไม่เสร็จ ละก้ส่งไม่ตรงเวลา คือเราก็จะบ่นๆเค้าตลอด แต่ก้เหมือนเดิม ตอนเช้าเวลาที่เราไปปลุกเค้า เราเคาะเรียกเค้านานมากเค้าก้ไม่ตื่น นานจนกลัวห้องอื่นออกมาด่า จนเราทนไม่ได้ เค้าเลยทำกุญแจให้เรา หลังจากนั้นพอเราเข้าไปในห้องตอนเช้า มันก้เริ่มรกขึ้นเรื่อยๆ จนเราทนไม่ไหวเราขึ้นไปละเราก้หงุดหงิดตลอดห้องก้รก การบ้านก็ทำไม่เสดพอไม่เสด เค้าก็มาทำตอนเช้า พอเราบอกให้รีบไปอาบน้ำก้ไม่ไปบอกจะขอทำงานก่อน คือไรเราก็เข้าสายอีกตามเคย คือพักหลังเราเข้าสายเกือบทุกวันเพราะไปปลุกเค้า ทั้งๆที่ก่อนคบเราไปรร.เช้าเองตลอด เค้าชอบนอน ชอบเล่นยูทูปแต่พอทำงานก้เอื่อย บางครั้งถามว่าทำไรอยู่เค้าก้จะบอกว่า คิดงานอยู่พอทักไปอีกทีก้หลับตามเคย บางครั้งเราโทตามเค้าเพื่อให้ตื่นมาทำงาน เค้าก้ตื่นละก้ขอลงไปหาไรกินพอขึ้นมาก้หลับโดยไม่บอกไรสักคำ คือเหนื่อยอ้ะที่ต้องมาคอยตาม ละไหนจะคำที่ครูหรือเพื่อนคนอื่นบอกกะเรา ว่าทำไมไม่หัดบอกแฟนให้ทำงานมั่ง ทำไมไม่เร่งแฟน ไม่ตามแฟนสารพัดที่ทุกคนบอก แต่ใครจะไปรู้ล่ะว่าเราทำทุกอย่างแล้ว คือเค้าติด0เยอะมาก ตั้งแต่ปีก่อนละมาปีนี้เราก้ตั้งใจว่าเออคบกะเราเค้าจะดีขึ้นแต่ก็เหมือนเดิมแย่เหมือนเดิม และบางครั้งเราก้แย่ตามเค้าไปด้วย คือเราเป็นคนไม่เคยติด0ติด ร ไง และพอติดเราก็เครียดมากละก้ท่ดๆไปที่เค้าจนบางครั้งเค้าก้น้อยใจเรา ทำไงได้อ้ะก้เราเกรดตก มีวันหนึ่งที่เราไปทำงานจ้างด้วยกัน ไปรถกระบะ ละคือไปทำหลังเลิกเรียนกลับทีก้ตี2ตี3 แรกๆเราไปทำคือคนไม่เคยนอนดึกอ้ะ เราก้ทำไปตาปรือไป มันคืองานแกะโฟม เค้าก็จะเดินมาหาเราเป็นพักๆตลอด มาคอยถามว่าไหวมั้ย หิวไหม ง่วงมั้ย เค้าจะชอบบอกให้เรา นั่งพักเดวเค้าทำให้เอง ละมีอยู่วันนึงฝนตกหนักหลังกะบะคือเปียกมาก น้ำเต็มรถอ้ะแต้ก้ต้องกลับละคือเค้าบอกให้เรานั่งตักเค้าไป ละคือเราเป็นคนอ้วนอ้ะ ละแบบก็นั่งตักเค้าไปตลอดทางอ้ะหลายกิโลอยู่ พอไปถึงที่ทุกคนลง พอเค้าลงมาก้ยืนแทบไม่ได้ บอกปวดขาเราเลยบอกว่าอ้าวละทำไมไม่บอก สิ่งที่เค้าตอบกลับมาคือรอยยิ้มพร้อมพูดว่า ก้อยากให้เทอนั่งสบาย คือเราเขิลมากจ้าแต่มันก้ดีอ้ะ ที่เค้ายอมเสียสละเพื่อเรา
