อาจจะยาวนิดหน่อย และตอนนี้ไม่ค่อยสบายอาจจะถ่ายทอดอารมณ์ได้ไม่ชัดเจนขออภัยด้วยคะ

ตอนแรกก็ไม่เคยรับรู้นะคะว่าคนที่เราคุยด้วยกำลังจะตาย

เรื่องมีอยู่ว่า: ทุกครั้งที่เรากลับไปเยี่ยมบ้านเกิดก็ได้ทักทายกับคนนู้นคนนี้เปนเรื่องปกติ แต่จะแปลกก็ตรงที่ว่าคนที่ไม่เคยทักเราเลยไม่เคยพูดคุยกัน แล้วจู่ๆคนๆนั้นก็ถามนู้นถามนี้ไม่หยุดเหมือนกับว่าสนิทกันไม่ได้พบไม่ได้เจอกันนานแสนนาน แต่ในใจเราก็รู้สึกถึงความแปลกประหลาด (ซึ่งเราก็อธิบายไม่ถูกอ่ะ) แต่ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไร
:จนเรากลับมาบ้านแฟนที่ใต้ (บ้านเกิดเรายุอิสาน) ก็ได้ข่าวว่าคนๆนั้นที่คุยกับเราเขาเสียแล้ว เราก็ตกใจ เพราะตอนกลับบ้านเกิดเราก็ยังได้คุยกับเขายุเลย แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร
: จนมันมีครั้งที่ 4 (และเรื่องเกิดทุกครั้งที่เรากลับไปเยี่ยมบ้านเกิด)
วันนั้นเราไปใส่บาตรที่หน้าบ้านยายของเพื่อน เมื่อใส่บาตรเสร็จยายก็ถามเราเปนไง? ยุโน้นสบายดีไหม
ถามนู้นถามนี้ตามประสาคนแก่ แต่ที่น่าแปลกใจกว่านั้นคือปกติต่อให้เรากลับบ้านทีไรแกก็ไม่เคยได้ทักแต่วันนี้ทำไมแกพูดเยอะจังเหมือนคนสนิทที่ไม่เจอกันนาน (ในใจก็คิดแล้วว่าอย่าบอกนะว่าแกกำลังจะตาย)
: แต่อีกใจนึงก็คิดว่าไม่เอานาา นี่แกกำลังแช่งยายเค้ายุนะ
: หลังจากนั้นเราก็กลับใต้มาได้ไม่ถึงเดือนก็ได้ยินข่าวว่าแกตายแล้ว
: เราก็เลยลองมาคิดทบทวนว่าทุกครั้งเลยที่จู่ๆคนที่ไม่เคยทักไม่เคยคุยแล้วจู่ก็เกิดอยากจะพูดคุยเหมือนไม่ได้คุยมานานจะต้องเกิดเรื่องแบบนี้ แต่อีกใจก็เกิดคำถามว่า! จะต้องเกิดเฉพาะตอนกลับบ้านเกิดเท่านั้นหรือ?
: คำตอบคือไม่! แม้แต่ที่ใต้บ้านแฟนก็ยังคงเปนแบบนั้น
: จนมีคำถามต่อที่ว่า? ทำไ มต้องเปนเรา มันรู้สึกแย่น่ะ แต่จะให้ไปทักเค้าก็ไม่ได้อีก มันรายที่ 5 แล้วนะ เราไม่อยากเปนแบบนี้เลย..
(เพิ่งตั้งกระทู้เปนครั้งแรกผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยคะ) อยากให้เพื่อนๆแชร์ประสบการณ์ที่เจอให้ฟังหน่อย