เมื่อคืนมันดุเดือดจนเผลอนึกว่า อวสานทุกที แต่ก็ใกล้แล้วล่ะ อีก 3 ตอนเพียงเท่านั้น!!

ไม่รู้ว่าทุกคนชอบฉากไหน คิดอย่างไร แต่สำหรับเรา รู้สึกว่ามันมีหลายสิ่งเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วในตอนนี้ และก็พาอารมณ์ดิ่งไปกับซีนต่างๆ อีก อาจจะเวอร์ไป 555 แต่เป็นเรื่องจริงสำหรับเรา ซึ่งยังไม่เคยอ่านนิยายเรื่องนี้

ขอยกซีนที่ติดตรึงในความรู้สึกเรามานะ
- ซีนเข้าสู่วันอมาวสี  ตั้งแต่กลางคืนที่เหมหิรัญญ์และเดือนพัตรานั่งสนทนากันริมหาดด้วยความรู้สึกที่หนักอึ้ง และหลับไปข้างกันจนรุ่งเช้า วันอมาวสีจริงๆ ก็มาถึง เหมมอบกำไลดอกบัวสีทองแก่เดือนพัตรา ซึ่งเป็นของที่ท่านพ่อมอบให้เหมใส่ติดตัวไว้เพื่อระลึกถึงความดี บัดนี้เหมได้มอบกำไลนี้เป็นสื่อแทนใจให้กับเดือน ซึ่งที่ชอบคือ เหมไม่ได้ให้เพียงเพื่อสเน่หา แต่ความหมายของกำไลนี้มันมีค่านัก ให้ตระหนักถึงความดีและเป็นตัวแทนของเขา

ดอกบัว ความดี แสงสว่าง ความรัก    เราชอบที่ไม่เพียงแต่เหมให้สิ่งนี้เพื่อแทนตัวเองเท่านั้นแต่ยังพูดถึงความดี ชอบที่บทสอนเรื่องการทำความดีถูกใส่มาอย่างแนบเนียนแทบทุกครั้ง

"ผมขอมอบกำไลนี้ให้กับคุณ เพื่อเป็นสื่อแทนใจว่า ผมจะอยู่กับคุณเสมอไป"



เป็นฉากที่อารมณ์มันซึ้งๆ เศร้าๆ อย่างไรอย่างนั้น เพลงก็บิ้วด์ บรรยากาศก็ได้ ภาพสวยมาก ตอนที่หน้าเหมพิงซบหน้าไว้ที่เดือนรู้สึกหน่วงมาก เหนื่อยแล้ว ฮืออ

- ซีนเดือนดับ 🌒  
แม้จะเป็นซีนที่เหมือนจะสั้น แต่มันดีกว่าที่คิด ตอนที่แสงสว่างค่อยๆ หายไป ความมืดมิดกำลังกลืนกินรุมิหรา  ยิ่งตอนดอกไม้ใบหญ้าค่อยๆ โดนความมืดปกคลุม ดีอ่ะ



- ซีนตัวร้ายต่างๆ อีพีนี้มีการหักเหเกิดขึ้น!
คนที่คิดว่าร้ายและฉลาดน่าจะอยู่ยาว กลับปิดจ๊อบไปซะงั้น!
คนที่คิดว่า ห้ะ ตายแล้วหรอ ? ยังอยู่อีก ! แถมไม่เหมือนเดิมซะด้วย แล้วจะคัมแบคมั้ย สภาพ.. 😲

นี่คือหนึ่งสิ่งที่ทำให้เผลอนึกว่าอวสาน เพราะตัวร้ายที่รู้ว่าใครหักหลังก็ไปจัดการทันที คนที่ถูกจัดการก็ยอมรับอย่างไม่กลัว ไฟท์กันเปิดเผย แถมตามมา ล้างแค้นกันที่อื่นต่อ ภายในวันเดียว!  ยิงกันโป้งป้างในตึก ในป่า ออกมากี่ฝ่ายล่ะเนี่ย คนนี้แบ็ค คนนั้นหักหลังคนนี้แบ็คคนนู้นอีกที



