ผมเจอเธอวันที่28เมษายนเธอชื่อโอบเธอทำงานอยู่โลตัส เธอเป็นคนน่ารักผมเห็นครั้งแรกก็ตกหลุมรักเลย แต่ผมก็ยังไม่เลือกที่จะจีบเพราะผมเป็นทหารเกณฑ์ผมกลัวไม่มีเวลาให้เธอทุกๆเดือนผมได้กลับบ้านสิ่งที่ผมอยากไปที่สุดคือโลตัส555จากเป็นคนไม่ค่อยซื้อของกินเลย ไปบางครั้งก็เจอบางครั้งก็ไม่เจอ. จนวันที่1สิงหาคมผมได้ลากลับบ้านยาวผมเลยได้มาอยู่บ้าน จนวันที่7สิงหาคมผมเลยตัดสินใจขอไลค์เธอ เธอก็บอกผมว่าเธอมีแฟนแล้วแต่ผมมันชอบดันทุรังเธอก็เลยให้ไลค์ผมมา เราก็ได้คุยกันตั่งแต่วันนั้นส่วนเรื่องที่เธอบอกว่ามีแฟนแล้วเธอโกหกผมเธอพึ่งเลิกกับแฟนได้ไม่กี่เดือนผมก็เลยตัดสินใจที่จะจีบเธอ วันต่อไปผมชวนเธอไปกินน้ำปั่นแต่เธอคงกลัวเลยพารุ่นพี่ที่ทำงานมาด้วย55ต่อจากนั้นมาก็คุยกันปกติผมก็ไปหาเธอที่ทำงานบ้างซื้อน้ำให้เธอบ้าง จนวันที่12สิงหาคมเธอบอกจะมาทำบุญที่วัดแถวบ้านเธอผมก็เลยพูดรอยๆไปว่าเดี๋ยวไปทำบุญด้วย55ผมก็ได้ไปแต่ไปรอเธอนานมากจนเขาใส่บาตกันแล้วผมก็เลยตัดสินใจใส่บาตรก่อนพอผมใส่เสร็จเธอก็มาแต่ผมรู้สึกดีที่ว่าเธอชวนผมใส่บาตรด้วยผมโครตดีใจ ใจสั่นไปหมดตั้งแต่วันนั้นผมเลยมั่นใจแน่ๆว่าต้องได้เธอเป็นแฟน ทุกๆวันก็คุยกันปกติ จนวันที่20สิงหาผมก็ได้ชวนเธอไปดูหนังกินข้าวผมมีความสุขมาก55. แต่วันที่22สิงหาเธอได้บอกผมว่าเธอจะกลับไปหาแฟนเก่าผมนี่ใจสั่นไปหมดเธอบอกผมอย่างเดียวว่าขอโทษแต่ผมไม่โกรธเธอนะเพราะเธอไม่ได้หลอกผม ผมก็เลยตัดสินใจกลับ กทม ตั้งแต่ตอนนั้นเลยแต่วันนั้นผมก็ได้ซื้อน้ำไปบอกลาเธอ จนวันที่25สิงหาคม เธอได้บอกความจริงที่เธอต้องกลับไปหาแฟนเก่า. แฟนเก่าจะเอาเรื่องของเธอกับเขาไปบอกพ่อของเธอ เธอเลยกลัวจากวันนั้นผมก็เลยตัดสินใจกลับไปหาเธอเพราะผมเป็นห่วงเธออยากจะพาเธอออกมาจากตรงนั้น วันที่26สิงหาคม ผมได้ชวนเธอไปดูหนังกินข้าวอีกครั้งแต่ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งก่อน ผมได้จับมือเธอได้ป้อนน้ำกับขนม ผมโครตมีความสุขแต่วันนั้นทุกอย่างเปลี่ยนไปดูหนังเสร็จผมเลยพาเธอมาที่บ้านแล้วมีอะไรกัน.แต่ยังไม่ตกลงเป็นแฟนกัน จนวันที่30สิงหาเธอได้บอกผมอีกครั้งว่าเธอจะกลับไปหาแฟนเก่าอีก แต่ครั้งนี้ผมร้องไห้เสียใจมาก ผมเลยถามเธอว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเราคืออะไร เธอบอกผมว่าเธอแค่รู้สึกดี. น้ำตามาจากไหนไม่รู้555แต่ผมไม่ถอดใจผมตามตื้อเธอจนเธอต้องสมัครเฟสบุคใหม่เพื่อที่จะแอบคุยกับผมเธอก็พยามบอกผมให้ผมเริ่มต้นใหม่ แต่วันที่1กันยายน