นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะผิดพลาดอะไรก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนี่คือประสบการณ์จริงของเราเองจะมีการเปลี่ยนชื่อตัวละครแล้วเพิ่มบางสถานการณ์เพื่ออรรถรสนะคะ
สวัสดีเราชื่อเฟียนะ เป็นสาวผมสั้นตาโตอวบๆหน่อยนิสัยก็หน้าหยิ่งต๊องๆหลุดๆรั่วๆตอนนี้เราอยู่ปี1ในวิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคตะวันออก ตัดภาพไปที่วันแรกกันเลยฟึ้บบ
วันแรก/
เราตื่นเต้นมากมาวิลัยแต่เช้าเลย ฮ่าๆก่อนหน้านี้เราคุยกับเพื่อนในเฟสบุ๊คที่เรียนสาขาเดียวกันมาแล้ว ตอนนี้เรากำลังมองหาพวกนั้นอยู่อะคนแรกเลยนะ ชื่ออาย อวบๆหน่อยพูดเก่ง คนที่สองชื่อปิ่น คนที่สามที่สนิทกับเราที่สุดก็ชื่อ เจเจ สรุปต๊องทั้งแก๊ง5555 วันแรกก็ไม่มีอะไรมากใช้ชีวิตเฮฮาสุดๆวิลัยที่เราอยู่ส่วนมากจะมีแต่ผู้หญิงแน่นอน แก๊งเราชอบผญ2ชอบผช2 ส่วนเราทอมเท่านั้นที่คู่ควร555    พวกเราก็ใช้ชีวิตบ้าๆบอๆไปวันๆจนวันนี้มีการรวมเพื่อทำกิจกรรม ปิ้ดด (เสียงนกหวีด)
อาย:เร็วๆดิเดี๋ยวโดนพี่ปี2สั่งซ่อมนะเว้ย
ปิ่น:ขากูก็มีอยู่แค่เนี้ย
เจ:ก็เตี้ยย555
เรา:รีบไปเหอะเดี๋ยวโดนเด้งทั้งแก๊ง พวกเราก็ลงมาเข้าแถวทำกิจกรรมกัน ระหว่างเข้าแถว
ชะนี1:อร้ายย!ดูพี่สตาฟคนนั้นดิน่ารักสุด
ชะนี2:หื้อออยากได้อ่า เราเลยหันตามที่ชนี2นางพูดที่เห็นคือ พี่สตาฟคนนึงซึ่งเป็นทอมเว้ย แต่ไม่ตรงสเปคอะเฉยๆรู้แค่เขาชื่อพี่พีแล้วเราก็หันไปหาเจประมาณว่าได้ยินปะเจก็อื้อๆแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร พอเลิกกิจกรรมแยกย้ายกันกลับเรากำลังเดินไปหารูมเมทเรานางชื่อเอมที่เป็นญาติห๊างห่างของเราเองนางเรียนคนละสาขากับเรา แต่หางตาเราก็หันไปเห้นอะไรแว้ปๆหื้มขาวเนียนสุดอ่ะ
เรา:หื้มคนอะไรข๊าวขาว น่ากินง่า
เอม:ไหนอ๋อ!พี่สาขาเอมนี่แหละ เขาบอกคนชอบพี่แกเยอะแต่พี่เขามีแฟนแล้ว
เรา:มีแฟนแล้วไงอ่า แค่ชอบไม่ได้อยากเป็นเจ้าของสะหน่อย
เอม:แหม๋แรดเนาะ555
