ขอพูดความรู้สึก "ทั้งหมด" ในแมตช์ไทย-อเมริกาวันนี้
ก่อนอื่นบอกก่อนเลยว่าตอนแรกรู้ว่าเดี๋ยวไทยต้องเจอกับอเมริกาทีมรั้งอันดับ2 ของโลก แว่บแรกก็แอบคิดว่าน่าจะผ่านยาก เอ แต่เราก็เคยชนะเค้ามา 3-2 นะ บวกกับดูฟอร์มแข่งกับรัสเซียที่ผ่านมา ของอย่างงี้มันก็ไม่แน่
พอช่วงเย็นเปิดทีวีมาก็เซต2 แล้วเพราะเพิ่งเลิกงาน
ตอนที่ดูคืออืม คงแพ้แล้วล่ะ ดูทรงแล้วสู้ไม่ได้เลย ฟอร์มก็ไม่เหมือนตอนแข่งกับรัสเซีย แถมตัวทำแต้มฟอร์มร้อนแรงสูงสุดอย่างบีมก็ไม่ได้ลง หน้าตาทีมอเมกาคือชิลมาก ยิ้มแย้ม สดใสปั๊วะๆอารมณ์แบบชั้นจะทุบ ทุบๆๆทุบเหมือนหมูทุบเก็บ 3 แต้มจากพวกเธอกรุบๆ ผมก็แอบคิดว่า จริงๆเกมอเมกาก็ไม่ได้ซับซ้อนอะไรมากเลยนะ เราน่าจะชนะได้นี่
แต่พอเซตสาม บีบหัวใจมากเพราะแลกกันแต้มต่อแต้มจนผมก็ลุ้นว่าเหยๆๆๆมันมีสิทธิ์นะๆๆ แล้วเกมก็พลิกช่วงปลายเซตทั้งที่ปกติเป็นฝ่ายทีมไทยที่มักจะแผ่วปลาย เสียแล้วแพ้ไป พอได้เซตสาม เห็นชัดเลยครับว่าสาวอเมกันจากยิ้มตลอดเกม หน้าเซ็งมากกก
ได้มาเซตนึงจากอเมกาไม่น้อยหน้าเกาหลีก็ดีใจแล้วครับ แต่ถ้าได้อีกซักเซตแล้วแบ่งมาแต้มนึงจากทีมอันดับสองของโลกจะดีต่อใจมาก
เซต4 นี่ลุ้นจนเยี่ยวเหนียว เบียดแลกกันลูกต่อลูกแต่ก็คิดว่าคงจบที่ 3-1 แหละ เค้าระดับไหน พอเราตาม 3 แต้มผมคิดว่ายากแล้ว จบแล้วล่ะจนช่วงปลายเซตจำไม่ได้แต้มที่เท่าไหร่ที่ขุด ขุดๆๆๆกันจนสนามเป็นหลุม มัลลิกาทั้งขุดทั้งตบจนสุดท้ายตบลงไปได้ได้อย่างสะใจแล้วมัลลิกาเดินมากอดเพื่อนด้วยสีหน้าเหมือนจะร้องไห้ คือตอนนั้นพูดแบบไม่เวอร์ น้ำตาจะไหลตามครับ มันภูมิใจ ปลื้มใจ ได้ใจ สะใจ แต้มท้ายๆที่ทุกคนกอดกันโดยเฉพาะแต้มที่ว่านี้ มันเป็นโมเม้นต์ที่ทุกคนฮึกเหิม ไม่ใช่แค่ดีใจ เป็นโมเม้นต์ที่แสดง passion ออกมาสูงมาก ใกล้ปิดเซตเรารู้เลยโค้ชเปลี่ยนนุสราลงมาต้องให้ปลื้มจิตร์เล่นบอลเร็วรีบปิดเซตแบบทุกทีแน่ๆ แล้วสุดท้ายเราก็แบ่งแต้มจากอันดับ2 ของโลกมาได้ โอ้โห หน้าสาวๆอเมกาตอนนั้นไม่สู้ดีเลย จากตอนแรกคิกคักแบบสาวไฮสคูลชิคๆ ตอนนี้หน้าเครียดทั้งทีม ดูรู้เลยว่าเค้าก็แอบหวั่นเราแล้วนะ
เซตที่5 น่าเสียดายแต่เราเล่นได้เท่านี้คือมันส์ สะใจสุดๆแล้วครับ จากตอนแรกเปิดมาเจอเซตสองแอบเซ็งว่า จะจบซะแระแต่สามเซตหลังเราดวลกับเค้าแบบแต้มต่อแต้มจริงๆ...แต่ถ้าชนะนี่ช็อคโลกดีนะครับ
