ผมมีแฟนคนหนึ่งครับ ครบกันตอนเรียนมหาวิทยาลัย ตอนที่อยู่ด้วยกันเวลาทะเลาะกัน ก็จะหายเร็วง้อเเป๊ปเดียวก็หาย แต่ตอนนี้หลังจากเรียนจบเราก็ไม่ได้อยู่ด้วยกัน 8 เดือนแล้ว คือติดต่อกันธรรมดา แต่ระหว่างที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันทะเลาะกันบ่อยมาก เกือบจะทุกอาทิตย์ ส่วนใหญ่แล้ว ปัญหาเกิดจากผมที่ผมงี่เง้าและชอบหาเหตุผลเข้าข้างตัวเอง จนบางครั้งเธออยากพอเเละบอกเลิกผม แต่ความที่ผมเป็นคนชอบตื้อ ตื้อมากๆ เธอก็ยอมใจอ่อน เเต่เมื่อไม่นานมานี้แฟนผมได้งานแถวปริมณทณ ซึ้งไกลกันมาก ผมใจหวิวๆ อยากไปกับเธอ แต่เพราะผมอยากอ่านหนังสือสอบเลยไม่ได้ตามเธอไป แต่เธอได้ทำงานอย่างหนึ่งที่ต้องตื่นแต่เช้ามากและทำโอทีเลิกดึกผมก็เป็นห่วงกลัวเธอจะเหนื่อย ทำให้ได้คุยกันวันละประมาณชัวโมงหลังเธอเลิกงาน หลังจากนั้นประมาณหนึ่งอาทิตย์ผมก็เริ่มงี่เง่าจนทำให้เธอเหนื่อยและหมดความอดทนกับผม เรื่องการคุยโทรศัพท์ เธอบอกเลิกผม บ็อกเซอร์ ไลน์ เฟส ทุกอย่างเลยครับ ผมพยายามง้อผ่านเพื่อนเธอแต่ก็ไม่เป็นผล พยายามทุกวิถีทาง ถามใจตัวเองสารพัด จนสุดท้ายผมได้คำตอบว่า จะให้คนดีๆหลุดมือไปไม่ได้ แฟนผมเธอเปนคนดีมากครับ ดีทุกอย่าง ผมไม่น่าทำให้เธอเสียใจ เพราะเธอเหนื่อยกับงานแล้วต้องมาเหนือยกับผมอีก ผมอยากขอโอกาสเธอเป็นครั้งสุดท้าย ล่าสุดผมจะไปหาเธอแต่ความแตกก่อน เธอเลยใช้เฟสเพื่อนทักมาด่าผม ว่าไม่ให้ผมไป เขาไม่ต้องการผมแล้ว แต่ผมยังอยากง้อเธอให้ถึงที่สุด ไม่อยากให้คนดีๆหลุดมือไปโดยไม่ได้ทำอะ กูรูความรักบอกผมหน่อยครับผมต้องทำยังไง แฟนเป็นคนใจแข็งมาก ใจหนึ่งอยากง้อเธอให้ถึงที่สุด แต่กลัวเธอจะรำคาญแล้วหนีผมไปเลย แต่ใจหนึ่งก็อยากให้เธอได้อยู่คนเดียวสักพัก แต่ผมกลัวตอนหลังที่เธอจะอยากอยู่คนเดียวจนไม่ต้องการผมแล้ว ผมต้องทำยังไงดีครับ ผมไม่อยากเสียเธอไป