ผมชวนเธอไปกินเหล้าร้านชิวๆแต่มาเที่ยวครั้งนี้มีปัญหาหนักแฟนเธอทักหาผมว่าเธออยู่กับผมไหมให้พาเธอกลับบ้านผมก็เลยบอกไปว่าเดี๋ยวผมส่งเธอกลับเองสุดท้ายไปถึงร้านเหล้าผมก็รู้เลยว่าเธอแคร์แฟนเป็นห่วงแฟนเธอเพราะแฟนเธอขู่จะผูกคอตาย เวลาต่อไปเธอก็ได้กินเหล้าเมา ผมเลยพาเธอมาบ้านผมอีกครั้งแต่ครั้งนี้แฟนเขาโทรหาผมทั้งคืนว่าให้เธอกลับบ้านเขาจะมารับกลับแต่ผมไม่ยอม สุดท้ายเธอก็ได้นอนกับผมอีกคืนนั้น.จนผมคิดว่าผมได้เธอมาเป็นแฟนแน่แฟนของเธอต้องเลิกกันแน่555ผมก็เลวเหมือนกันนะ555 แต่สิ่งที่คิดก็ไม่ใช้อย่างที่คิดแฟนเธอรับได้เรื่องของผมกับเธอ ผมก็เลยบอกกับเธอว่าจะเลือกใคร ผมรอคำตอบจากเธอนานมาก จนถึงเวล2ทุ่มแฟนของเธอได้โพสด่าผมว่าผมข่มขืนเธอผมเลยคิดว่าผมจะเอาเลือดหัวมันออกแต่เพื่อนของผมพิมไปด่าแฟนของเธอแล้วมีประโยคนึงที่เธอโดนเพื่อนผมด่าเธอเลยบล็อคเฟสบล็อคเบอร์จนถึงเวลาตี1เธอได้โทรบอกผมว่าเธอเลือกแฟนของเธอ.จากสิ่งที่คิดพังไปหมด แต่ผมไม่ยอมเพราะผมรักเธอผมพยายามติดต่อไปแต่ติดต่อไม่ได้จนผมคิดว่าต้องเขียนจดหมายไปให้เธอผมก็เลยฝากจดหมายกับน้องชายของเธอไปให้จนหัวค่ำผมเอาเบอร์พ่อผมโทรไปเธอรับแต่เธอวางสายใส่ผมเพราะรู้ว่าเป็นผม ผมตัดสินใจโทรไปอีกรอบเธอเลยรับผมเลยถามเธอว่าเธอรักเขาจริงๆใช้ไหมไม่ใช้เธอกลับไปเพราะเรื่องที่แฟนของเธอจะเอาเรื่องของเธอไปบอกพ่อเธอใช้ไหมเธอบอกว่าเธอรักแฟนเธอ.จากนั้นผมได้ตัดสินใจกลับ กทม อีกครั้งคิดว่าจะลืมเธอได้ สุดท้ายก็พยายามติดต่อหาเธอเหมือนเดิมเพราะผมเป็นห่วงเธอมากกลัวว่าเธอจะมีปัญหาที่ยังไม่ยอมบอกผมแล้วเก็บไว้คนเดียว จนผมได้คุยกับเธอแต่ผมเลือกที่จะคุยแนวๆปลอบเธอให้เธอเข็มแข็งกับปัญหาจนเธอกลับมาหัวเราะแหละยิ้มอีกครั้ง ผมก็คิดอีกครั้งว่าเธอจะเลือกผม555 แต่ไม่เลยครั้งนี้เธอบอกกับผมแบบตัดขาดเธอบอกว่า ขอโทดเธอไม่อยากทำให้แฟนเสียใจอีกแล้วเราเลิกติดต่อกันดีกว่าให้พี่ดูแลตัวเองดีๆนะเธอไม่อยากลังเลอีกแล้วอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ผมใจสั่นน้ำตาไหลแบบอัตโนมัติ ผมเลยอยากถามพวกคุณว่าแฟนเธอจะรับได้หรอเรื่องของผมกับเธอหรือว่ามันมีอะไรไปมากกว่านี้ผมเป็นห่วงเธอสุดๆแต่ผมก็เลือกที่จะเงียบ เพราะผมไม่อยากให้เธอต้องลำบากใจส่วนผมออกมาจากเธอตอนนี้ก็พอไหว แต่ตอนนี้ที่ผมเป็นคือผมเป็นห่วงเธอแล้วต่อไปเธอจะคบกับแฟนเธอได้ยังไง แฟนเธอรับได้จริงๆหรอ แล้วผมควรทำไงต่อไป จะปล่อยใฟ้จบหรือรอเธอช่วยแก้ปัญหาที่ผมยังไม่รู้เรื่องบางอย่าง