แมตช์วันก่อนที่แข่งกับรัสเซีย ผมเพิ่งตั้งกระทู้เกี่ยวกับน้องๆหัวเสาตัวหลักทั้งสามว่านาทีนี้เรามีแค่สามตัวหลักถ้าไม่นับรุ่นพี่ๆ ก็ไม่มีสำรองมาแทนที่ได้เลย
ชัชชุอรเจ็บไปคน กลับมาก็ทำได้แค่เสิร์ฟกับช่วยเกมรับได้บ้าง แต่ยังทำหน้าที่หลักไม่ได้ทั้งที่ก่อนเจ็บฟอร์มอุตส่าห์กำลังแรงมากๆ กลายเป็นว่าพิมพิชญาและอัจราพรต้องแบกหน้าที่ตัวตบหัวเสาช่วยทำแต้มแทนชัชชุอร แต่โชคยังดีที่พิมพิชญาซึ่งถูกด่ายับไปก่อนหน้าในหลายๆทัวร์นาเมนต์ว่าฟอร์มน้องออกทะเลกู่ไม่กลับแล้ว กลับมาทอปฟอร์มมากๆแบบพุ่งพรวด กลายเป็นตัวทำแต้มสูงสุดของทีม ขึ้นเป็นได้แต้ม กล้องจับบ่อยมากกกก พูดได้ไม่ทันไรว่าถ้าใครเจ็บอีกเราจะไม่มีตัวแทน แมตช์ถัดมาโดนหามออกไปอีกคนทันที
แต่ไม่เป็นไร เรายังมีอัจราพรอีกทั้งคน อัจราพรช่วงทอปฟอร์มที่น้องๆกราฟยังไม่ขึ้นก็เคยขึ้นชื่อว่าแบกทั้งทีมมาแล้วเหมือนกัน
ยิ่งเล่นยิ่งดีจนโค้ชอเมริกายังต้องจัดหน้า 3
จนวินาทีที่กรรมการเป่านกหวีดแล้วเรางงว่ามีใครฟาล์ว แต่ภาพตัดไป เพียวกองอยู่กับพื้น ตอนน้องน้ำตาไหล น้ำตาจะไหลตาม
คือเหมือนชอตที่หามเพียวออกไปแอบเห็นคนนึงฝั่งอเมกาที่ใส่แว่นผิวสียิ้มด้วยนะ
แต่แม้จะขาดสามตัวตบหลัก กลายเป็นว่าเหลือแต่พี่ๆต้องรวมพลังเซียนอีกครั้ง แล้วไม่น่าเชื่อว่านี่เป็นแมตช์ที่พี่ๆฟอร์มดีมากกกกกก ขอชื่นชมมัลลิกาและวิลาวัลย์ที่เกมรับเหนียว เกมบุกก็ดี ทอปฟอร์มมากขณะที่ร่างกายก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว ช่วงหลังๆจะไม่เห็นวิลาวัลย์ตบแรงแล้ว จนเซต5 ได้เห็นสองครั้งปั๊วะๆ หืมมม มันส์มาก แม้แต่ตอนขอเวลานอกโค้ชอเมกายังบอกให้จับเบอร์10 (วิลาวัลย์) ไว้เลย 5555 ส่วนขอเวลานอกรอบถัดมาก็ยังชมปลื้มจิตร์ว่าเบอร์5 สไลด์เข้าถึงบอลดีจริงๆ really good 555
ออ ต้องชมว่าบอลแก้ก็ยังต้องยกให้วิลาวัลย์จริงๆนะครับ เก่งจริงๆ
แต่สิ่งที่ต้องพูด ไม่พูดถึงไม่ได้ แม้รู้ว่าพูดไปต้องโดนติ่งเหน็บหรือด่าแน่ๆ เหมือนเดิม เหมือนที่เคยพูดไป อรอุมา
อรอุมาไม่ไหวแล้วจริงๆ มันไม่ใช่แค่การยืนระยะ แต่สภาพร่างกายอรอุมาน่าจะไม่ไหวมากแล้ว ลงมาปุ๊บก็เหมือนร่างกายไม่พร้อมเลย แต้มสำคัญที่เราน่าจะได้ตบเหน่งๆอรอุมากลับหยอดป้ายๆพอเค้าโยนกลับมา เรามีโอกาสอีกครั้งก็ยังไม่ตบ เหมือนไม่มีแรงแล้วจนสุดท้ายเสียแต้มให้เค้า แม้แต่โค้ชเองยังพูดตอนขอเวลานอกว่า