เรา:นิดนึง 55  จากนั้นก็กลับหอพักกัน พอถึงหออีนี่ก็หาเฟสพี่เขาเลยจ้ารู้มาจากเอมว่าพี่เขาชื่อคิม งื้อขนาดชื่อยังหล่อเล้ยย
เรา:ง้าา ในที่สุดก็เจอแล้วเอม โบกมือทักทายไปเลยละกัน
ในแชท/
พี่คิม:ว่าไงค่าบ
เรา:ไม่มีอะไรค่ะ ว่าแต่ทำอะไรอยู่คะ
พี่คิม:พี่ทำงานบ้านอะ
เรา:เฟียกวนรึเปล่าคะ แอบบอกชื่อเบาๆ55
พี่คิม:ไม่กวนเลย  น่ารักนะเราอะ
เรา:โหพี่ชมแบบนี้เฟียก็เขินน้า
พี่คิม:แม่พี่เรียกทำงานบ้านอะเดี๋ยวพี่มาคุยด้วยนะ
เรา:ค่าา
/
เอม:เป็นบ้าหรอเฟียบิดอยู่ได้
เรา:ก็เขินนี่ ดูดิเนี่ย ยื่นแชทให้ดู
เอม:อ่อยเก่งไรเก่งระวังนะ ทอมที่เนี่ยอันตราย
เรา:จ้าา ระดับเฟีย
แกเชื่อมั้ยแล้วพี่คิมก็หายไปเลยเว้ยย ฮื้อไม่อยากคุยก็บอกไม่ต้องมาบอกทำงานบ้าน555 แต่เราก็ไม่ได้คิดไรมากเขาไม่สนใจก็หาใหม่สิจ้ะ5555
ตัดภาพมาวันต่อมาฟึ้บ เราก็มานั่งกับแก๊งเราหน้าสาขาแต่ประเด็นคือพี่คิมจ้าพี่คิมเดินผ่านเราก็หันไปสบตาพอดีหึ้มม พี่เขามีความขยี้ตาอีนี่รีบหันหน้าหนีจนเพื่อนถามเลยเล่าให้มันฟัง
อาย:เดี๋ยวก็โดนแฟนพี่เขาตบแหกหรอก
เรา:อีสัสไม่หรอกกูนกละ
เจ:สงสาร5555
เรา:นั่นคือสงสารแล้วใช่มั้ย
เจ:เออ เนี่ยศุกเนี้ยจะมีงานกีฬาเว้ยละครูสาขาเราอะไปกันหมดเลยเราขอครูไปด้วยมั้ยอ่ะ
ปิ่น:ดีๆกูจะเตรียมอ่อย
เรา:สมองมีแต่เรื่องหรี่ๆ
ปิ่น:ใครจะเหมือนล่ะจ้ะ ไม่รู้ว่าชาตินี้จะมีผัวมั้ย
อาย:ขยี้เก่ง555
เรา:เขาเรียกรักนวลสงวนตัวเว้ย
ตัดภาพมางานกีฬา
คือผู้เยอะมากเยอะแล้วไงนี่ไม่แคร์สรุปร้อนสุดอะไรสุดเราก็เชียร์กีฬาคอแหบคอแห้งเหนื่อยแต่สนุกมาก ตอนกลับเรากลับกับเจ เราก็ก้มเล่นโทรศัพท์ได้ยินเสียงมอไซมาชะลอข้างๆเราเลยหันกลับไปคือแกพี่พีเว้ยพี่สตาฟคนนั้นอะ เขามองหน้าฉันแล้วยิ้มมุมปากเราเลยหลบหน้ารู้ปะเขินหน้านิ่ง พี่เขาเลยแซงไป
เรา:เจพี่พีอ่อยกูว่ะ
เจ:ที่เป็นพี่สตาฟหรอ อ่อยเพื่อนกูเหมือนกันอันตรายเว้ยคนเนี้ยอ่อยเก่ง ใจร่านสุดเนี่ยพึ่งเปิดเทอมเห็นว่าได้เด็กปี1ไปหลายคนละ
เรา:ขนาดนั้นเลยหรอ (คิดในใจเสร็จกูล่ะ)
เจ:เออปล่อยๆไปอย่าสนใจเหอะอย่าเล่นกับไฟ
