เรื่องมีอยู่ว่า แฟนเราเป็นมุสลิม  แต่เราเป็นไทยพุทธ แล้วทีนี้ลืมสร้อยไว้ที่ห้อง เราเห็นว่าสวย เพราะเป็นตัวอักษรอาหรับ ล้อมเพชร

ก็เลยทักไปถามแฟนว่า เก็บไว้ได้ไหม
แฟนตอบว่า ได้ จะใส่ก็ใส่ได้

แต่ไม่ได้บอกข้อห้ามอะไรเพิ่มเติม ไม่ได้บอกว่าหมายถึงอะไร
เราก็เลยใส่ไปสอบ ยอมรับว่าตอนแรกที่ไปสอบก็คิดว่าคือเหมือนเครื่องราง เหมือนพระอะไรแบบนั้น
แต่พอสอบเสร็จเราก็ไม่ได้คิดอะไร วันนั้นเราก็คิดว่า เหมือนเราใส่แบบนี้ เราก็ควรเคารพศาสนาของเค้าคือ เราไม่กินหมูเลยวันนั้น
เราไม่รู้ว่ามันถูกต้องไหม แต่ตอนเราใส่เราก็ลำลึกว่าเราใส่มา เราก็ต้องปฏิบัติให้ดี
เราเองก็รู้สึกดีด้วยตอนใส่ ไม่ใช่รู้สึกดีแบบของแฟนนะคะ แต่รู้สึกดีแบบแปลกๆอยู่ลึกๆ

หลังจากนั้น เราก็ไปร้านเพื่อนที่เป็นมุสลิม เขาเห็นเราใส่ เขาก็โวยวายว่าใส่ไม่ได้นะ คนอิสลามเขายังไม่ใส่เลย เพราะเป็นพระนามของอัลเลาะ ไปถอด!!  
เราเลยบอกว่า เราไม่รู้ แฟนเราว่าใส่ได้
เขาก็โกรธ ไล่แฟนเราไปตาย
แต่เราก็ไม่ได้โกรธเรื่องไล่แฟนเราหรืออะไรนะคะ แต่เรารู้สึกว่าอธิบายเราดีๆได้ไหม เพราะเราเองไม่รู้
เขาโกรธเรามากเลย  เราก็ถอดเก็บไว้
เรารู้สึกผิดเลยทักไปหาแฟนว่า เราขอโทษนะ

หลังจากนั้นก็เลยไปถามเพื่อนที่เป็นมุสลิมเหมือนกัน แต่เพื่อนเป็นคนอียิปซ์ เป็นประเทศที่นับถืออิสลามเกือบทั้งประเทศ
เพื่อนก็บอกว่า ใส่ได้ แต่ห้ามใส่ไปเข้าห้องน้ำ แต่ถ้าไม่ใส่ก็จะดีกว่า แต่ไม่รู้ก็ไม่เป็นไร

คำถามคือ
1.การที่เราเอาของเขามาใส่โดยไม่รู้นี่ถือว่าเป็นบาปไหม แล้วตัวแฟนเราจะบาปไหม
2.เราสามารถไว้ได้ใช่ไหม
3.ทำไมบางคนบอกได้ บางคนบอกไม่ได้

ปล.เรื่องนี้มันกลายเป็นว่าเรารู้สึกด้านลบนิดๆ เพราะตัวเราเองไม่ได้นับถือศาสนาไหนเป็นจริงจัง คืออันไหนดีเราก็เอามาปรับใช้ เพราะเราคิดว่าทุกศาสนาคือดีหมด เราเข้าใจว่าเรื่องศาสนาเป็นเรื่องละเอียดอ่อน เราเองก็ไม่เคยหมิ่น แต่เราแค่ต้องการคำอธิบายของสิ่งเหล่านั้น
ปล2.อธิบายด้วยเหตุผลแบบไม่ใช้อารมณ์นะคะ เราเองก็อยากจะเรียนรู้เรื่องศาสนา เหมือนกัน เพราะเราก็มีแฟนมุสลิมมาหลายคน เพื่อนมุสลิมก็เยอะ

หากผิดมีคำพูดใดที่ทำให้รู้สึกไม่ดี ต้องขอโทษด้วยนะคะ และขอบคุณล่วงหน้าค่ะ