ถ้าไม่ไหวก็ต้องใช้ความเก๊า เข้าใจมั้ย ใช้ความเก๊า ใช้ทิศทาง ใช้ข้อมือ
แสดงว่าโค้ชเองก็เห็นและยอมรับความจริงในข้อนี้แต่ด้วยความที่อาจจะไว้ใจเลยหวังอาศัยความเก๊าให้ลงตลอด แฟนๆหลายคนก็ยังหวังและพูดว่าอรมาซะที เดี๋ยวก็มาๆๆๆ แต่นี่แมตช์ที่สี่แล้ว เป็นแบบนี้หมด
ยังไงก็ตามขอชื่นชมสปิริตนักกีฬาในวันนี้มาก เป็นเกมส์ที่โคตรรรรสนุก มันไม่ใช่แค่เราได้สองเซตจากอันดับสอง แต่ทั้งสามเซตหลังแต้มเรากับเค้าแลกกันลูกต่อลูกตลอด นี่คือฝีมือจริงๆ สำหรับความมโน ส่วนตัวผมว่าถ้าทั้งบีมและเพียวไม่เจ็บ เรามีสิทธิ์ชนะอเมกาในแมตช์นี้มากนะ
อยากเห็น passion แรงๆแบบนี้ในอีกทุกนัด
เกมรับโคตรเหนียว ช่วยกันงัดทุกลูกแบบนี้อีกทุกนัด
และที่สำคัญขอให้เพียวกับบุ๋มบิ๋มหายเร็วๆกลับมาเป็นกำลังหลักสำคัญ สร้างรอยยิ้มให้แฟนๆได้อีกไวๆนะ
ป.ล. ภาพตอนจบเกมที่ทุกคนเดินไปขอบคุณแฟนๆแล้วเพียวมองไปที่อัฒจรรย์ เห็นแล้วน้ำตาจะไหล
ขอซะหน่อย ความรู้สึกที่มีต่อแมตช์ไทย-อเมริกาและนักวอลเลย์สาวทุกคน
ก่อนอื่นบอกก่อนเลยว่าตอนแรกรู้ว่าเดี๋ยวไทยต้องเจอกับอเมริกาทีมรั้งอันดับ2 ของโลก แว่บแรกก็แอบคิดว่าน่าจะผ่านยาก เอ แต่เราก็เคยชนะเค้ามา 3-2 นะ บวกกับดูฟอร์มแข่งกับรัสเซียที่ผ่านมา ของอย่างงี้มันก็ไม่แน่
พอช่วงเย็นเปิดทีวีมาก็เซต2 แล้วเพราะเพิ่งเลิกงาน
ตอนที่ดูคืออืม คงแพ้แล้วล่ะ ดูทรงแล้วสู้ไม่ได้เลย ฟอร์มก็ไม่เหมือนตอนแข่งกับรัสเซีย แถมตัวทำแต้มฟอร์มร้อนแรงสูงสุดอย่างบีมก็ไม่ได้ลง หน้าตาทีมอเมกาคือชิลมาก ยิ้มแย้ม สดใสปั๊วะๆอารมณ์แบบชั้นจะทุบ ทุบๆๆทุบเหมือนหมูทุบเก็บ 3 แต้มจากพวกเธอกรุบๆ ผมก็แอบคิดว่า จริงๆเกมอเมกาก็ไม่ได้ซับซ้อนอะไรมากเลยนะ เราน่าจะชนะได้นี่
แต่พอเซตสาม บีบหัวใจมากเพราะแลกกันแต้มต่อแต้มจนผมก็ลุ้นว่าเหยๆๆๆมันมีสิทธิ์นะๆๆ แล้วเกมก็พลิกช่วงปลายเซตทั้งที่ปกติเป็นฝ่ายทีมไทยที่มักจะแผ่วปลาย เสียแล้วแพ้ไป พอได้เซตสาม เห็นชัดเลยครับว่าสาวอเมกันจากยิ้มตลอดเกม หน้าเซ็งมากกก
ได้มาเซตนึงจากอเมกาไม่น้อยหน้าเกาหลีก็ดีใจแล้วครับ แต่ถ้าได้อีกซักเซตแล้วแบ่งมาแต้มนึงจากทีมอันดับสองของโลกจะดีต่อใจมาก
