เรื้องมีอยู่ว่าเราเป็นเพื่อนกันทั้งหมดผู้หญิงในห้อง ชื่อว่า เบนซ์ บีม นิด หน่อย และเราพราว
มีวันหนึ่งที่โรงเรียนได้จัดการอบรมแต่พวกเราไม่ได้เข้าอบรมเพราะไม่มีเสื้อ (ที่ใส่เข้าอบรม) พวกเราก็อยู่บนห้อง พอเราอยู่บนห้องได้สักพักนึง ก็มีพวกเพื่อนผู้ชายขึ้นมา ทีนี้เราก้ไม่ได้คิดอะไร แต่พอเพื่อนผช.เดินมาใกล้กันหลายๆคนเข้าเราก้เริ่มรู้ล้ะว่าต้องมีอะไรแน่ แต่เพื่อนก็ยังนิ่งเฉย จนมันทำเราคือ อีกคนนึงจับแขน คนนึงจับขา และอีกคนนึงค่อม แล้วคนที่ค่อมอ่ะก็ก้มลงมาที่คอแล้วก็จูบแต่เราก็ดิ้นสุดกำลังจนเรารู้สึกเหนื่อยแรงเราก้เริ่มจะไม่มีแล้ว ก็ก้เลยไม่ได้ดิ้นต่อ แต่เพื่อนก็นั่งกันเฉย คนที่ชื่อนิดกับหน่อยจะลุกขึ้นมาช่วยก็โดนกักไว้เลยทำให้ช่วยไม่ได้ ทำได้แต่เฉยๆ ต่อจากนั้นก็แกล้งแบบนี้มาเรื่อยๆ แต่ไม่ได้ขึ้นค่อมแล้ว แต่ก็ยังเข้าข่ายลามกอยู่ดี คาบคอมพวกนั้นมันมาจับหน้าอกเรา แล้วเพื่อนเราก็เป็นคนปลดตะขอเสื้อชั้นในเรา เพราะมันบังคับ ซื่งเราเป็นคนไม่สู้คนเราก็เลยต้องยอม แล้วด้วยความที่เราทำไรไม่ได้เราก็ได้แต่ร้องเสียงดังๆเพื่อให้ครูได้ยิน แต่ครูก็ได้ยินและครูก็ได้ต่อว่าไป แต่พวกนั้นก้ยังทำอยู่ แต่ครูเห็นก็ยังไม่พูดอะไรพอหมดคาบแล้วพวกนั้นออกไปหมดแล้วครูก็เลยบอกว่าเดะครูบอกครูประจำชั้นให้ พอเช้าวันต่อมาครูประจำชั้นก็เรียกไปพบ แล้วก็คุยแล้วครูก็ถามเพื่อนเราที่เป็นผู้หญิงว่า"เธอไปแกล้งอะไรเขา" เพื่อนมันก็ตอบไปว่าอยากแกล้งอ่ะ หมั่นไส้ ครูก็เลยถามเราว่าทำไมไม่บอกครู เราก็เลยไม่ได้พูดอะไรเพราะเพื่อนมันอยู่ข้างๆ เราก็ไม่กล้าพูด เพราะรู้ว่าถ้าพูดไปเราต้องโดนรุมด่าแน่ ครูก็เลยบอกเพื่อนว่าถ้าเพื่อนแกล้งเธอแบบนั้นบ้างเธอจะชอบไหม มันก็ตอบว่าไม่ แล้วครูก็บอกว่าเพื่อนเธอก้ไม่ชอบเหมือนกัน แล้วเพื่อนมันก้บอกว่าไม่ชอบอะไรเห็นมันนั่งยิ้มอยู่เลย ครูก้เลยบอกไปว่าเขาอาจจะฝืนยิ้มก็ได้เธอจะรู้ได้ยังไง ครูก็เลยถามเราว่าตอบเพื่อนไปสิว่าเธอชอบไหม เราก็ตอบว่าไม่ชอบแล้วก็ยิ้มแหยๆ  ต่อจากนั้นพอมันขึ้นห้องไปมันก็ไปเล่าให้เพื่อนในห้องฟังแล้วเพื่อนในห้องก็รุมด่าเราเราก็ทำตัวไม่ถูก เราก็ได้แต่ยิ้มแหยๆไปอย่างนั้น ทุกวันนี้อยู่อย่างระแวงระแวงเราไม่รู้ว่ามันจะแกล้งเราวันไหนอีก นึกอยากจะแกล้งก็แกล้ง เราก็อยากจะสู้คนบ้างนะแต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงดีเพราะเราเป็นคนมีแรงน้อย ถึงสู้ยังไงก็สู้ไม่ได้หรอก ก็เลยต้องยอมทนต่อไป คือมันมีหลายเรื่องมากเลยที่เขาแกล้งเราอ่ะแต่แบบมันเยอะเกินจนที่แบบว่าไม่รู้จะเอามาเรียบเรียงยังไง เราก็ได้เก็บไว้คนเดียวจะไปเล่าให้คนอื่นฟังก็ไม่น่าไว้ใจ ตอนนี้เรารู้สึกแบบว่าแม้แต่เพื่อนสนิทในห้องก็ไม่มีแล้วนอกจากนิดกับหน่อย ปรึกษาเพื่อนห้องอื่นที่อยู่ในหมู่บ้านเดียวกับเรา เพื่อนมันก็บอกว่าให้ไปบอกฝ่ายปกครองแต่ว่าเราก็กลัวว่าถ้าไปบอกฝ่ายปกครองแล้วห้องปกครองเลือกสอบถามอะไรอย่างนี้มันก็จะเกิดเรื่องนี้มาอีกแล้วมันก็จะไม่จบแล้วอีกอย่างมันก็กูไว้แล้วว่ามันจะตามราวีครอบครัวเรามันจะจองล้างจองผลาญครอบครัวเรามันจะทำให้ครอบครัวเราพังหมดทุกอย่างแล้วก็กลัวเราก็เป็นห่วงครอบครัวของเราเราก็เลยไม่กล้าบอก

#เราก็เลยอยากจะรู้ว่าเมื่อเจอปัญหาแบบนี้แล้วเราควรจะทำยังไงดีเราจะสู้คนยังไงดี เราจะทำให้ครอบครัวไม่เดือดร้อนได้ไงดีเราจะทำให้ตัวเองพ้นจาก เพื่อนสาระเลวยังไงดี