กระทู้นี้ตั้งมาเพราะอยากปรึกษาคนที่มีประสบการณ์จริงๆ ผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยนะคะ

เราเป็นลูกสาวคนโตของบ้าน พ่อแม่เราเป็นคนหัวโบราณ เฟสบุ๊ค ไอจี ไม่ให้เล่น เล่นได้แต่ไลน์ คุยหยาบไม่ได้ โทรศัพท์ต้องให้พ่อแม่ดูจนบางทีเราอึดอัดเพราะไม่มีพื้นที่ส่วนตัวให้เราเลย เราเข้าใจพวกท่านนะคะว่าเป็นห่วง อ่านมาหลายพันทิปแล้ว อีกทั้งท่านไม่ชอบให้ลูกมีแฟนตอนเรียน ตอนนั้นเราม.4 เรา(แอบ)คบกับผช.คนนึงมาได้เกือบ 1 ปี พ่อเรารู้ตอนนั้นเดือดเลยค่ะ พ่อเราเอาโทรศัพท์เราไปตอบแชทเขาว่าอย่ามายุ่งกับเรา หลังจากนั้นพ่อก็ไม่ให้เราไปเที่ยวไหนกับใครเลยค่ะ พอถึงบ้านก็ต้องเอาโทรศัพท์ไว้ที่หน้าบ้าน ห้ามเล่น เป็นแบบนั้นอยู่ช่วงนึง(ตอนนั้นยังคบกันอยู่นะคะ)จนเราได้โทรศัพท์กลับมาใช้เป็นปกติ เราก็คุยกับเขา พยายามพูดให้แม่เข้าใจก่อน แต่ก็ไม่สำเร็จค่ะ ท่านก็บอกเหมือนที่พ่อแม่หลายๆคนบอกกันว่า เรียนให้จบมีงานทำมีอนาคตที่ดีก่อน เราก็เข้าใจค่ะ เราเป็นลูกสาวท่านคงกลัวเราเป็นอะไรขึ้นมา กลัวท้องกลัวเรียนไม่จบ แต่ถ้าถามกลับมาว่าเรามีแฟนเราเรียนมั้ย ตอบเลยค่ะว่าเรียน เราพากันเรียนค่ะ ตอนนั้นเรามีเกรดที่ไม่ต่ำกว่า 3.00 เราพาแฟนเราเรียนค่ะ ไม่นอกทาง คบกันมาได้เกือบ 2 ปี พ่อเราก็จับได้อีกค่ะ คราวนี้หนักกว่าเดิม พ่อเราตบเรา (อย่างกับละครน้ำเน่า)แต่มันเรื่องจริงค่ะ ตอนนั้นเราเหมือนตายทั้งเป็นโดนพ่อตบครั้งแรกในชีวิต ร้องไห้หนักมาก เคยคิดสั้น แต่ก็มียายกับลุงคอยปลอบ ก็เลยเลิกคิดสั้น เราไม่กล้าคุยเรื่องนี้กับพ่อเลยค่ะ จนตอนนี้เราเลิกกับผช.คนนั้นมานานมากแล้ว เราอยู่ปี2 มีแฟนคบกันมาได้ 4 เดือน เขาก็มาหาหน้าบ้านค่ะ เรายังไม่รู้ว่าพ่อแม่เราท่านจะยังเข้าใจมั้ย เรากลัวท่านจะเป็นเหมือนเมื่อก่อน เราไม่ได้อยากทำท่านเสียใจ แต่เราก็คบกับเขาเราก็เรียนไปด้วย ไม่นอกลู่นอกทาง แต่เวลาจะไปเที่ยวกับเขาเราต้องโกหกว่าไปกับเพื่อนบ้าง เอาเพื่อนมาอ้างบ้าง เราควรบอกท่านยังไงให้ท่านเข้าใจดีคะ ไม่อยากโกหกอีกแล้วค่ะ รู้สึกผิดมากๆ ควรเริ่มพูดยังไงให้ท่านทั้งสองเข้าใจดีคะ