เซต4 นี่ลุ้นจนเยี่ยวเหนียว เบียดแลกกันลูกต่อลูกแต่ก็คิดว่าคงจบที่ 3-1 แหละ เค้าระดับไหน พอเราตาม 3 แต้มผมคิดว่ายากแล้ว จบแล้วล่ะจนช่วงปลายเซตจำไม่ได้แต้มที่เท่าไหร่ที่ขุด ขุดๆๆๆกันจนสนามเป็นหลุม มัลลิกาทั้งขุดทั้งตบจนสุดท้ายตบลงไปได้ได้อย่างสะใจแล้วมัลลิกาเดินมากอดเพื่อนด้วยสีหน้าเหมือนจะร้องไห้ คือตอนนั้นพูดแบบไม่เวอร์ น้ำตาจะไหลตามครับ มันภูมิใจ ปลื้มใจ ได้ใจ สะใจ แต้มท้ายๆที่ทุกคนกอดกันโดยเฉพาะแต้มที่ว่านี้ มันเป็นโมเม้นต์ที่ทุกคนฮึกเหิม ไม่ใช่แค่ดีใจ เป็นโมเม้นต์ที่แสดง passion ออกมาสูงมาก ใกล้ปิดเซตเรารู้เลยโค้ชเปลี่ยนนุสราลงมาต้องให้ปลื้มจิตร์เล่นบอลเร็วรีบปิดเซตแบบทุกทีแน่ๆ แล้วสุดท้ายเราก็แบ่งแต้มจากอันดับ2 ของโลกมาได้ โอ้โห หน้าสาวๆอเมกาตอนนั้นไม่สู้ดีเลย จากตอนแรกคิกคักแบบสาวไฮสคูลชิคๆ ตอนนี้หน้าเครียดทั้งทีม ดูรู้เลยว่าเค้าก็แอบหวั่นเราแล้วนะ
เซตที่5 น่าเสียดายแต่เราเล่นได้เท่านี้คือมันส์ สะใจสุดๆแล้วครับ จากตอนแรกเปิดมาเจอเซตสองแอบเซ็งว่า จะจบซะแระแต่สามเซตหลังเราดวลกับเค้าแบบแต้มต่อแต้มจริงๆ...แต่ถ้าชนะนี่ช็อคโลกดีนะครับ
แมตช์วันก่อนที่แข่งกับรัสเซีย ผมเพิ่งตั้งกระทู้เกี่ยวกับน้องๆหัวเสาตัวหลักทั้งสามว่านาทีนี้เรามีแค่สามตัวหลักถ้าไม่นับรุ่นพี่ๆ ก็ไม่มีสำรองมาแทนที่ได้เลย
ชัชชุอรเจ็บไปคน กลับมาก็ทำได้แค่เสิร์ฟกับช่วยเกมรับได้บ้าง แต่ยังทำหน้าที่หลักไม่ได้ทั้งที่ก่อนเจ็บฟอร์มอุตส่าห์กำลังแรงมากๆ กลายเป็นว่าพิมพิชญาและอัจราพรต้องแบกหน้าที่ตัวตบหัวเสาช่วยทำแต้มแทนชัชชุอร แต่โชคยังดีที่พิมพิชญาซึ่งถูกด่ายับไปก่อนหน้าในหลายๆทัวร์นาเมนต์ว่าฟอร์มน้องออกทะเลกู่ไม่กลับแล้ว กลับมาทอปฟอร์มมากๆแบบพุ่งพรวด กลายเป็นตัวทำแต้มสูงสุดของทีม ขึ้นเป็นได้แต้ม กล้องจับบ่อยมากกกก พูดได้ไม่ทันไรว่าถ้าใครเจ็บอีกเราจะไม่มีตัวแทน แมตช์ถัดมาโดนหามออกไปอีกคนทันที
แต่ไม่เป็นไร เรายังมีอัจราพรอีกทั้งคน อัจราพรช่วงทอปฟอร์มที่น้องๆกราฟยังไม่ขึ้นก็เคยขึ้นชื่อว่าแบกทั้งทีมมาแล้วเหมือนกัน
ยิ่งเล่นยิ่งดีจนโค้ชอเมริกายังต้องจัดหน้า 3
จนวินาทีที่กรรมการเป่านกหวีดแล้วเรางงว่ามีใครฟาล์ว แต่ภาพตัดไป เพียวกองอยู่กับพื้น ตอนน้องน้ำตาไหล น้ำตาจะไหลตาม
