***กระทู้นี้อาจจะยาวหน่อยนะคะ แค่อยากระบายกับอะไรสักอย่าง ถึงไม่มีใครอ่านก็ไม่เป็นไรแต่แค่อยากระบายเฉยๆค่ะ***
เท่าที่เคยได้ยินมาว่าถ้าเราฆ่าตัวตายแล้วจะได้รับกรรมคือต้องทำแบบนั้นอยู่อีก500ชาติ เลยสงสัยว่าที่ชีวิตเราต้องประสบปัญหาในชีวิตแบบเดิมๆบ่อยๆจนต้องทำให้คิดที่จะฆ่าตัวตายอยู่บ่อยๆหรืออาจเป็นเพราะชาติที่แล้วเราฆ่าตัวตายมันเลยส่งผลให้ชาตินี้เราต้องคิดที่จะที่จะทำแบบนี้อยู่บ่อยๆ
ปัญหามันก็มาจากเรื่องหนี้สิน เรื่องการอยู่กิน การทำงาน ชีวิตคู่ก็ไม่มีปัญหา แต่ที่มีปัญหาที่ทำให้ต้องคิดสั้นบ่อยๆคือเรื่องหนี้สิน และปัญหาที่เกิดจากการทำงานบ้างคือเราทำงานเป็นพนักงานที่ต้องบริการลูกค้าต้องเจอลูกค้าที่ใส่อารมณ์กับเรา เราต้องเป็นฝ่ายที่รับอารมณ์ลูกค้าอยู่บ่อยๆบางทีมันก็อดที่จะโต้ตอบไม่ได้ก็เป็นประเด็นว่าเราบริการไม่ดี ส่วนเรื่องที่หนักที่สุดในชีวิตคือเรื่องรายจ่าย เรา2คนกับแฟนทำงานด้วยกันรายรับรวม2คนไม่พอร่ายจ่ายทำให้แต่ล่ะเดือนต้องไปหายืมนู้นนี่นั่นมาให้พอใช้หนี้ส่วนเรื่องใช้ในชีวิตประจำวันแต่ล่ะเดือนไม่ต้องพูดถึง คือแต่ล่ะเดือนรายรับก็ไม่พอใช้หนี้ต้องคิดหาทางตลอดว่าจะเอาเงินมาจากไหนมาใช้หนี้ คือมันเป็นปัญหาที่ต้องคิดทุกๆเดือน เราทั้ง2เป็นมนุษย์เงินเดือน เงินเดือนรวมๆกันก็ประมาณเดือนล่ะ2หมื่น4-2หมื่น5 แต่รายจ่ายร่วม3หมื่นแต่ล่ะเดือน เหตุที่มันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆเพราะมันต้องยืมมาเรื่อยๆแล้วรายจ่ายก็เพิ่มขึ้นอีกทุกๆเดือน เพราะเราไม่มีอาชีพเสริมไม่มีเงินทุน จะพึ่งพาอาศัยพ่อแม่หรือใครก็ไม่ได้ต้องพึ่งพาตัวเองตลอด รายรับมาจากทางเดียวคือเป็นมนุษย์เงินเดือน จริงที่ว่าการไม่สร้างหนี้เพิ่มจะดีที่สุด แต่ว่าเราไม่มีทางเลือก หลายๆเดือนมันก็จะชักหน้าไม่ถึงหลัง เริ่มจากหนี้น้อยๆก็เพิ่มขึ้นเพราะคำว่าชักหน้าไม่ถึงหลังนี้แหละ ส่วนเรื่องรายจ่ายเราไม่ได้อยู่หรูหรืออะไร บ้านก็ไม่ได้เช่า ลูกก็ยังไม่มี มีแค่ผ่อนรถยนต์1คัน ผ่อนมอไซต์อีก2คันให้ที่บ้านใช้ มันก็ไม่ได้หนักหนาอะไร แต่พอมันเริ่มมีเดือนที่ช๊อตมันก็ทำให้เราต้องหาหนี้มาใส่ตัวเพิ่มเรื่อยๆ คือเราเบื่อๆชีวิตที่ต้องมาประสบพบเจอเรื่องเดิมๆแบบนี้และชอบคิดสั้นบ่อยๆบางทีก็ชวนแฟนคิดสั้นด้วยกันแต่แฟนมีสติพอชอบดึงรั้งเราไว้ บางทีก็คิดเรื่องโชควาสนาว่าทำไมคนที่เขาทำไม่ดีชีวิตเขาถึงเจริญ มีเงินทองใช้ไม่ขาดสาย อย่างเช่นพวกค้ายาที่เห็นบ่อยๆพวกที่ทำอาชีพไม่สุจริต ทำไมเขาพวกนั้นถึงโชคดีถูกหวยรวยเบอร์อยู่บ่อยๆ มีเงินใช้ไม่ขาดมือ ส่วนเราที่ทำงานงกๆอยู่ทุกๆวันไม่เคยคิดไม่ดีกับใคร อยากได้อะไรก็หาด้วยตัวเองแต่ไม่เคยมีโชควาสนาเหมือนคนอื่นเขา ส่วนมากก็คิดน้อยใจวาสนาตัวเอง เริ่มจากการดิ้นรนสู้ชีวิตต่างๆนาๆกว่าจะมีงานทำที่สบายก็เกือบไม่รอดต้องลำบากสู้ชีวิตกับแฟนขายของ ขายในที่ๆคนอื่นเขาขายดีแต่ตัวเองขายไม่ดี เรื่องเงินเทวดาจากการซื้อหวยรวยเบอร์ก็ไม่เคยได้กับเขาพอเป็นรางวัลชีวิต จริงๆก็ไม่ได้เป็นคนบ้าซื้ออะไรขนาดนั้น แต่ซื้อไว้แค่รอบล่ะ2-3ใบพอลุ้นกับเขาบ้าง เหตุเพราะต้องการแค่เงินใช้หนี้แต่ล่ะเดือน แต่ก็หมดหวังในเรื่องนี้ไม่เคยได้กับเขา ส่วนเรื่องครอบครัวแม่เราเสียตั้งแต่อายุได้7ขวบส่วนพ่อก็ไปอยู่กับเมียใหม่และเลี้ยงลูกติดเมียใหม่ ส่วนลูกตัวเองไม่เคยเลี้ยงไม่เคยสนใจใยดี เราอาศัยอยู่กับปู่และย่าที่เลี้ยงเรามาแต่เด็ก ส่วนแฟนพ่อเขาก็เสีย มีแต่แม่และยายและตากับน้องๆ เขาเป็นพี่ชายคนโต ส่วนแม่เขาก็มีความลำเอียงคือเราทำดีทุกอย่างเขาไม่เห็นค่า ก็อย่างว่าแหละเนาะ เกิดก่อนก็เสียเปรียบ ส่วนน้องๆเขาก็สบายเพราะแม่ให้ทุกอย่าง แต่กับแฟนทำอะไรให้นิดๆหน่อยไม่พอใจก็โกรธมากด่าสาระพัด แฟนก็เลยมาอยู่กับเราที่บ้านเรา ดังนั้นเราจะหาที่พึ่งทางใจจากใครไม่ได้นอกจากตัวเราเอง เราเองก็เสียใจที่ไม่สามารถทำให้ปู่กับย่าที่เลี้ยงเรามาสบายได้อย่างมากเราก็ทำได้แค่ซื้ออาหารการกินมาดูแลท่านให้กินดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ ท่านทั้ง2อายุเกือบจะ70แล้วยังทำไร่ทำนาอยู่เลย บอกให้หยุดทำเขาก็ไม่หยุดเขาบอกว่าถ้าหยุดก็ไม่มีกินเราสงสารแทบขาดใจที่ไม่สามารถทำให้ท่านอยู่อย่างสุขสบายได้ เราอยากให้ท่านสบายจะได้อยู่กับเราไปนานๆ เพราะชีวิตนี้เราก็ไม่เหลือใครที่หวังดีกับเราอีกแล้ว
**ขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ให้ได้ระบายความในใจนะคะ จริงๆก็อยากจะพิมพ์เยอะกว่านี้แต่ไม่อยากจะร้องไห้ในที่ทำงานเพราะตอนนี้ก็กำลังนั่งพิมพ์ในที่ทำงานค่ะ**
หรือว่าชาติที่แล้วเราเคยฆ่าตัวตายพอมาชาตินี้ถึงคิดสั้นบ่อยๆ