เรา:เชื่อมือกูดิ กูจะปราบเสือ
เจ:เตือนละ แล้วนางก็มาส่งเราที่หอเราก็เล่าให้เอมฟังเอก็บอกชีก็เล็งอยู่แต่พี่เขาไม่สนพวกเราก็ไม่ได้อะไร ออกไปหาอะไรกินกัน จนดึกกลับหออาบน้ำอะไรละเรากำลังจะนอนติ้งง~เสียงเมสเสส  พี'พีโบกมือทักทายคุณ
พี:ทักคับ
พี😊😊
อึ้ง-สิจ้ะแกเขาพึ่งอ่อยฉันไปเมื่อตอนเย็นเอ้งงฟินนี่ตีหลังกากลิ้งไปกลิ้งมาจนเอมกลัว555
เรา:ค่ะ
พี:ชื่อไรคับ
เรา:เฟียค่ะ
พี:ทำไรอยู่ เปิดกล้องกัน
เรา:เอาจริงดิอย่าตกใจนะ
พี:ส่งรูปยิ้มโชเหล็กมา โอ้ยใจละลายอธิบายก่อนนะพี่พีเป็นคนมีลักยิ้มจัดฟันยิ้มเก่งจมูกโด่งไม่ขาวแต่ก็ไม่ดำ ตัวหนาๆหน่อยแบบหุ่นหมีอะ อบอุ่นเว่อพี่พี่หยอดเก่งมากจนแบบเฟียไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้กับใครก็แบบใจสั่นอะฉันก็ทักไปหาเดอะแก้งว่าเออพี่พีทักมาอายกับปิ่นก็สนับสนุนส่วนเจเหมือนจะขัดเพราะเห็นว่าพี่พีประวัติไม่ดีเราเลยเออให้กูได้ลองเองก่อน  แล้วพี่พีก็คอลมา สรุปนั่งกินเหล้ากับเพื่อนแล้วให้เรานั่งเฝ้าจ้าสรุปคุยกันดึกดื่นมีความสุขมากกก!  เวลาเดินผ่านที่วิลัยเราไม่กล้ามองหน้าเขาเลยเขินอะแต่เป็นคนหน้าหยิ่งด้วยไงเลยแบบไม่รู้จะทำไง เชิดวนไปจ้าคือเรากับพี่พีก็คุยกันทุกวันมีหยอดอะไรนู้นนี่นั่นจนเรายอมรับแอบมีใจให้เขาไปนิดแล้วไม่สิคือให้ไปหมดแล้วเราคุยโทรศัพท์กันทุกวันเลยค่ะ แบบแทบทุกเวลาเดินผ่านก็แอบมองพี่เขา555 เพื่อนด่าว่าเป็นโรคจิตเบาๆ แต่ว่าเรื่องมันไม่ได้สวยงามไปสะหมดน่ะสิคะ คือวิทยาลัยเนี่ยทอมจะเป็นที่สนใจแลเแย่งชิงมาก เรายอมรับว่าเราหวงพี่พีมกคิดว่าเขาคุยกับเราคนเดียวด้วยไง คือพี่พีเป็นคนปากหวานคารมดีค่ะ เราคุยกันในเฟสบุ๊คคือพี่เขาจะชอแชร์อ่อยค่ะ แบบกดความรู้สึกมาประมาณนี้แล้วคือใครที่กดความรู้สึกเราแอดทุกคนค่ะ 555แอบจิตอยู่นะก็คนมันหวงอะเนาะ จนวันนึงเรากำลังซ้อมบทกับเพื่อนกลุ่มเราอยู่แล้วเราก็นั่งเล่นโทรศัพท์ เฟสบุ๊คเราตั้งเป็นส่วนตัวไว้ค่ะคือถ้าไม่ใช่เพื่อนก็จะไม่เห็นโพสแต่มีโพสที่เราเปิดสาธารณะไว้ด้วยแล้วมีผู้หญิงคนนึง