คือเหมือนชอตที่หามเพียวออกไปแอบเห็นคนนึงฝั่งอเมกาที่ใส่แว่นผิวสียิ้มด้วยนะ
แต่แม้จะขาดสามตัวตบหลัก กลายเป็นว่าเหลือแต่พี่ๆต้องรวมพลังเซียนอีกครั้ง แล้วไม่น่าเชื่อว่านี่เป็นแมตช์ที่พี่ๆฟอร์มดีมากกกกกก ขอชื่นชมมัลลิกาและวิลาวัลย์ที่เกมรับเหนียว เกมบุกก็ดี ทอปฟอร์มมากขณะที่ร่างกายก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว ช่วงหลังๆจะไม่เห็นวิลาวัลย์ตบแรงแล้ว จนเซต5 ได้เห็นสองครั้งปั๊วะๆ หืมมม มันส์มาก แม้แต่ตอนขอเวลานอกโค้ชอเมกายังบอกให้จับเบอร์10 (วิลาวัลย์) ไว้เลย 5555 ส่วนขอเวลานอกรอบถัดมาก็ยังชมปลื้มจิตร์ว่าเบอร์5 สไลด์เข้าถึงบอลดีจริงๆ really good 555
ออ ต้องชมว่าบอลแก้ก็ยังต้องยกให้วิลาวัลย์จริงๆนะครับ เก่งจริงๆ
แต่สิ่งที่ต้องพูด ไม่พูดถึงไม่ได้ แม้รู้ว่าพูดไปต้องโดนติ่งเหน็บหรือด่าแน่ๆ เหมือนเดิม เหมือนที่เคยพูดไป อรอุมา
อรอุมาไม่ไหวแล้วจริงๆ มันไม่ใช่แค่การยืนระยะ แต่สภาพร่างกายอรอุมาน่าจะไม่ไหวมากแล้ว ลงมาปุ๊บก็เหมือนร่างกายไม่พร้อมเลย แต้มสำคัญที่เราน่าจะได้ตบเหน่งๆอรอุมากลับหยอดป้ายๆพอเค้าโยนกลับมา เรามีโอกาสอีกครั้งก็ยังไม่ตบ เหมือนไม่มีแรงแล้วจนสุดท้ายเสียแต้มให้เค้า แม้แต่โค้ชเองยังพูดตอนขอเวลานอกว่า
ถ้าไม่ไหวก็ต้องใช้ความเก๊า เข้าใจมั้ย ใช้ความเก๊า ใช้ทิศทาง ใช้ข้อมือ
แสดงว่าโค้ชเองก็เห็นและยอมรับความจริงในข้อนี้แต่ด้วยความที่อาจจะไว้ใจเลยหวังอาศัยความเก๊าให้ลงตลอด แฟนๆหลายคนก็ยังหวังและพูดว่าอรมาซะที เดี๋ยวก็มาๆๆๆ แต่นี่แมตช์ที่สี่แล้ว เป็นแบบนี้หมด
ยังไงก็ตามขอชื่นชมสปิริตนักกีฬาในวันนี้มาก เป็นเกมส์ที่โคตรรรรสนุก มันไม่ใช่แค่เราได้สองเซตจากอันดับสอง แต่ทั้งสามเซตหลังแต้มเรากับเค้าแลกกันลูกต่อลูกตลอด นี่คือฝีมือจริงๆ สำหรับความมโน ส่วนตัวผมว่าถ้าทั้งบีมและเพียวไม่เจ็บ เรามีสิทธิ์ชนะอเมกาในแมตช์นี้มากนะ
อยากเห็น passion แรงๆแบบนี้ในอีกทุกนัด
เกมรับโคตรเหนียว ช่วยกันงัดทุกลูกแบบนี้อีกทุกนัด
และที่สำคัญขอให้เพียวกับบุ๋มบิ๋มหายเร็วๆกลับมาเป็นกำลังหลักสำคัญ สร้างรอยยิ้มให้แฟนๆได้อีกไวๆนะ
ป.ล. ภาพตอนจบเกมที่ทุกคนเดินไปขอบคุณแฟนๆแล้วเพียวมองไปที่อัฒจรรย์ เห็นแล้วน้ำตาจะไหล