เท่าที่เคยได้ยินมาว่าถ้าเราฆ่าตัวตายแล้วจะได้รับกรรมคือต้องทำแบบนั้นอยู่อีก500ชาติ เลยสงสัยว่าที่ชีวิตเราต้องประสบปัญหาในชีวิตแบบเดิมๆบ่อยๆจนต้องทำให้คิดที่จะฆ่าตัวตายอยู่บ่อยๆหรืออาจเป็นเพราะชาติที่แล้วเราฆ่าตัวตายมันเลยส่งผลให้ชาตินี้เราต้องคิดที่จะที่จะทำแบบนี้อยู่บ่อยๆ
ปัญหามันก็มาจากเรื่องหนี้สิน เรื่องการอยู่กิน การทำงาน ชีวิตคู่ก็ไม่มีปัญหา แต่ที่มีปัญหาที่ทำให้ต้องคิดสั้นบ่อยๆคือเรื่องหนี้สิน และปัญหาที่เกิดจากการทำงานบ้างคือเราทำงานเป็นพนักงานที่ต้องบริการลูกค้าต้องเจอลูกค้าที่ใส่อารมณ์กับเรา เราต้องเป็นฝ่ายที่รับอารมณ์ลูกค้าอยู่บ่อยๆบางทีมันก็อดที่จะโต้ตอบไม่ได้ก็เป็นประเด็นว่าเราบริการไม่ดี ส่วนเรื่องที่หนักที่สุดในชีวิตคือเรื่องรายจ่าย เรา2คนกับแฟนทำงานด้วยกันรายรับรวม2คนไม่พอร่ายจ่ายทำให้แต่ล่ะเดือนต้องไปหายืมนู้นนี่นั่นมาให้พอใช้หนี้ส่วนเรื่องใช้ในชีวิตประจำวันแต่ล่ะเดือนไม่ต้องพูดถึง คือแต่ล่ะเดือนรายรับก็ไม่พอใช้หนี้ต้องคิดหาทางตลอดว่าจะเอาเงินมาจากไหนมาใช้หนี้ คือมันเป็นปัญหาที่ต้องคิดทุกๆเดือน เราทั้ง2เป็นมนุษย์เงินเดือน เงินเดือนรวมๆกันก็ประมาณเดือนล่ะ2หมื่น4-2หมื่น5 แต่รายจ่ายร่วม3หมื่นแต่ล่ะเดือน เหตุที่มันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆเพราะมันต้องยืมมาเรื่อยๆแล้วรายจ่ายก็เพิ่มขึ้นอีกทุกๆเดือน เพราะเราไม่มีอาชีพเสริมไม่มีเงินทุน จะพึ่งพาอาศัยพ่อแม่หรือใครก็ไม่ได้ต้องพึ่งพาตัวเองตลอด รายรับมาจากทางเดียวคือเป็นมนุษย์เงินเดือน จริงที่ว่าการไม่สร้างหนี้เพิ่มจะดีที่สุด แต่ว่าเราไม่มีทางเลือก หลายๆเดือนมันก็จะชักหน้าไม่ถึงหลัง เริ่มจากหนี้น้อยๆก็เพิ่มขึ้นเพราะคำว่าชักหน้าไม่ถึงหลังนี้แหละ ส่วนเรื่องรายจ่ายเราไม่ได้อยู่หรูหรืออะไร บ้านก็ไม่ได้เช่า ลูกก็ยังไม่มี มีแค่ผ่อนรถยนต์1คัน ผ่อนมอไซต์อีก2คันให้ที่บ้านใช้ มันก็ไม่ได้หนักหนาอะไร แต่พอมันเริ่มมีเดือนที่ช๊อตมันก็ทำให้เราต้องหาหนี้มาใส่ตัวเพิ่มเรื่อยๆ คือเราเบื่อๆชีวิตที่ต้องมาประสบพบเจอเรื่องเดิมๆแบบนี้และชอบคิดสั้นบ่อยๆบางทีก็ชวนแฟนคิดสั้นด้วยกันแต่แฟนมีสติพอชอบดึงรั้งเราไว้ บางทีก็คิดเรื่องโชควาสนาว่าทำไมคนที่เขาทำไม่ดีชีวิตเขาถึงเจริญ มีเงินทองใช้ไม่ขาดสาย อย่างเช่นพวกค้ายาที่เห็นบ่อยๆพวกที่ทำอาชีพไม่สุจริต ทำไมเขาพวกนั้นถึงโชคดีถูกหวยรวยเบอร์อยู่บ่อยๆ มีเงินใช้ไม่ขาดมือ ส่วนเราที่ทำงานงกๆอยู่ทุกๆวันไม่เคยคิดไม่ดีกับใคร อยากได้อะไรก็หาด้วยตัวเองแต่ไม่เคยมีโชควาสนาเหมือนคนอื่นเขา ส่วนมากก็คิดน้อยใจวาสนาตัวเอง เริ่มจากการดิ้นรนสู้ชีวิตต่างๆนาๆกว่าจะมีงานทำที่สบายก็เกือบไม่รอดต้องลำบากสู้ชีวิตกับแฟนขายของ ขายในที่ๆคนอื่นเขาขายดีแต่ตัวเองขายไม่ดี เรื่องเงินเทวดาจากการซื้อหวยรวยเบอร์ก็ไม่เคยได้กับเขาพอเป็นรางวัลชีวิต จริงๆก็ไม่ได้เป็นคนบ้าซื้ออะไรขนาดนั้น แต่ซื้อไว้แค่รอบล่ะ2-3ใบพอลุ้นกับเขาบ้าง เหตุเพราะต้องการแค่เงินใช้หนี้แต่ล่ะเดือน แต่ก็หมดหวังในเรื่องนี้ไม่เคยได้กับเขา ส่วนเรื่องครอบครัวแม่เราเสียตั้งแต่อายุได้7ขวบส่วนพ่อก็ไปอยู่กับเมียใหม่และเลี้ยงลูกติดเมียใหม่ ส่วนลูกตัวเองไม่เคยเลี้ยงไม่เคยสนใจใยดี เราอาศัยอยู่กับปู่และย่าที่เลี้ยงเรามาแต่เด็ก ส่วนแฟนพ่อเขาก็เสีย มีแต่แม่และยายและตากับน้องๆ เขาเป็นพี่ชายคนโต ส่วนแม่เขาก็มีความลำเอียงคือเราทำดีทุกอย่างเขาไม่เห็นค่า ก็อย่างว่าแหละเนาะ เกิดก่อนก็เสียเปรียบ ส่วนน้องๆเขาก็สบายเพราะแม่ให้ทุกอย่าง แต่กับแฟนทำอะไรให้นิดๆหน่อยไม่พอใจก็โกรธมากด่าสาระพัด แฟนก็เลยมาอยู่กับเราที่บ้านเรา ดังนั้นเราจะหาที่พึ่งทางใจจากใครไม่ได้นอกจากตัวเราเอง เราเองก็เสียใจที่ไม่สามารถทำให้ปู่กับย่าที่เลี้ยงเรามาสบายได้อย่างมากเราก็ทำได้แค่ซื้ออาหารการกินมาดูแลท่านให้กินดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ ท่านทั้ง2อายุเกือบจะ70แล้วยังทำไร่ทำนาอยู่เลย บอกให้หยุดทำเขาก็ไม่หยุดเขาบอกว่าถ้าหยุดก็ไม่มีกินเราสงสารแทบขาดใจที่ไม่สามารถทำให้ท่านอยู่อย่างสุขสบายได้ เราอยากให้ท่านสบายจะได้อยู่กับเราไปนานๆ เพราะชีวิตนี้เราก็ไม่เหลือใครที่หวังดีกับเราอีกแล้ว
**ขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ให้ได้ระบายความในใจนะคะ จริงๆก็อยากจะพิมพ์เยอะกว่านี้แต่ไม่อยากจะร้องไห้ในที่ทำงานเพราะตอนนี้ก็กำลังนั่งพิมพ์ในที่ทำงานค่ะ**