มาแชร์โพสเราๆรู้เลยว่าไม่ธรรมดา เลยกดส่องเข้าไปคือพูดได้คำเดียวเลยช็อคแต่ตอนนั้นยังไม่บอกเพื่อนค่ะ คือผู้หญิงคนนั้นแชร์โพสประมาณหึงหวงพี่พีแล้วดี่พีก็ตอบเม้นคือเขาเป็นแฟนกันอะค่ะ ความรู้สึกตอนนั้นพังมากเราเดินเข้าห้องน้ำ3รอบไปร้องไห้จนครั้งสุดท้ายเราบล็อคเฟสพี่พีไป แล้วก็ลงสตอรี่ไอจีว่า&quot;ขอโทษนะเราไม่ได้ตั้งใจแย่งของใคร รักกันมากๆนะ&quot; พอเราโพสปุ๊บพี่พีก็ทักไอจีมาหาเราค่ะ<br>
พี่พี:อยากบล็อคมากใช่มั้ย มีอะไรทำไมไม่พูด<br>
:ส่งรูปโพสที่ผู้หญิงคนนั้นแท็กพี่พี :<br>
เรา:ฝากขอโทษเขาด้วย เราไม่รู้จริงๆรักกันนานๆ<br>
พี่พี:เธอฟังเราก่อนนะ&nbsp; /แต่เราไม่ฟังค่ะบล็อคทันทีเราตัดสินใจบอกเพื่อนแต่เหมือนสน้ำตาจะกลั้นไม่อยู่ไหลออกมาสะก่อน อายมากอดเรา<br>
อาย:เป็นอะไรร้องไห้ทำไม<br>
ปิ่น:มันเป็นอะไรอะ<br>
เราก็เล่าให้พวกมันฟังค่ะมันก็ฟังกันปลอบเราไปแต่เจ<br>
เจ:กูว่าแล้วว่ามันเป็นคนไม่ดีมาทำเพื่อนกูร้องไห้แบบนี้กูก็ไม่โอเครนะ พอแล้วหยุดร้อง<br>
เราก็หยุดร้องค่ะเลิกเรียนกลับหอเหี่ยวมากร้องไห้ตลอดจนเอมสงสารพอเล่าให้เอมฟังเอมก็เงียบไปจนเจทักแลทเรามาว่าพี่พีทักไปหาเจขอโอกาสให้ได้อธิบายเจก็เถียงกับเขาสักพักจนสุดท้ายเจบอกให้เราปลดบล็อคพี่เขาเพราะพี่เขาขอโอกาสสงสารเราก็เห็นเจไม่ชอบพี่พีแต่ยังยอมมาบอกให้ปลดบล็อคเราเลยปลดคำแรกที่พี่พีทักมาคือเธอเค้าขอโทษกลับมาคุยกันได้มั้ยเค้าอยู่ไม่ได้และอธิบายให้เราฟังว่าเนี่ยแฟนเก่าพี่เขาเลิกกันนานแล้วแต่เขาไม่ยอมปล่อย สะที เราทีแรกก็ไม่อยากจะเชื่อแต่เรารักเขาด้วยไงเราเลยลองให้โอกาส แต่มันไม่ได้จบแค่นั่นว่าแอบมีใจให้เขาไปนิดแล้วไม่สิคือให้ไปหมดแล้วเราคุยโทรศัพท์กันทุกวันเลยค่ะ แบบแทบทุกเวลาเดินผ่านก็แอบมองพี่เขา555 เพื่อนด่าว่าเป็นโรคจิตเบาๆ แต่ว่าเรื่องมันไม่ได้สวยงามไปสะหมดน่ะสิคะ คือวิทยาลัยเนี่ยทอมจะเป็นที่สนใจแลเแย่งชิงมาก เรายอมรับว่าเราหวงพี่พีมกคิดว่าเขาคุยกับเราคนเดียวด้วยไง