เพิ่งได้คีออสของร้านมา แต่ไม่ให้ดูหรอก เอาข้างหลังไปชมก่อนก็แล้วกัน อิอิ พี่ชายสั่งทำมา3ตัว

ช่วงนี้ค้าขายเรื่อยๆ ฝนตกบ่อยด้วย จึงไม่ค่อยคึกคัก
อย่างเมื่อวานกาแฟได้72แก้ว เค้ก26ชิ้น ก็พอมีกำไร

ใครที่ท้อแท้ ก็อยากจะให้กำลังใจ เพราะทำได้เท่านี้เอง
ตัวเกียนเองนะ ถ้ามาเห็นเกียนทำงาน จะงงว่า ทำได้ยังไง

ไม่ได้อวยตัวเองนะ คือพี่ชายยังว่าเลย ทำไมต้องไปโบกรถ
เอาจริงๆ ก็ไม่ได้โบกตลอดเวลา แต่มันเหมือนเป็นด่านหน้า
คอยต้อนรับลูกค้า เมื่อรถจอดสนิดและลูกค้าลงจากรถ

ใบหน้ายิ้มแย้ม พูดสวัสดีครับ เชิญครับ ให้ลูกค้ารู้ว่า เราเอาใจใส่ บางทีลูกค้าสูงอายุ เราก็ต้องประคองไปที่โต๊ะ
จัดหาดูแลให้ลูกค้ามีความสุขครับ

เอาใจใส่เหมือนพ่อแม่ตัวเองเลยละครับ จนลูกค้าชมเสมอ
วันไหนมาไม่เจอ จะถามประจำ เฮียไปไหน ไม่อยู่ร้านหรอ
หรือวันไหนเจอ เกียนก็จะบอกว่า ต้องกลับบ้านไปดูแลป๊าม๊าครับ บางทีเลยไม่อยู่ร้าน

แต่บางที โบกไปโบกมา ลูกค้าก็หนีหมด นึกว่าจอดรถแล้วต้องเสียค่าจอดก็มี อิอิ ต้องไปอธิบายให้ทราบว่า จอดฟรีครับ

ใครที่กำลังสู้กับ สภาวะเศรษฐกิจที่ไม่ค่อยคึกคัก ก็อย่ายอมแพ้ครับ รู้ไว้เถอะว่า ยังมีเกียนคนนี้ ที่ยังสู้ ยังพัฒนา ตลอดเวลาครับ

ในรูป ใครรู้บ้างว่า อ่านว่าไร เกียนอยากรู้ความหมาย