"สายโลหิต" ทั้งฉากประตูชัยกับฉากออกรบทำออกมาได้ยิ่งใหญ่จริงๆ อีกทั้งต้องเสียน้ำตาให้เรื่องนี้ตั้งแต่ตอนที่2กันเลยทีเดียว



"ก่อนอื่นต้องขออภัยที่กระทู้นี้อาจจะมีภาพเยอะหน่อยแต่ขออนุญาตใช้ภาพในการเล่าเรื่องราวเลยก็แล้วกัน"


วันนี้ชอบตั้งแต่ฉากย่านิ่มได้ลองทำนายดวงชะตาให้พ่อเดือนหลานชายของตนก่อนออกรบ
แล้วรู้ทั้งรู้ว่าอาจไม่สามารถเอาชีวิตรอดกลับมาได้แต่ก็ไม่ห้าม ไม่ท้วงติง ไม่บอกล่วงหน้าให้อีกฝ่ายต้องเป็นกังวลหรือเสียกำลังใจ
แต่ตนเองยอมอมทุกข์ยอมเจ็บปวดกับคำทำนายที่รู้ล่วงหน้าเอาไว้ เพราะถือว่าการที่หลานชายของตนต้องไปออกรบเป็นการทำหน้าที่
เพื่อไปปกป้องประเทศชาติ ยิ่งฉากจากลาคือแบบ.....คนดูอย่างเรานี่จุกแทนเลย แม้ย่านิ่มจะพยายามเข้มแข็งเท่าไหร่
แต่พอถึงที่สุดก็ทนไม่ไหวปล่อยโฮออกมานี่สะเทือนใจสุดๆ คือไม่ใช่แค่คนที่ไปออกรบจะเป็นผู้เสียสละ
แต่คนที่รอคอยอยู่ข้างหลังก็เสียสละไม่ต่างกันเลย ที่จะต้องรอฟังข่าวว่าจะได้กลับมาอย่างรอดและปลอดภัยกันมั๊ย
คนที่ตั้งหน้าตั้งตาเฝ้ารอคอยการกลับมาอย่างเป็นห่วงและกังวลก็คงทุกข์ใจไม่แพ้กัน


เศร้าใจร้าวเศร้าใจร้าวร้องไห้ร้องไห้ร้องไห้ใจร้าวเศร้าใจร้าวเศร้า


ฉากประตูชัยดูยิ่งใหญ่ สวยงาม ได้เห็นพิธีบำรุงขวัญทหารก่อนที่จะออกสงคราม คือดูสมจริงดูขลังดี
บรรดานักแสดงตัวประกอบคือเยอะมากๆ ดูสมกับเป็นกองทัพที่กำลังจะไปออกรบกันจริงๆ
มีทั้งม้า ช้าง ปืนใหญ่ และกำลังพลที่พร้อมจะออกศึก มันทำให้คนดูอย่างเราฮึกเหิมขึ้นมาทันที


อมยิ้ม30หยอกเย้าอมยิ้ม30หยอกเย้าอมยิ้ม30หยอกเย้าอมยิ้ม30หยอกเย้าอมยิ้ม30



ส่วนฉากรบนอกจากที่เราจะได้เห็นความยิ่งใหญ่จากกองทัพของเหล่าทหารหาญแล้ว ก็ยังทำให้เราได้รู้อีกนะ
ว่าคนที่น่ากลัวจริงๆก็คือคนไทยด้วยกันเองนี่แหละ "ศึกนอกไม่เท่าไหร่ แต่ศึกในต่างหากที่เลวร้ายและน่ากลัวยิ่งกว่า"
หากเป็นคนอื่นที่มาทำร้ายให้เราเจ็บก็คงไม่เจ็บปวดเท่ากับการที่คนไทยมาทำร้ายและทำลายคนไทยด้วยกันเอง


อมยิ้ม18ร้องไห้ร้องไห้ร้องไห้ร้องไห้ใจร้าวร้องไห้ร้องไห้ร้องไห้ร้องไห้อมยิ้ม18

*** ขอขอบคุณรูปภาพสวยๆจากทวิตเตอร์ ***
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่