คือพี่พีเป็นคนปากหวานคารมดีค่ะ เราคุยกันในเฟสบุ๊คคือพี่เขาจะชอแชร์อ่อยค่ะ แบบกดความรู้สึกมาประมาณนี้แล้วคือใครที่กดความรู้สึกเราแอดทุกคนค่ะ 555แอบจิตอยู่นะก็คนมันหวงอะเนาะ จนวันนึงเรากำลังซ้อมบทกับเพื่อนกลุ่มเราอยู่แล้วเราก็นั่งเล่นโทรศัพท์ เฟสบุ๊คเราตั้งเป็นส่วนตัวไว้ค่ะคือถ้าไม่ใช่เพื่อนก็จะไม่เห็นโพสแต่มีโพสที่เราเปิดสาธารณะไว้ด้วยแล้วมีผู้หญิงคนนึง มาแชร์โพสเราๆรู้เลยว่าไม่ธรรมดา เลยกดส่องเข้าไปคือพูดได้คำเดียวเลยช็อคแต่ตอนนั้นยังไม่บอกเพื่อนค่ะ คือผู้หญิงคนนั้นแชร์โพสประมาณหึงหวงพี่พีแล้วดี่พีก็ตอบเม้นคือเขาเป็นแฟนกันอะค่ะ ความรู้สึกตอนนั้นพังมากเราเดินเข้าห้องน้ำ3รอบไปร้องไห้จนครั้งสุดท้ายเราบล็อคเฟสพี่พีไป แล้วก็ลงสตอรี่ไอจีว่า"ขอโทษนะเราไม่ได้ตั้งใจแย่งของใคร รักกันมากๆนะ" พอเราโพสปุ๊บพี่พีก็ทักไอจีมาหาเราค่ะ
พี่พี:อยากบล็อคมากใช่มั้ย มีอะไรทำไมไม่พูด
:ส่งรูปโพสที่ผู้หญิงคนนั้นแท็กพี่พี :
เรา:ฝากขอโทษเขาด้วย เราไม่รู้จริงๆรักกันนานๆ
พี่พี:เธอฟังเราก่อนนะ  /แต่เราไม่ฟังค่ะบล็อคทันทีเราตัดสินใจบอกเพื่อนแต่เหมือนสน้ำตาจะกลั้นไม่อยู่ไหลออกมาสะก่อน อายมากอดเรา
อาย:เป็นอะไรร้องไห้ทำไม
ปิ่น:มันเป็นอะไรอะ
เราก็เล่าให้พวกมันฟังค่ะมันก็ฟังกันปลอบเราไปแต่เจ
เจ:กูว่าแล้วว่ามันเป็นคนไม่ดีมาทำเพื่อนกูร้องไห้แบบนี้กูก็ไม่โอเครนะ พอแล้วหยุดร้อง
เราก็หยุดร้องค่ะเลิกเรียนกลับหอเหี่ยวมากร้องไห้ตลอดจนเอมสงสารพอเล่าให้เอมฟังเอมก็เงียบไปจนเจทักแลทเรามาว่าพี่พีทักไปหาเจขอโอกาสให้ได้อธิบายเจก็เถียงกับเขาสักพักจนสุดท้ายเจบอกให้เราปลดบล็อคพี่เขาเพราะพี่เขาขอโอกาสสงสารเราก็เห็นเจไม่ชอบพี่พีแต่ยังยอมมาบอกให้ปลดบล็อคเราเลยปลดคำแรกที่พี่พีทักมาคือเธอเค้าขอโทษกลับมาคุยกันได้มั้ยเค้าอยู่ไม่ได้และอธิบายให้เราฟังว่าเนี่ยแฟนเก่าพี่เขาเลิกกันนานแล้วแต่เขาไม่ยอมปล่อย สะที เราทีแรกก็ไม่อยากจะเชื่อแต่เรารักเขาด้วยไงเราเลยลองให้โอกาส แต่มันไม่ได้จบแค่นั้นน่ะสิเห้อ