น้องเกิดเมื่อวันที่ 19 มิ.ย. 61 เสียเมื่อวันที่ 20 ก.ย. 61 เรื่องมีอยู่ว่าเราเอาลูกไปจ้างเขาเลี้ยง เมื่อวันที่ 3 ก.ย 61 เพราะครอบครัวไม่ได้มีฐานะ แล้วก็มีลูกอีกคน คนโต อายุ 1 ขวบ 7 เดือน ก็ให้ปู่เลี้ยงอยู่บ้าน แต่ปู่เป็นโรคเบาหวาน สายตาเลยมองไม่ค่อยเห็นนัก ยากที่จะดูแลเด็กอ่อนได้ จึงไปจ้างเขาเลี้ยง คนนี้ก้มีรุ่นพี่ที่รู้จักกันเขาแนะนำมา เพราะเขาก็จ้างป้าคนนี้เลี้ยงลูกตั้งแต่ 3 เดือน เขาก็บอกว่าป้าเลี้ยงดี ดูแลดี เราเลยเข้าไปคุยกับป้า บ้านแกก็สะอาด แกก็ดูรักเด็ก จึงตกลงกันตกลงกันป้าแกอายุประมาณ 50 กว่า เลี้ยงเด็ก 5 คน รวมลูกเราด้วย 

* เหตุเกิดเมื่อวันที่ 20 ก.ย 61 แฟนได้รับโทรศัพท์บอกว่าลูกเราเข้าโรงพยาบาลให้ไปหาด่วน แฟนไปถึงตอน 15.00 น. หมอบอกว่าลูกเราไม่หายใจแล้ว จึงโทรบอกเราให้มาโรงพยาบาลแต่ไม่บอกว่าลูกเป็นอะไร เรามาถึงโรงพยาบาล หมอบอกกับเราว่า ปั๊มหัวใจลูกเราได้แล้ว หัวใจเต้น แต่ใช้เครื่องช่วยหายใจ ร่างกายทุกส่วนไม่ตอบสนอง มีแต่หัวใจที่เต้น อาจเพราะยาที่หมอให้กระตุ้นการเต้นของหัวใจ หัวใจลูกกลับมาเต้นได้ประมาณ 2 ชั่วโมงก็หยุดเต้น แล้วไม่เต้นอีกเลย เราจึงคุยกับหมอว่าเพราะอะไร สิ่งที่หมอบอกเราคือ ลูกหยุดหายใจก่อนจะถึงโรงพยาบาล ตอนมาถึงพยาบาลคือตัวเขียวมาแล้ว และกว่าจะปั๊มหัวใจได้คือ 45 นาที ก่อนหน้านี้ก็ไม่รู้ว่าหยุดหายใจมานานแค่ไหนแล้ว โอกาสฟื้นก็ยากเพราะลูกเราหยุดหายใจไปนานมาก เมื่อไม่มีสาเหตุจึงต้องแจ้งความ และส่งลูกเราไปผ่าชันสูตร เราก็คุยกับป้าคนเลี้ยงและคนที่ขับรถพามาโรงพยาบาล ป้าคนเลี้ยงบอกว่าลูกเราหายใจแรงเลยพามาส่งโรงพยาบาล ซึ่งไม่ตรงกับที่หมอบอกว่าลูกมาถึงก็ตัวซีดมาแล้ว ทีแรกเราก้ไม่ได้ติดใจอะไร ตอนนั้นเสียใจมากทำอะไรไม่ถูก แค่รู้สึกว่าไม่อยากให้ผ่าชันสูตรลูก สงสารลูก คิดว่าลูกคงไม่สบายหรือสำลักนม  แต่ตำรวจก็บอกว่าต้องส่งเพราะไม่ทราบสาเหตุ และลูกของป้าก็มาพูดกับเราว่า ให้เราไปศิริราชไปคุยกับหมอว่าไม่ต้องผ่าสงสารลูกเรา ไปคุยกับหมอว่าจะให้ใส่ซองเท่าไหร่ไม่ให้ผ่า แล้วโทรไปบอกเขา เขาจะจัดการเอง เราก็เริ่มสงสัย 

* เช้าวันต่อมา เราก็ได้รับผลชันสูตรเบื้องต้นว่า ' มีเลือดออกใต้เยื้อหุ้มสมองชั้นหนาด้านขวา' ซึ่งถ้าลูกไม่หัวกระแทกพื้น หรือโดนของแข็ง

็งที่ไม่คมกระแทกหัวก็ไม่น่าเป็นอย่างงั้นไปได้ ซึ่งเรามั่นใจว่าเกิดจากคนเลี้ยงแน่ๆ หลังจากที่ทำพิธีและฝังลูก เขาก็ไม่ติดต่อมาอีกเลย จนตำรวจเรียกเขาไปสอบปากคำ ถึงโทรมาหาเราว่าผลออกมารึยัง เขาถามเราตลอดถึงผลชันสูตร เราโกรธตรงที่เขาโกหกและไม่ยอมรับ ลูกเราจึงต้องผ่าชันสูตร วันที่ฝังลูกใจมันจะสลาย ศพลูกโดนผ่ามาทุกส่วน ผ่าศีรษะและเป็นร้อยเย็บกลับมา เรานอนดูรูปลูกทุกวัน คิดถึงลูก สงสารลูกที่ไม่มีโอกาสโตเหมือนเด็กคนอื่นๆ ความรู้สึกของคนเป็นแม่ที่เสียลูกไปมันปวดใจสุดๆ เราจิตตกมาก นอนไม่หลับ ภาพลูกทั้งตอนที่มีชีวิตและตอนเสียแล้วมันอยู่ในหัวเราตลอด และถึงตอนนี้คดีก็ยังไม่คืบหน้า คนผิดก็ยังลอยหน้าลอยตา

** เราอยากขอความช่วยเหลือ คนที่มีความรู้เรื่องคดีแบบนี้หรือใครที่สามารถเรียกร้องความเป็นธรรมให้ลูกเราได้ โปรดช่วยเราด้วย ลูกเราก็เป็นคนคนนึ

ง **