ผมนี่ตอนแรกไม่สนใจ 48 กรุ๊ปเลย รู้จักแค่ AKB ซึ่งก็รู้จักแค่ชื่อวง แต่เคยเห็นวงนั้นมาออกรายการล้วงลับตับแตก และมีรุ่นพี่ที่มหา'ลัยคนหนึ่งบ้าวงนั้นมาก ๆ ก็แค่นั้น

จนกระทั่งมีน้อง ๆ BNK ขึ้นมาในไทย ผมก็ยังไม่สนอีกนะ เพราะไม่ได้สนใจ 48 กรุ๊ปอย่างที่บอกแต่แรกอยู่แล้ว จนวันหนึ่งผมได้ไปเจอนิตยสารแจกฟรีเล่มหนึ่งที่ข้างในมีสัมภาษณ์เฌอปราง รินะ ซัทจัง และโมบายล์ ผมก็แค่รู้สึกสนใจโมบายล์ เพราะรู้สึกว่าหน้าคล้ายคนญี่ปุ่น (มีนะ คนญี่ปุ่นที่หน้าสไตล์โมบายล์ คนญี่ปุ่นไม่ได้ขาว ๆ ใส ๆ ทุกคน) แต่ตอนนั้นผมยังไม่รู้ระบบของวงนี้อะไรเลย เห็นหน้าปกเป็นรูปเซ็มบัตสึ 16 คนของ  AITAKATTA ก็งงว่าทำไมไม่มีโมบายล์

ต่อมาก็ตามมาด้วยกดไลค์เพจของโมบายล์ ก็ได้เห็นภาพของโมบายล์มากขึ้น รู้สึกอีกว่าหน้าคล้ายหนูนา-หนึ่งธิดา ซึ่งก็เป็นนักร้องอีกคนที่ผมชอบก็เลยยิ่งชอบโมบายล์ แต่ ณ เวลานั้นก็ยังไม่สนใจ BNK ทั้งวงอยู่ดี

แล้วก็มาถึงช่วงคุกกี้เปลี่ยนชีวิต ทีแรกผมก็เข้าไปดู MV คุกกี้เสี่ยงทายก่อน ก็รู้สึกทำนองและเนื้อร้องมันเพราะ ติดหูดี ก็เลยเข้าไปฟังไปดูในยูทูบอีกหลายรอบ จนน้อง ๆ เริ่มซึมเข้าไปในเซลล์ประสาทของผม คือมันไม่มีจุดชัดเจนว่าผมเริ่มชอบน้อง ๆ ตั้งแต่เมื่อไร ไม่เหมือนกับที่ก่อนหน้านี้ที่ผมติดตามคาราบาว หรือเดอะสตาร์ จะมีจุดชัดเจนว่าเริ่มชอบเมื่อไร

คือรู้ตัวอีกทีผมก็กลายเป็นโอตะไปแล้ว จากที่ยังจำน้อง ๆ ได้แค่บางคนก็กลายมาเป็นจำได้หมด และตามน้อง ๆ แทบทุกงานเท่าที่ไปได้ มีสินค้าอะไรของน้อง ๆ ออกมาก็ซื้อเก็บไว้