คือเรากับแฟนคบกันมา 2 ปีกว่าแล้ว  แต่ระหว่างที่คบกันแฟนเราเป็นคนที่ขี้หึงมาก หึงชนิดที่ว่า ถ้าเดิน ผ่าน ผช. แล้วโดนตัว หรือ สัมผัสแม้แต่ปลายเล็บ ก็ต้องรายงาน (อารมเหมือนนับถือศาสนาผัวอ่ะคะ โดนตัว ผช คือบาป โดนแล้วต้องไปสารภาพบาป ประมานนั้น) แล้วเราก็ทะเลาะกันเรื่องนี้ประจำ ทั้งๆที่มันไม่มีอะไร เหมือนหมาเห่าใบตองแห้งอ่ะคะ เราทำดีแค่ไหน เขาก็ไม่ไว้ใจ เราทำตามที่บอกตลอด ขนาดตอนนี้ มาอยู่ มาทำงานกับแม่เขา เขายังไม่ไว้ใจเราเลย (*คหสต เพราะเขาเคยนอกใจแฟนมาก่อนหรือป่าว เพราะก่อนที่จะคบกับเรา เขาทำตัวแย่มาก) ทะเลาะกันบ่อย จนบางทีแอบคิดว่า เราจะคบไปได้อีกนานแค่ไหนว่ะ ทำดีแล้วได้ดีจริงหรอว่ะ มันน้อยใจอ่ะคะ เราซื่อสัตย์ แต่ได้รับสิ่งตอบแทนความซื่อสัตย์เป็นความระแวง ที่ไม่เคยลดละลงเลย เราเคยถาม ว่าจะเปลี่ยนนิสัยนี้ได้มั้ย เขาบอกไม่ได้ ไม่เปลี่ยน เราเลยมาคิดมา ถ้าไม่เปลี่ยน เราเองที่เริ่มอึดอัดขึ้นทุกวันคงทนไม่ไหวแน่ๆ มันมากเกินไป เลยตัดสินใจว่าจะเลิก  แต่ประเด็นไม่กล้า   เพราะ
-ไม่ได้หมดรัก แต่หมดแรง
-รักคนในครอบครัวเขามาก  พ่อแม่พี่น้องเขาดีกบัเรามาก
-เสียดายทุกอย่างที่ทำร่วมกันมา (มีความสุขมาก แต่ก็มีความทุกข์มากเช่นกัน)

#เราควรทำยังไงดีคะ