บางครั้งที่เราโทหากันเพื่อทำงานด้วยกัน เค้าจะได้ไม่หลับ แต่บางครั้งเราง่วง เราก้จะบอกเค้าว่าของีบแปป ปลุกด้วย เค้าก้จะให้เรางีบพอถึงเวลาเค้าก้ปลุกแต่พอเราได้นอน มันก้ไม่อยากตื่นใช่ป้ะล้ะเค้าก้ไม่เคยโกรธหรือว่าเราเลย พร้อมกะบอกมาตลอดว่า อะอะนอนไปๆ แต่บางครั้งที่เค้าขอนอน เราจะโมโหมากเพราะเรารู้ไง ว่าเค้านอนแล้วเค้าจะปลุกไม่ตื่น ครั้งไหนที่เค้าเผลอหลับ ละเราติดต่อไม่ได้เราก้จะโมโหจนถึงขั้นขอเลิก เพราเราเหนื่อยที่ต้องมาตามทั้งที่เค้าไม่พยามไรเลย หลายครั้งมากที่เราเป็นแบบนี้ แต่คือเข้าใจป้ะที่เราไม่ยอมให้เค้านอน เพราะงานเค้าไม่เสจ เค้าทำงานช้า เค้าปั่นงานไม่เป็น แต่อย่างเราอ้ะถ้าเรารู้ว่าเราจะงีบ นั่นคือเราคิดไว้แล้วว่าเราปั่นงานทัน ทำทันส่ง หลายครั้งที่เค้าโกหกเรา เรื่องเกมrovที่ยังแอบเราเล่น แรกๆตอนเราโทเฟสกัน เค้าก้จะแอบเล่น พอเรารู้เราก้จะบอกให้เค้าเปิดกล้องเค้าก้จะบอกว่าให้เราเปิดมาก่อน นั่นก้คือเค้ากำลังเล่นเกมอยู่ไม่สามารถออกมาเปิดเปิดกล้องได้ หลายครั้งที่เค้าโกหกเรา ว่าไม่ได้เล่นพอเราโหลดเกมเข้าไปดูเพราะเป็นเพื่อนในเกม มันก้ขึ้นว่าเกมเริ่มไปแล้วตลอด คือเค้าแอบเราเล่นตลอด เชื่อมั้ยมีอยู่ครั้งนึง ที่เราไปปลุกเค้าเกม
เราเคยทะเลาะกันหลังจากไปเข้าค่าย พอถึงรร.เราก้รีบลงรถบัส เดินหนีเค้าตอนเค้าไปเข้าห้องน้ำ เดินไปเรื่อยๆไปนั่งในวิลัยพละบ้าง สนามกีฬาบ้าง เค้าทักมาขอร้องให้เราบอกว่าเราอยู่ไหน เค้าเป็นห่วงเรามาก เค้าโทตอดเราตลอดจนเรารำคานเลยรับสาย เค้าถามเราว่าเราอยู่ไหนและก้ร้องไห้ เราเลยบอกเค้าไป พอเค้ามาถึง เค้าเช็ดน้ำตาแล้วก็ยิ้มให้เราพร้อมพูดกับเราว่า กลับบ้านกันเถอะ คือตอนนั้นเรารู้สึกผิดอ้ะที่เราหนีมาขนาดนี้แต่เค้าไม่โกดเราเลย
ทุกเย็นหลังเลิกเรียน ตอนเดินออกมา แดดจะแรงมาก และเค้าจะบังแดดให้เราตลอดไ ม่สิ่งของก้เสื้อคลุม เค้าดูแลเราดีมากจนตัวเค้าดำขึ้นจนคนอื่นทักแต่เค้าก็ไม่แค นน.เราห่างกันเกือบ20โล แต่เค้าชอบให้เราขี่หลังทั้งๆที่เราก็หนัก แต่เค้าก็ไม่เคยบ่น เวลาไปไหนเค้าก็จะจับมือเราตลอด พาเราข้ามถนนเสมอ เค้าไม่เคยอายที่มีเราเป็นแฟน เค้าบอกเค้าไม่แค
เวลาเค้ากลับบ้านที่ต่างจังหวัด เค้าก้ไปทำงานพวกรับจ้างต่างๆอ้ะ เพราะเค้าชอบทำ ถ้าเป็นเรื่องงานอ้ะเค้าขยันมาก แต่พอเรียนเค้ากลับขี้เกียจ คือทุกวันนี้ที่เราคอยตามเค้าตลอด ก้เพื่ออยากให้เค้าเรียนสูงๆ มีงานที่ดีทำ อยากให้จบไปพร้อมกัน ไม่ใช่เราจบแต่เค้าต้องมาตามแก้0
ทุกอย่างที่เราทำ ที่เราต้องร้ายเพราะเรานึกถึงอนาคตของเราสองคน เราอยากให้มันดี
เอาจิงๆตอนนี้เราสับสน
คือข้อดีของเค้าก้มีเยอะ
ข้อเสียของเค้าก้พอกัน
เราเลยไม่รู้ว่าการที่เราคบกะเค้ามันดีรึเปล่า