/ศิถี เผยความร้ายมามากกว่าตอนไหนๆ สองตอนที่ผ่านมา และตอนต่อไปจากตัวอย่าง นางจะอัพเวลเป็นหัวหอกแล้วสินะ 😈
/คุณหันตรา ซีนหวิดสิ้นคือเล่นดีจนเราเกร็งไปด้วยจริงๆ
/นายหัว นายหัวโหดเหี้ยมเหลือเกิน โอ้ยย สงสารนางเอกมาก เข้าบ้านก็โดนทำร้าย แต่สู้สุดพลัง ออกมาก็โดนทำร้ายสารพัดจนทน แต่ความไม่ยอมนางก็สุด 👍

ชอบความตัวร้ายออกมาซ้อนกันไปหมด 5555 ลุ้นจนเลือกเชียร์ไม่ถูก ไม่ไว้ใจ *สารวัตรดูหล่อมากกับฉากหันตรา  ภักดีสุดๆ ส่วนทองมาตย์ 🙄
**ฉากในป่าเหมือนรวมแทบทุกตัวละครไว้ แม้แต่เรจรุจีและราเมศ

- หนึบหน่วงหัวใจกับเหมหิรัญญ์และเดือนพัตรา
สงสารเหมมากกกกกกก นั่งสมาธิดีๆ แท้ๆ ก็ต้องตบะแตก! ตอนสู้สุดชีวิตคือเศร้าสุดๆ สะเทือนใจยิ่ง ตอนที่พลาดท่า แล้วต้องกระเ_สือกกระสนมาหาเดือน ด้วยสีหน้าเจ็บปวด ทั้งแผลทั้งใจ 😭

เดือนก็ร้องไห้หนักมาก เราก็ดิ่งไปอีก ทุกอย่างมันบีบไปหมด เหมมีเลือดเหมือนมนุษย์แล้ว หมายความว่ากำลังกลายเป็นมนุษย์ใช่มั้ย แอบเสียใจ /ผู้ทรงศีลอันบริสุทธิ์มาเป็นร้อยเป็นพันปี ต้องมาเจอโลกร้ายๆ (ที่มีดีแค่เดือน) ฌอห์ณพิมสื่ออารมณ์ดีจริงๆ แจมมี่ด้วย ร้องไห้น่าสงสารมากสำหรับเรจรุจี ประทับใจนางในซีนที่ขอมาช่วยเหม นางรักเหมด้วยหัวใจจริง สงสารอีกคือราเมศ เห้อออ ความรักนี้



...อย่างไรก็ตาม เวลาสำคัญ ตำรวจมักมาช้าเสมอ
แต่!! ยังดีที่ตัวร้ายมันอึดเกิ้น! ผู้กองเลยได้ทำหน้าที่บ้าง 😅 ว่าแต่ ผู้กองสติดีมาก ไม่ตกใจเลย เห็นเรจรุจีกับราเมศวาร์ป

เนี่ยความร้ายกาจของตัวร้ายใหญ่ๆ ถูกเปิดเผยและปิดจ๊อบแล้ว อีกนิดคืออวสาน แต่ๆๆ กลับกลายเป็นจุดพลิกผันของคนที่เหลือ คนที่แค้นหนักมีมากกว่า 1  คนที่ฆ่ายายประพิมพ์ก็ยังไม่รู้ว่าใคร !? เหมหิรัญญ์ก็กำลังเปลี่ยนไป เดือนพัตราจะรับมืออย่างไรกับสิ่งเหล่านี้

มาร่วมติดตามกันต่อ จันทร์ อังคารหน้านะคะ จะจบแล้วจริงๆ ปมหลายอย่างก็ยังไม่คลาย จนถึงตอนนี้เหลือใครใครคิดว่าฆ่ายายบ้างเนี่ย

ศิถี..เธอรึเปล่า!? 😱

.....

ละครสนุกมั้ย คิดเห็นอย่างไร มาคุยกันนะ ไม่รู้เหมือนกันว่าหลังจากนี้ จะมีปมไหนพีคอีกมั้ยมากน้อยเท่าใด แต่ก็ยังมีความน่าสนใจให้ติดตามอยู่ 😊